#539 Hocus Pocus
Opschepper Snoeshaan en allesfixer Doetal hebben een plan bedacht. Vannacht gaan ze David Copperfield een bezoekje brengen. Hij verblijft in Parijs in de Cité Lemercier. Het is het appartement waar ooit de beroemde zanger Jacques Brel bij vrienden onderdak kreeg. Zij noemen zichzelf professionele inbrekers die hun zaken onder de knie hebben, geen gauwdiefjes waar de stad van wemelt.
In de cité waan je je ergens op de buiten. Niets doet vermoeden dat je hier in hartje Parijs bent, vlakbij de boulevard Clichy, de Moulin Rouge en Montmartre. Er zijn voorwaar voortuintjes, maar weinigen weten dat er ook achtergevels zijn met lange regenpijpen die je recht naar jouw doel leiden: het openstaande raam van de badkamer.
De affiche van de Parijse Zénith vermeldt de data waarop Copperfield optreedt. Vanavond is er een van. Zodra ze zich door het raam toegang hebben verschaft tot de luxueuze woning, gaan ze op zoek naar waardevolle spullen van de steenrijke goochelaar. Ze hebben witte handschoenen aangetrokken, gaan heel zorgvuldig te werk en graaien er niet zo maar op los zoals hun amateuristische collega’s. Eén voor één deponeren ze kostbare voorwerpen in hun tassen.
‘Kijk hier’, zegt Snoeshaan.
‘Wat is dat voor iets?’ Doetal wijst naar een postuurtje in een pronkkast.
‘Het is een Vajrayogini-beeldje. Dat is geld waard, man. Onlangs zag ik een dat haast tweeduizend euro waard was.’
‘Meepakken die handel, maar voorzichtig dat je het niet beschadigt.’
‘Wat ligt hier in de lade? Het lijkt wel een toverstaf.’
‘Geloof jij in die trucjes? Als het echt is, zou David die toch meegenomen hebben naar zijn voorstelling?’
‘Doe maar, meneertje mag de grote Copperfield tutoyeren. We nemen het ding mee, het is beslist geld waard met die kristallen bol en zilveren ornamenten.’
‘Stil, hoor jij wat ik hoor? Dat is de lift die aanslaat. Ik denk dat wij beter opkrassen.’
In de sous-sol van Snoeshaan bekijken de twee kompanen later hun buit. Op zijn computer googelen ze een aantal voorwerpen.
‘Zie je wel, hier staat een soortgelijk beeldje dat wel zeventienhonderd euro waard is’, snoeft Soeshaan.
Doetal heeft de kostbare staf voorzichtig uit de tas genomen. Hij zwaait ermee en richt hem op Snoeshaan terwijl hij uitkraamt : ‘Hocus, pocus, verdwijn verdorie.’
Er volgt een luide plof en er ontstaat een dichte rookwolk.
‘Snoes …?’, stamelt Doetal. Zodra de rook is verdwenen is zijn compagnon nergens meer te bespeuren.
Dag Gi, 'Opschepper…
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol
Dag Gi,
'Opschepper Snoeshaan en allesfixer Doetal hebben een plan bedacht.'
Chapeau voor de namen. Leuk.
'In de cité waan je je ergens op de buiten. Niets doet vermoeden dat je hier in hartje Parijs bent, vlakbij de boulevard Clichy, de Moulin Rouge en Montmartre. Er zijn voorwaar voortuintjes, maar weinigen weten dat er ook achtergevels zijn met lange regenpijpen die je recht naar jouw doel leiden: het openstaande raam van de badkamer.'
Mooie beschrijving! Herkenbaar.
Maar...
'Er volgt een luide plof en er ontstaat een dichte rookwolk.
‘Snoes …?’, stamelt Doetal. Zijn compagnon is nergens meer te bespeuren.'
Dat gaat mij dan te ver. Dat is een kwestie van smaak uiteraard. Had 'm 'lekker' een beroerte of hartaanval laten krijgen, denk ik dan.
Met plezier gelezen. Leuke sfeer geschetst. Maar het einde is niet mijn ding.
