#504 Rot

Goed verhaal, Hadeke. Mooi die herhaling op het eind. Ook die verbastering van wijnrood naar wijnrot als benaming van de oorzaak van de aftakeling (Korsakov?) 
Ik mis alleen het woord langspeelplaat, verder met ontzag gelezen. 

Dank Fief. Langspeelplaat toegevoegd.

Er was al iemand met ral 3005 aan de haal gegaan, dus wilde ik een ander pad inslaan. 😀 (Korsakov is wel waar ik op hint.)

Sorry 😏

Treffend beschreven, Hadeke. Ik zie de scene zo voor mij.

Mooi! Invoelbaar pijnlijke scene, fraai uitgeschreven. Als ik dan een mini-zeurtje mag noemen: 'mijn schoonvader vindt Anja terug in mijn vrouw' - het duurde even voordat ik snapte dat zijn vrouw de dochter van zijn schoonvader is. Erg logisch natuurlijk, maar wel een omweggetje.

Anyway, heel graag gelezen. Mooi!

Hoi Hadeke, Hierboven is alles al gezegd en ik sluit me er van harte bij aan. Prachtige scene.

GG,
Taco

Hadeke, het compliment dat je mij onder opdracht 500 gaf, wil ik je bij deze graag retourneren. 

Brrrr...het zo verwaarlozen van je gebit gaat meer klachten geven dan alleen de Korsakof. Mooi inlevend geschreven. Graag gelezen.

Hoi Hadeke, mooi verhaal. Herkenbaar, afgezien van de oorzaak.

Vannacht heb ik dit verhaal gelezen, maar kon er geen wijs uit worden, dus vandaag nog eens geprobeerd. Het lukt helaas niet; ik raak volledig in de war door alle personages die langskomen: Harry, Anja, Judith, overleden moeder, schoonvader, ik-persoon en diens vrouw. Hoe meer ik het herlees, hoe meer er op zijn plaats valt en de overlappingen tussen de personages duidelijker worden, maar dit gaat wel ten koste van mijn leesplezier. Uit bovenstaande reacties begrijp ik wel dat het meer te wijten is aan mijn aftakelende brein dan aan jouw schrijfkunsten.
Creatief woordenspel men wijnrot, dat mag in het woordenboek.

Dank voor jullie reacties. Leerzaam om te lezen dat het zo uiteenloopt.

@Musinius Ik loop er wel vaker tegenaan dat iets wat voor mij volkomen logisch lijkt, bij lezers toch vraagtekens oproept. Ik dacht dat deze setting niet een heel grote uitdaging zou zijn.

Mussonius heeft inderdaad een punt. Het verhaal op dit aspect straktrekken zal de (toch al aanwezige) impact verhogen. Fijn leerpuntje voor elke schrijver.

Ook ik verdwaalde in de personages. Misschien minder uitleg over de relaties zou in dit geval meer helderheid kunnen brengen? Gewoon drie namen en uit het gedrag blijken de relaties. Ook denk ik, wanneer je met twee personages toe kunt, is het dan niet beter het bij twee te laten? Maar ik heb het wel graag gelezen, want onderhoudend, humaan en leerzaam.

Als je het verhaal goed leest, zijn er drie duidelijke personages, de situatie is naar mijn idee juist helder. Het vergt alleen wat meer inspanning wellicht om de onderlinge rollen te zien. Ik vind het nog steeds een realistisch beschreven verhaal en ook bij herhaling graag gelezen. Voor mij zeer herkenbaar. Mijn vader zag in mijn moeder drie verschillende personen. 

Dank weer voor de reacties. Leerzaam om de verschillende opvattingen te lezen.