#542 Eerste keer tongzoenen

Ja, ze heeft vriendelijk naar hem geglimlacht, niet speciaal naar hem, zo glimlacht ze naar iedereen. Haar shirt is nat. Van haar eigen zweet en dat van anderen. Van bier ook, want daarmee wordt gegooid. Dat is een traditie.

Ze is even buiten gaan zitten op de stoep tussen een groepje mensen die ze van gezicht of beter kent. Ook daar klinkt nauwelijks gedempt de feestmuziek van het podium. Een cover van Gun’s and Roses Heavens door

Hij komt achter haar zitten. Is blijkbaar achter haar aangelopen. Slaat zijn armen rondom. Zij laat zich loom naar achteren hangen en staart naar zijn linkerschoen naast die van haar. Zijn rechter half op haar rechter. De schoenen zijn bezaaid met spikkeltjes en klontjes. Het is een soort papier-maché dat is ontstaan door de kartonnen wegwerp-houders voor 6 drankjes die op de vloer stuk gedanst zijn. Ze doet haar hoofd iets naar achteren en snuift de geur van natte sigaretten, bier, een vieze aftershave en zure transpiratie van het bovenlijf die zij als ligbank gebruikt.  

Vanuit het niets, of waren al haar voorgaande handelingen uitnodiging geweest? Ziet ze zijn onregelmatige tanden op zich afkomen, steeds verder uit elkaar wijkend. Een rooie lap wordt daartussen zichtbaar. Nog voor zijn lippen de hare raken voelt ze het kronkelen in haar mond. Haar tong, hoe vreemd, komt als vanzelf in actie. Vooral om de smaak te detecteren. Precies wat ze net rook, maar dan intenser en de aftershave vervangen door kauwgom waar al een uur op gekauwd is. Het beneemt haar de adem, waardoor een zucht ontsnapt, ondanks de verbonden monden. Dat lijkt voor hem het startsein nog meer speeksel te produceren. Ze knijpt haar ogen stijver dicht. Niet alleen als reactie op het roteren in haar mond, maar ook om voor zichzelf de illusie te wekken dat als ze zelf haar ogen sluit ook anderen om haar heen niets zien. It's getting dark, too dark to see…

Dan voelt ze, en hij ook merkt ze, een koude vloeistof in de nek glijden. Cola. Honend gelach als ze opkijkt. Knock, knock, knockin' on heaven’s door…  Van de schrik zijn kauwgompje doorgeslikt.