Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#504 Rot

2 mei 2024 - 16:58

Rot

‘Het begon met mijn tanden,’ zegt Harry zonder inleiding. ‘De pijn voel ik al niet meer.’
Het is hem aan te zien. Harry denkt de tandarts al jaren te mijden en ik vermoed dat hij zijn gebit minstens net zo lang niet meer poetst.
‘En Anja, wat houd ik toch van je.'
Judith reageert al niet meer op dit soort opmerkingen. Haar moeder is jaren geleden overleden en mijn schoonvader vindt Anja terug in mijn vrouw.
Wijnrot, noemt Judith het. De aftakeling die de alcohol op gang heeft gebracht. Wijnrot naar de foute vertaling van wijnrood uit het Duits. Judith vergiste zich tijdens een vakantie, toen ze nog jong was. Harry zou het zich waarschijnlijk nog wel herinneren. Hoe dichter we in het heden komen, hoe groter de gaten in zijn geheugen. Niet alleen van de wijn.
‘Hoe is het vandaag?’ vraag ik en blader door het bezoekersboekje.
Tandarts, staat er bij afgelopen woensdag.
‘Blijf eens met je tengels van mijn spullen,’ reageert Harry fel. ‘Wie ben je eigenlijk?’
Ik leg het boekje terug en even snel als de boosheid opkwam verdwijnt hij weer.
‘Kom pa, rustig,’ zegt Judith.
Harry kijkt haar aan.
‘Heb je mijn speld gezien?’ vraagt hij.
‘Welke speld?’ vraagt Judith.
‘Kom op Anja, van mijn eenheid. Ze stelen hier alles. Mooie tijd was dat. Oprechte kameraadschap. Maar hier …’
‘Ik help wel zoeken,’ zeg ik.
‘Dat is aardig van u,’ reageert Harry.
Judith wijst naar de la van het kastje waar de platenspeler op staat. Eindelijk snap ik waar de ruis vandaan komt. De arm van de naald is niet automatisch naar zijn beginpositie teruggekeerd. Met een kleine tik valt de naald steeds terug in het laatste stukje van de groef van de langspeelplaat.
‘Het begon met mijn tanden,’ zegt Harry en kijkt naar Judith zonder haar werkelijk te zien.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 mei 2024 - 17:08

Goed verhaal, Hadeke. Mooi die herhaling op het eind. Ook die verbastering van wijnrood naar wijnrot als benaming van de oorzaak van de aftakeling (Korsakov?) 
Ik mis alleen het woord langspeelplaat, verder met ontzag gelezen. 

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 mei 2024 - 17:14

Dank Fief. Langspeelplaat toegevoegd.

Er was al iemand met ral 3005 aan de haal gegaan, dus wilde ik een ander pad inslaan. 😀 (Korsakov is wel waar ik op hint.)

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 mei 2024 - 10:13

Mooi! Invoelbaar pijnlijke scene, fraai uitgeschreven. Als ik dan een mini-zeurtje mag noemen: 'mijn schoonvader vindt Anja terug in mijn vrouw' - het duurde even voordat ik snapte dat zijn vrouw de dochter van zijn schoonvader is. Erg logisch natuurlijk, maar wel een omweggetje.

Anyway, heel graag gelezen. Mooi!

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2024 - 14:43

Brrrr...het zo verwaarlozen van je gebit gaat meer klachten geven dan alleen de Korsakof. Mooi inlevend geschreven. Graag gelezen.

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 mei 2024 - 19:49

Vannacht heb ik dit verhaal gelezen, maar kon er geen wijs uit worden, dus vandaag nog eens geprobeerd. Het lukt helaas niet; ik raak volledig in de war door alle personages die langskomen: Harry, Anja, Judith, overleden moeder, schoonvader, ik-persoon en diens vrouw. Hoe meer ik het herlees, hoe meer er op zijn plaats valt en de overlappingen tussen de personages duidelijker worden, maar dit gaat wel ten koste van mijn leesplezier. Uit bovenstaande reacties begrijp ik wel dat het meer te wijten is aan mijn aftakelende brein dan aan jouw schrijfkunsten.
Creatief woordenspel men wijnrot, dat mag in het woordenboek.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
5 mei 2024 - 9:50

Dank voor jullie reacties. Leerzaam om te lezen dat het zo uiteenloopt.

@Musinius Ik loop er wel vaker tegenaan dat iets wat voor mij volkomen logisch lijkt, bij lezers toch vraagtekens oproept. Ik dacht dat deze setting niet een heel grote uitdaging zou zijn.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 mei 2024 - 12:14

Mussonius heeft inderdaad een punt. Het verhaal op dit aspect straktrekken zal de (toch al aanwezige) impact verhogen. Fijn leerpuntje voor elke schrijver.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2024 - 13:34

Ook ik verdwaalde in de personages. Misschien minder uitleg over de relaties zou in dit geval meer helderheid kunnen brengen? Gewoon drie namen en uit het gedrag blijken de relaties. Ook denk ik, wanneer je met twee personages toe kunt, is het dan niet beter het bij twee te laten? Maar ik heb het wel graag gelezen, want onderhoudend, humaan en leerzaam.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2024 - 14:39

Als je het verhaal goed leest, zijn er drie duidelijke personages, de situatie is naar mijn idee juist helder. Het vergt alleen wat meer inspanning wellicht om de onderlinge rollen te zien. Ik vind het nog steeds een realistisch beschreven verhaal en ook bij herhaling graag gelezen. Voor mij zeer herkenbaar. Mijn vader zag in mijn moeder drie verschillende personen.