#564 Prille liefde: Halt mich (Hou me vast)
We schurken tegen elkaar aan op de bank voor de open haard.
Haar hond komt de woonkamer binnen geslenterd en legt eerst zijn hoofd in háár schoot. Pas na door haar geknuffeld te zijn, wisselt hij zijn vertrouwen en aanhankelijkheid uit met mij. Ook ik mag hem nu aanhalen en knuffelen en daarna gaat hij met geruststelling, wie zal het zeggen, aan haar voeten liggen.
Ik kijk haar aan en wordt gevangen door haar bruine ogen.
Zacht, maar uitdagend.
Kwetsbaar, maar zelfbewust.
Mijn ene hand proeft het geluk om over een van die prachtige benen van haar te wrijven, zacht maar toch met een kracht waar een nauwelijks te beheersen verlangen uit spreekt.
En zij glimlacht en legt een hand op die andere hand van mij die lichtjes haar schouder kneedt.
Haar hoofd beweegt naar mijn schouder en ik voel dat ze rust en geborgenheid vindt, waarbij ze heel zachtjes zucht.
Ik kreun.
Zij schudt even met haar hoofd een niet uitgesproken 'Nog niet.'
Liefdevol uitstel is de mooiste prijs voor uiteindelijk vervuld wederzijds verlangen.
De wijnglazen doen er niet toe. Die zijn nog halfvol en dat is goed genoeg voor haar en voor mij.
Bijschenken hoeft niet. Bescheiden nippen, voldoet.
We wachten misschien speels wie het eerst weer de vraag stelt: 'Ben je gelukkig of tevreden?'
Terwijl we beiden het antwoord kennen dat ons verbindt.
Onze blikken gaan ook weer even naar haar hond.
Als hij zijn rol echt waar wil maken zal hij net op het moment dat wij naar elkaar knipogen een zachte zucht laten ontsnappen, losgemaakt door de warmte van het haardvuur.
Als hij dat doet, zullen we in de lach schieten, maar wel ingehouden en stilletjes, om hem niet te verstoren.
Ze wrijft over mijn arm, knijpt een beetje, en daalt af naar mijn hand. Ze grijpt hem vast en ik grijp terug. Onze krachten zijn afgestemd en in evenwicht, zacht maar vastbesloten.
Net dan knettert het haardvuur en volgt er een knal en ontsnapt er een roodgloeiend weerbarstig deeltje hout vanonder de schouw.
Haar hond schrikt. Zij wrijft kalmerend over zijn hals. Hij gaat weer liggen en kijkt ook vorsend naar mij. Ik knijp even mijn ogen geruststellend dicht naar hem en geef hem een zacht klopje.
Hij gomt zacht en tevreden, gaat liggen en sluit zijn ogen weer.
De mijne vinden de hare.
Zacht bruin vindt lichtblauw.
Haar brede lippen krullen.
Mijn smalle lippen gaan ietsjes uiteen.
Ze vinden elkaar in een kort moment dat de belofte van een eeuwigheid in zich draagt.
De kleine gloeiende rebel is intussen uitgedoofd en heeft een zwarte brandplek op de houten vloer achtergelaten.
'Mooier dan een tatoeage,' zegt ze.
'Mooier dan een trouwring,' antwoord ik.
Ze knikt en haar hand lijkt die van mij, met al haar kwetsbaarheid, tot eenheid te willen vermorzelen.
Het haardvuur is verworden tot een rode gloed. Niets warmer dan dat.
We zitten zwijgend, verstrengeld, de tijd bespottend, de hond aan haar voeten, en op de achtergrond zingt Herbert Grönemeyer:
'Schön dass es dich gibt.'
Geïnspireerd door het schitterende nummer van Herbert Grönemeyer: Halt mich.
Mooi dat je inspiratie haalt…
Lid sinds
1 jaar 10 maandenRol
Mooi dat je inspiratie haalt uit een song. Goed gelukt. Wat zou er bij Rammstein geschreven zijn?
Dank voor je reactie Rob. En…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie Rob.
En bij Rammstein? Waarschijnlijk iets over mijn moeder. Mutter ;-)
Of over de zon.
Mooi teder en poëtisch…
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Mooi teder en poëtisch geschreven! Door iemand met een hond. Met kinderen lukt dat niet 😉.
Doet me ook denken aan "Im meinem Leben" van Nena (live-versie).
Dank voor je reactie…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie Kruidnagel.
En wat wat een mooi nummer! Ik kende dat niet. De link werkt niet helemaal, maar ik heb het gevonden.
Heel blij dat je de associatie met mijn bijdrage maakte. Die herken ik. Dank je!!
