Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#529 Het offer

23 oktober 2024 - 20:09

 

De bittere smaak van kruiden en paddestoelen komt omhoog. Een vliesje van de emmertarwe is blijven hangen tussen zijn tanden en met zijn tong probeert hij het eruit te wurmen. Het enige wat helpt om niet in paniek te raken is afleiding zoeken. Als het vliesje weg is, concentreert hij zich op de vlammen die als wolven aan de fakkels likken.

De stoet beweegt zich langzaam over de heide. Slierten mist hangen tussen de bemoste stenen en de rook van het vuur stijgt loodrecht omhoog naar de goden. Verderop krast een uil. Gevoelens van blijdschap en angst verdringen zich in zijn buik. De uil is een goed voorteken, het offer zal zeker doorgaan.

Ze stoppen bij de houten palen die de heilige grond waar Danu woont markeren. Niet iedereen mag mee en er ontstaat er een scheiding in de groep. Ergens achterin klinkt een schreeuw die door merg en been gaat en zonder zich om te draaien weet Eoghan dat het zijn moeder is. Zij is degene die het echte offer brengt. Was de oogst maar beter geweest.

Het moeras ruikt naar dood en ontbinding. Plassen water met rode en gele bladeren weerspiegelen de rode lucht met een enkele ster. Het touw om zijn nek schuurt. Het laatste wat Eoghan hoort is de stem van de Hellrúna.

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2024 - 22:15

Kippenvelverhaaltje. Ik moet aan The Wicker Man denken.

Het enige dat helpt > volgens mij is enige een onbepaald voornaamwoord, dus ik zou zeggen: het enige wat.

Er ontbreken hier en daar wat komma's, vooral tussen werkwoorden.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2024 - 20:46

Je zou kunnen overwegen de naam van Eoghan eerder te introduceren bij de lezer, zodat de nu nog aan het begin identiteitsloze hij-figuur al eerder een naam heeft gekregen, zodat deze persoon ook voor de lezer meteen een identiteit krijgt. Mooie sfeer! Knap hoe je dat met zo weinig woorden voor elkaar krijgt! 

Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2024 - 22:06

Dank allen.

 

@Emmy, ik heb zelfs overwogen om hem pas in de laatste zin een naam te geven zodat het dan opeens persoonlijk wordt. Jouw optie is ook interessant, misschien beter dan de halve tussenweg die ik nu gekozen heb. Ik zal hem meenemen

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2024 - 22:34

Ik gebruik zelf zo min mogelijk namen in mijn verhaaltjes, ook omdat ik de neiging heb ze telkens te vergeten, waardoor Harm ineens Hans lijkt te zijn geworden.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2024 - 16:34

Heftig verhaal, Sonnema. Zonder het te letterlijk te beschrijven, geeft schets je wel een beeld van wat er gebeurt. Knap gedaan. Graag gelezen. 

De uil is een goed voorteken, dus het offer zal zeker doorgaan. ---> het woordje dus is hier overbodig.

Als het vliesje weg is concentreert hij zich ---> tussen is en concentreert hoort nog een komma. 

Ze stoppen bij de houten palen die de heilige grond waar Danu woont markeren.  ---> tussen woont en markeren hoort een komma. 

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 oktober 2024 - 11:22

Mooi verhaal(d).

Voor mij zou het nog sterker werken als je het verhaal begint met de volgende zinnen uit de laatste alinea:

Het moeras ruikt naar dood en ontbinding. Plassen water met rode en gele bladeren weerspiegelen de rode lucht met een enkele ster. 

Op die manier trek je me nog directer het verhaal in, zonder de wending op het eind al te onthullen, want die is treffend. (Maar dit is een typisch: Ieder zijn smaak ding.

Graag (nu ja 'graag', met rillinkje) gelezen. 

Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
26 oktober 2024 - 17:13

goede tip Hadeke, ik heb het net geprobeerd en denk dat je gelijk hebt hoewel ik dan nog wat moet schuiven met enkele zinnen. Wellicht dat ik een versie 2 maak