#529 Het offer

Mooi historisch proza en Halloweenwaardig plot. Lekker exotische vibe met al dat Keltisch.

Kippenvelverhaaltje. Ik moet aan The Wicker Man denken.

Het enige dat helpt > volgens mij is enige een onbepaald voornaamwoord, dus ik zou zeggen: het enige wat.

Er ontbreken hier en daar wat komma's, vooral tussen werkwoorden.

Mooi verhaal. Waande me even in Wales.

Prima vertelling in een mooie setting. Graag gelezen.

Lekker hoor! Mooie scene, de sfeer goed gevat in de schaarse woorden. Heel fijn stukje!

Martin

Je zou kunnen overwegen de naam van Eoghan eerder te introduceren bij de lezer, zodat de nu nog aan het begin identiteitsloze hij-figuur al eerder een naam heeft gekregen, zodat deze persoon ook voor de lezer meteen een identiteit krijgt. Mooie sfeer! Knap hoe je dat met zo weinig woorden voor elkaar krijgt! 

Dank allen.

@Emmy, ik heb zelfs overwogen om hem pas in de laatste zin een naam te geven zodat het dan opeens persoonlijk wordt. Jouw optie is ook interessant, misschien beter dan de halve tussenweg die ik nu gekozen heb. Ik zal hem meenemen

Ik gebruik zelf zo min mogelijk namen in mijn verhaaltjes, ook omdat ik de neiging heb ze telkens te vergeten, waardoor Harm ineens Hans lijkt te zijn geworden.

Wat gruwelijk. Goed geschreven, ik zag het einde niet aankomen. Ik voelde het in mijn moederhart...

Hallo Sonnema, mooi geschreven, goede opbouw.

Heftig verhaal, Sonnema. Zonder het te letterlijk te beschrijven, geeft schets je wel een beeld van wat er gebeurt. Knap gedaan. Graag gelezen. 

De uil is een goed voorteken, dus het offer zal zeker doorgaan. ---> het woordje dus is hier overbodig.

Als het vliesje weg is concentreert hij zich ---> tussen is en concentreert hoort nog een komma. 

Ze stoppen bij de houten palen die de heilige grond waar Danu woont markeren.  ---> tussen woont en markeren hoort een komma. 

Mooi verhaal(d).

Voor mij zou het nog sterker werken als je het verhaal begint met de volgende zinnen uit de laatste alinea:

Het moeras ruikt naar dood en ontbinding. Plassen water met rode en gele bladeren weerspiegelen de rode lucht met een enkele ster. 

Op die manier trek je me nog directer het verhaal in, zonder de wending op het eind al te onthullen, want die is treffend. (Maar dit is een typisch: Ieder zijn smaak ding.

Graag (nu ja 'graag', met rillinkje) gelezen. 

goede tip Hadeke, ik heb het net geprobeerd en denk dat je gelijk hebt hoewel ik dan nog wat moet schuiven met enkele zinnen. Wellicht dat ik een versie 2 maak