(En nee, ik heb geen hond. Zij wel.)
Goede keuzes Angus. Mutter…
Lid sinds
1 jaar 10 maandenRol
Goede keuzes Angus. Mutter een van mijn favorieten. Haus am See van Peter Fox vind ik ook een topper.
Heel teder allemaal - ik zag…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Heel teder allemaal - ik zag het zo voor me.
Favoriete zin:
Dank voor je reactie bvdc25.
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie bvdc25.
Teder verhaal dat fijn leest…
Lid sinds
5 maanden 1 weekRol
Teder verhaal dat fijn leest.
Mooie zinnen:
Liefdevol uitstel is de mooiste prijs voor uiteindelijk vervuld wederzijds verlangen.
Ze knikt en haar hand lijkt die van mij, met al haar kwetsbaarheid, tot eenheid te willen vermorzelen.
Dank voor je reactie…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie Ancenita.
Als hondenbezitter kon ik…
Lid sinds
14 jaar 4 maandenRol
Als hondenbezitter kon ik die kop op haar schoot voelen. Je zou af en toe het woord en kunnen schrappen. (En zij glimlacht, en legt een hand op mijn hand etc.) Zij glimlacht, legt een hand op mijn hand die zachtjes haar schouders kneedt.
Doordat je opent met de hond staat het tactiele zintuig van de lezer al aan waardoor deze alles wat je verder schrijft zintuigelijk meebeleefd. Heel goed gedaan.
Die zin over de mooiste rpijs, daar zou ik zelf iets anders doen, iets met het is te verdragen wannere deze uiteindelijk vervuld wordt.
Goed genoeg voor ons beiden zou ook een mogelijkheid zijn.
Dat knipogen haalde me er even uit, misschien omdat het een handeling is die ik in mijn dagelijks leven weinig tegenkom.
Wat ik heel sterk vond ook was het onverwachte knallende houtvuur en het daarop terugkomen even later. Ik heb je bijdrage graag gelezen Angus!
Mooi verhaal waarin de hond…
Lid sinds
1 jaarRol
Mooi verhaal waarin de hond een mooie aanvulling is.
Als je het gedrag van een hond kunt lezen zou je dit anders schrijven: "Ik knijp even mijn ogen geruststellend dicht naar hem en geef hem een zacht klopje." Bijvoorbeeld: "Ik knipper geruststellend een aantal keren met mijn ogen en hij doet hetzelfde terug."
"Hij gomt zacht" is volgens mij "Hij gromt zacht"
Even naar beide genoemde nummers geluisterd, waarbij die van Nena mijn persoonlijke voorkeur heeft.
Als hondenliefhebber met plezier gelezen.
Dag Emmy, Dank voor je…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dag Emmy,
Dank voor je reactie. Maar ik ga niets in de tekst veranderen ook al heb je misschien gelijk.
Maar dit is mijn schrijfstijl.
Goed genoeg voor ons beiden zou ook een mogelijkheid zijn. Voor mij niet. Het gaat ook over ingehouden lust. Dat mis ik in jouw suggestie.
Het gebruik van 'en'. Daar mag je James Lee Burke op afrekenen. Die schrijft in één zin drie keer 'and'. Ik proef daarin een bepaalde authenticiteit. Grammaticaal klopt het vaak niet, maar uit het perspectief van een verteller kan ik het goed pruimen.
Dank voor je reactie Job…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie Job.
Grappig. Bij een kat knipper ik een paar keer. Bij een hond hou ik de ogen vaak een moment gesloten.
Ik heb altijd het gevoel dat dat werkt. Maar wie weet, zit ik ernaast.
En ja 'gom' is onvergefelijk.
(Het nummer van Nena is inderdaad prachtig. Raakte me diep).
Wat een teder en…
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Wat een teder en liefdevol verhaal dit, met een mooi onderdrukt en tegelijkertijd openlijk verlangen, de verstrengeling op de bank voor die open haard. De hond zorgt voor een fijn decor, verbinding en toch ook wat speelsheid. Ook het vuur en het ontsnapte roodgloeiende hout zorgen voor sfeer. Ik heb je verhaal graag gelezen.
Wat ik bij lezing van de eerste zinnen dacht; slentert een hond? Ik kreeg er het beeld bij van een hond die op beide achterpoten als een mens de scene binnen slenterde. Ik weet niet of je dit woord bewust koos? Voor mij past het niet helemaal bij de dromerige sfeer van je verhaal.