De beschrijving van Parijs…
Lid sinds
6 maanden 3 wekenRol
De beschrijving van Parijs zegt mij wat minder, maar dat doet verder geen afbreuk aan je verhaal. Graag gelezen, ik heb geen moeite met het slot maar vraag me af of de laatste zin niet overbodig is.
Hoi Gi, weer een mooi…
Lid sinds
5 jaar 9 maandenRol
Hoi Gi, weer een mooi verhaal waarin je subtiel wetenswaardigheden hebt verstopt. Ik sluit me aan bij de opmerking van Angus over het einde. Daar had ik iets originelers gehoopt.
Het verhaal handelt over twee mannen die bij een goochelaar inbreken, maar toveren zelf komt er met een paar zinnen bekaaid van af.
Desalniettemin een zeer onderhoudend verhaal en in die zin graag gelezen.
geen gauwdiefjes, waar de stad van wemelt. ---> deze komma mag weg.
Een voor een deponeren ze kostbare voorwerpen in hun tassen. ---> Eén voor één
‘Wat is dat voor iets?’ oppert Doetal. ---> opperen is iets voorstellen. Doetal vraagt hier iets. Je zou hier ook een handeling kunnen beschrijven.
‘Wat is dat voor iets?’ Doetal wijst naar een voorwerp.
‘Meepakken, die handel, maar voorzichtig dat je het niet beschadigt.’ --> de eerste komma mag weg.
Angus,Job & Fief, bedankt…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Angus,Job & Fief, bedankt voor het lezen en de reacties. Ik heb enkele correcties aangebracht.
Gi, die Copperfield is wel…
Lid sinds
2 jaar 11 maandenRol
Gi, die Copperfield is wel ooit voor de rechter gedaagd omdat een van de toeschouwers bij één van zijn verdwijntrukjes verwond werd. Ik weet niet of hij toen ook zijn toverstaf heeft gebruikt. Koddig verhaal en ik ken die Cité Lemercier omdat vrienden er ooit het appartement kochten van de bekende Franse filmactrice Danielle Darrieux. Brel kreeg daar niet echt onderdak bij vrienden maar woonde er eind jaren vijftig bij het begin van zijn Franse carrière in kamer 13 van het hotel du Chalet.
Zeer goed gekozen namen…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Zeer goed gekozen namen. Mooi die zin over de gauwdiefjes. Op zich zou je de zin verderop die weer op die gauwdiefjes inspeelt weg kunnen laten, omdat je het daarvoor al duidelijk hebt gemaakt dat de kompanen op een andere manier te werk gaan. Ook het woordje later kan weg, de lezer heeft al door dat ze zich inmiddels uit de voeten hebben gemaakt. Je zou ofwel de laatste zin weg kunen laten zoals anderen suggereerden of het omdraaien. Eerst de zin over zodra de rook is verdwenen is zijn compagnon nergens meer te bespeuren en dan eindigen met ‘Snoes?’
Emmy, bedankt om te reageren…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Emmy, bedankt om te reageren. Jouw suggesties had ik bij het schrijven ook deels zelf overwogen, maar uiteindelijk vind ik dat ze het verhaal niet sterker maken.
Dag Gi Een verhaal met…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Dag Gi
Een verhaal met extra informatie, dat is altijd welkom omdat het jouw teksten altijd typeert.
Ik vind het fijn geschreven, mooi opgebouwd ook, maar ik vind het jammer dat de toverstok z'n gewone rol vervult, namelijk iets of iemand wegtoveren en daar had je wellicht nog origineler mee aan de slag kunnen gaan?
Johanna
Dankjewel Johanna, de dieven…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Dankjewel Johanna, de dieven spotten met de kracht van de toverstok tot ze tegen al hun verwachtingen in er zelf het slachtoffer van werden en zonder dat de magiër in de buurt was. Was dat niet origineel dan? :-)
Bonjour Gi, Met de namen…
Lid sinds
5 maanden 2 wekenRol
Bonjour Gi,
Met de namen doet het me aan als een Bommelverhaal, graag gelezen