Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Opdracht #437 - Dag en Nacht

 

Het moment wanneer de dag overgaat in de nacht. In het westen de zon die zich nog laat gelden in diepe kleuren geel, oranje en paars en in het oosten de nacht met haar dreigende schoonheid. Het is het moment waarop ik me het meest verbonden voel met alles om me heen. Zittend op deze heuvel voel ik de zachte bries die me omarmt met de koele warmte die hoort bij de naderende winter. Ik hoor de fluistering van de aarde die me vertelt over de vallende bladeren, de vogels die naar het zuiden trekken en de koude stille meren.

Links van me de bergen, de toppen gehuld in witte nevel alsof ze niet zomaar bereid zijn al hun geheimen prijs te geven. Rechts het woud. De hoge bomen verraden de vele winters die ze voorbij hebben zien komen. De bladeren laten de droogte zien van de zomer die geweest is, en het loslaten dat volgt om ruimte te maken voor nieuw leven. De boomtoppen dansen zachtjes heen en weer op het ritme van de bries. De wind als de omarming van een moeder, met haar zachte streling brengt ze ons allemaal bij elkaar.

Onder mij voel ik de koude aarde, de snijdende grassprieten zoeken een uitweg onder mijn handen. Het dorre gras gras spreekt over voetstappen die hier overheen hebben gelopen, om vers water te halen. Over de kuddes dieren die hierlangs zijn gekomen, onderweg naar hun volgende bestemming.

Ik sluit mijn ogen en ruik de zoete geur van rottende bramen en pruimen. De aanvankelijke zoetigheid verandert in een benevelende stank die net zacht genoeg is om niet onaangenaam te zijn. Het is de herinnering aan het voorbijgaan van dit seizoen.

Op deze plek, in dit moment, ben ik alleen maar niet eenzaam.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Melina, welkom op dit schrijversforum. Jouw geluksmoment leest als poëzie. Mooi, de wind als de omarming van een moeder.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi MelinaE, ik word helemaal rustig van je verhaal, het is een mooie filmische impressie van een plek waar ik graag naartoe zou willen gaan. Waar is die heuvel?

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Melina, welkom op dit forum. Je schreef een prachtig verhaal, heel zintuigelijk. Ben er sil van en verheug me op je volgende inzendingen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Melina,

Wat mooi geschreven, en wat beeldend en rustgevend. Je zou er zo een meditatietekst van kunnen maken! Je beschrijft de details erg goed en met prachtige sfeeromschrijvingen. Daarbij maak je subtiel gebruik van 'richtingen': in het westen de zon, links de bergen, de koude aarde onder je personage.' Dat maakt het geen foto met een enkel 'rechtuit' beeld (het spreekwoordelijke plaatje), maar een beeld van driehonderdzestig graden, waardoor alles nog levendiger overkomt. 

Erg mooie slotzin ook. Ik denk dat veel lezers zich na het lezen van de tekst zich daar helemaal in kunnen vinden. 

Mijn complimenten, prachtig geschreven! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi MelinaE, wat een mooie binnenkomer. Met bewondering gelezen. Welkom op het forum.

Het dorre gras gras spreekt over voetstappen die hier overheen hebben gelopen, om vers water te halen.  --> voetstappen worden gezet, maar ze lopen naar mijn idee zelf niet. Het zijn de voeten die het lopen doen. Misschien: ... over de voetstappen die hier gezet zijn om ...
Verder zou de komma weg mogen.

Over de kuddes dieren die hierlangs zijn gekomen  -->  actiever leest het: Over de kuddes dieren die hierlangs kwamen.

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Hoi Fief, 

Bedankt voor je reactie en je warme welkom, heel waardevol! The devil is in the details, dat blijkt maar weer, want voetstappen lopen zelf inderdaad niet ;) 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je schetst een sfeerbeeld en dat doe je erg goed. Na alle lovende reacties durf ik haast niet te zeggen dat ik het wel een beetje saai vind. Het kabbelt, maar het kabbelt fijn. Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat mespunt zegt. Het kabbelt inderdaad, maar nog wel aangenaam. De woordenlimiet helpt, het is kort genoeg om niet saai te worden in mijn ogen. Goed debuut!

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie, sfeervolle beschrijving van de uilenvlucht. Het bracht een glimlach op mijn gelaat.

Bij het lezen bleef ik bij twee dingen hangen:

Het moment wanneer de dag overgaat in de nacht. > naar mijn mening 'het moment waarop'

Verder viel ik over de lopende voetstappen, maar daar heeft Fief je al op gewezen.