Verder zie ik nog zinnen waarin ik woorden zou schrappen, en die je meer actief en beeldend kan schrijven. Hiermee kun je beelden nog sterker neerzetten. Je kunt hier misschien nog eens kritisch naar kijken. Bijvoorbeeld in deze zin; ‘Haar hond komt de woonkamer binnen geslenterd en legt eerst zijn hoofd in haar schoot.’ Het woord ‘eerst’ voegt niets toe, want we lezen later dat hij vervolgens ook de verteller kiest voor een knuffel. ‘Na door haar geknuffeld te zijn,’ is een zinsdeel dat voor mij niet echt loopt. Misschien kun je hier kiezen voor iets als; ‘Na haar knuffels .. etc.’
Favorieten: Ik vindt de…
Lid sinds
4 maandenRol
Favorieten: Ik vindt de korte zinnen fijn. Ze lopen lekker en zijn poëtisch zonder gedoe.
De setting is ook heel mooi met veel details en verbanden (dikker lippen versus smalle lippen en de kleuren van de ogen, het haardvuur, de hond).
Minder fan: De eerste alinea loopt wat minder. Ik vind het beeld fijn maar de zinnen lopen wat stroef (als ik het lees). Het is in ieder geval niet zoals de rest.
Ook kan ik niet helemaal de relatie thuisplaatsen. Ze zijn niet gehuwd. Het is haar hond en niet hun hond. En ook die opmerking over het huwelijk. Maar hoe zijn ze dan precies met elkaar? Ze drinken halve glazen en denken aan een vraag als Ben je gelukkig of tevreden?. Dat lijkt juist weer een heel oud stel.
Dag Tinus, Dank voor je…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dag Tinus,
Dank voor je reactie.
Ik heb de eerste alinea wat aangepast.
We schurken tegen elkaar aan op de bank voor de open haard.
Haar hond komt de woonkamer binnen geslenterd en legt eerst zijn hoofd in haar schoot. Na door haar geknuffeld te zijn, wisselt hij zijn vertrouwen en aanhankelijkheid uit met mij. Ook ik mag hem aanhalen en knuffelen en daarna gaat hij met geruststelling, wie zal het zeggen, aan haar voeten liggen.
is nu:
Haar hond komt de woonkamer binnen geslenterd en legt eerst zijn hoofd in háár schoot. Pas na door haar geknuffeld te zijn, wisselt hij zijn vertrouwen en aanhankelijkheid uit met mij. Ook ik mag hem nu aanhalen en knuffelen en daarna gaat hij met geruststelling, wie zal het zeggen, aan haar voeten liggen.
Uitleg: De eerste alinea was bedoeld om uit te leggen dat het een stel is (zie ook titel) dat elkaar pas gevonden heeft. Voor haar hond is het ook nog pril, opeens weer een man over de vloer. Hij laat iets van zijn goedkeuring (maar wie zal het zeggen) blijken.
Jammer dat je die eerste alinea als stroef ervaart. Ik wilde de rust van het moment neerzetten.
'Ook kan ik niet helemaal de relatie thuisplaatsen. Ze zijn niet gehuwd. Het is haar hond en niet hun hond. En ook die opmerking over het huwelijk. Maar hoe zijn ze dan precies met elkaar?
Ze drinken halve glazen en denken aan een vraag als Ben je gelukkig of tevreden?. Dat lijkt juist weer een heel oud stel.'
Ze zijn op leeftijd Tinus. Rond de 60. Ook op die leeftijd vinden mensen elkaar nog na een scheiding of het overlijden van een partner. Voortdurend geluk/gelukkig zijn, is iets wat we volgens de media/maatschappij moeten nastreven. Op latere leeftijd besef je dat tevredenheid (het glas halfvol) al heel veel waard is.
Nogmaals bedankt voor je reactie en ook voor je vragen Tinus.
Dag Lizette, Dank voor je…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dag Lizette,
Dank voor je reactie.
Een hond kan echt wel slenteren op vier poten. Volgens mij dan.
Verder zie ik nog zinnen waarin ik woorden zou schrappen, en die je meer actief en beeldend kan schrijven.
Meer beeldend heb ik geen beeld bij. Meer actief is net niet mijn bedoeling. Het gaat me echt om rust (tevredenheid) te beschrijven.
Die titel had ik over het…
Lid sinds
4 maandenRol
Die titel had ik over het hoofd gezien. Dat had wel geholpen.
Ik zet m er altijd nog apart boven het verhaal, omdat ik het in de opmaak hier niet zo heel sterk vind overkomen.
Met het idee dat die titel al veel oplost, zwakt dan mijn commentaar over de relatie af. Leuke prille Lieschenk is dit koppel.
Leuke prille Lieschenk is…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Leuke prille Lieschenk is dit koppel.
De tijd zal het leren Tinus :-)