Lid sinds

11 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#543 Windreiziger

28 januari 2025 - 17:22

 

Als ik ’s ochtends de gordijnen opendoe, zie ik het meteen liggen. Klein, geel en vierkant. Het ziet er gehavend uit. Snel doe ik de schuifpui open en stap op mijn blote voeten op de natte vlonder. Ik loop ernaartoe en til het voorzichtig op.

‘Hoe kom jij hier in mijn tuin terecht?’ mompel ik zachtjes en bekijk het aandachtig. Wij hebben deze ook, maar deze is niet van ons. Die van ons is blauw.  

‘De wind nam mij mee. Tuimelend door de lucht, totdat de regen kwam.’

Ik draai het om en het water dat zich binnenin heeft verzameld, valt eruit. Ik krimp ineen als het ijswater mijn tenen raakt. Op de onderkant zit een dikke naaktslak. Ik trek mijn neus op en probeer hem met een stokje van de bodem te vegen.

‘Dat kietelt,’ giechelt het. Ondanks de ravage om mij heen glimlach ik. Diepe plassen in de borders en ook daar nog meer naaktslakken. De vlinderstruik, stukgewaaid. Het riet, geknakt. Gelukkig geen dakpannen dit keer.

Ik voel met mijn vinger aan het harde plastic. Het krimpt ineen als ik de scheurlijnen aanraak.

‘Niet doen!’ kermt het zachtjes. Het losgescheurde hengsel wiegt zacht in de wind.

‘Kom, ik zal je lijmen,’ zeg ik en til het emmertje voorzichtig verder op, ‘dan mag je daarna in de zandbak wonen.’

 

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2025 - 18:31

Heel mooi, King Charles.
Meeleven met een emmertje en dat geloofwaardig laten reageren. Met het verhaal hoe het in je tuin terecht kwam en de kwetsbaarheid als je de scheuren beroert, maar ook de aandacht voor de naaktslak die daar op zijn plaats was.
Met heel veel plezier gelezen.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2025 - 9:48

Hoi KC,

Fijne intieme ontmoeting met verwaaid speelgoed en mooi meerzijdig verhaal dankzij die onuitroeibare naaktslakken.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2025 - 16:18

Ha Kingcharles,
Mooi tactiel die blote voeten op de natte vlonder. Bij de start van het verhaal heb wat moeite het voorwerp voor me te zien. Ik merk dat ik toch wel behoefte heb aan een beetje houvast. Misschien al een kleine wenk door het bijvoorbeeld bij het hengsel op te tillen aan het begin? 
Het ijswater is blijkbara niet helemaal dichtgevroren. Je zou nog kunnen overwegen daar nog iets mee te doen. (Iets als: voorzichtig betast ik het wateroppervlak. Het is niet dichtgevroren, wel ijskoud!
Mooi die scheurlijnen als bij een menselijke wond. 

Lid sinds

11 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
31 januari 2025 - 21:57

Emmy, dankjewel voor de feedback en suggesties. Ik laat het voor deze ronde even rusten, het is een drukke week. Ik neem het bij de volgende schrijfsels weer mee.

 

 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 februari 2025 - 21:30

Hallo KingCharles

Je zinnen zijn mooi, en je tekst is mooi opgebouwd. Daarbij slaag je erin spanning op te bouwen, omdat je pas op het einde onthuld over welk ding het gaat. Je geeft het emmertje gevoel, en dat doe je op een fijne manier.

En dan de naaktslakken, die zich in hun sas voelen bij vochtig- en natheid. Ze spelen een figurantenrol maar het geeft het verhaal een extra cachet.

Knap gedaan.

Johanna