Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#439 Oerman

 

‘We kunnen wel op de motor gaan, het is zulk lekker weer’, zegt mijn man, terwijl hij me hoopvol aankijkt.
Toen we jong waren, woog voor mij het gevoel van mijn dijen tegen de zijne en mijn armen stevig om zijn middel ruimschoots op tegen de beklemming van motorpak en helm. Ik kon wel de hele dag met hem meerijden, letterlijk de horizon tegemoet.
Die tijd heb ik gehad, het is me nu al snel te oncomfortabel. Maar zo’n anderhalf uurtje rijden, naar de Oertijdmarkt in Borger, dat trek ik nog wel. Dus ik zeg: ‘Doen we,' en word beloond met een blije glimlach.
‘Zulk lekker weer’ is trouwens een understatement. Het is hoogzomer en bloedheet in onze pakken, laarzen, helmen en handschoenen.
Het rijden geeft een beetje verkoeling, ik hou mijn vizier open.
En eigenlijk is het wel weer heel leuk, zo samen ouderwets op de motor.
Toch ben ik blij als we er zijn, ik stap snel af en pel mijn beschermende kleding af. O heerlijk, wat een verademing. Ik heb een korte broek en mouwloos shirtje aan en ik pak mijn sandalen uit de zijkoffer.
Mijn man kleedt zich ook uit en zegt dan beteuterd: ‘Ik ben mijn schoenen vergeten.' Het is geen gezicht: tanktop, korte broek en daaronder zware motorlaarzen.
‘Oké, ik ga wel op mijn blote voeten,’ zegt hij grijnzend. ‘In de oertijd deden mannen dat immers ook.’
Het asfalt is gloeiend heet en de dorre grasstoppels vlijmscherp. Ons bezoek aan de markt gaat gepaard met oergeluiden.
Die zijn niet van mij afkomstig, ik kan alleen maar lachen. Nooit geweten dat mijn man zo lenig is.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Krieltje, ik zie de man zo op het hete asfalt dansen. Grappig verhaal en graag gelezen. Ik zag wel een aantal slordigheidjes in de tekst.

het is zulk lekker weer’ zegt mijn man ---> achter weer hoort nog een komma.

Toen we jong waren woog voor mij het gevoel  ---> tussen waren en woog hoort nog een komma. Het zijn twee werkwoorden die niet bij elkaar horen en je hoort hier ook een kleine pauze als je de zin hardop leest.

Dus ik zeg: ‘Doen we’ en word beloond met een blije glimlach. Achter we hoort nog een komma.

begin mijn beschermende kleding af te pellen. ---> begin te pellen leest stroperig. Zonder hulpwerkwoorden leest het vaak actiever.   ... en ik pel de beschermende kleding af.
Mijn man is ook bezig zich uit te kleden ---> Mijn man kleedt zich ook uit

zegt dan beteuterd:. ‘Ik ben mijn schoenen vergeten’ . ---> de punt achter de dubbele punt mag weg. De punt aan het einde van de zin hoort vóór het ah-teken te staan. Er staat hier ook een spatie te veel voor de punt.
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt voor de feedback! Inderdaad nogal wat onnauwkeurigheden met de leestekens, ik ga het aanpassen.
De hulpwerkwoorden zijn wel een valkuil voor mij, ze sluipen er toch vaak in.
 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Krieltje, big smile hier. De oerman die nu zijn voetzolen probeert te sparen met rare stappen en sprongen, zijn lief die erbij staat te lachen. Ik zie het voor me en lach met haar mee. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Krieltje, Wat een heerlijk luchtig verhaal. Ik voel als lezer, de hitte van het pak, de opluchting bij aankomst en de pijn aan de voeten van de oerman.

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

hihi

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hoi Krieltje, goed verhaal. Leest lekker en met een glimlach gedaan. Ik vind de laatste zin goed gevonden. Ik zag hem ook gelijk dansen en springen. In gedachten hoorde ik het oei oei oei erbij! Graag gelezen.

Grtz,
Taco

 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Leuk verhaal(d). Ik krijg er ook wel een beeld bij.

Je aanloop is voor mij wat lang en wat uitwaaierend. Het geeft wel beeld aan de lange tochten van vroeger en de (gedwongen) kortere tochten, maar voor mij voegt het niet heel veel toe. Dan zou ik misschien iets meer willen lezen over het verlangen naar juist Borger en deze specifieke markt. Op die manier krijg ik als lezer net zoveel zin om naar Borger te gaan als de hp. Dat mis ik nu een beetje.

Graag gelezen, dat zeker.