Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#423 - Een whiskeytje helpt

Op een goede dag toen de maan in de ochtend nog vol was en door de bladeren de mist verdrong, liep ik, zoals ik vaak loop omdat ik niets beters te doen heb, een rondje om het meer van Zwanendaal. Dat ze het Zwanendaal noemen, vond ik vreemd, want ik bespeurde er nooit een zwaan.

‘Zwanen komen hier niet meer,’ zei het meer.

‘Ahnee?’ vroeg ik.

‘Niet sinds ik bevroor.’

Nu moet u weten dat de lentedag straalde en ik ben geen weerman ben. Toch bestempelde ik het een aangename vijftiengradendag met een lichte bries uit het zuiden. 

‘Het weer schittert,' zei ik.

‘Dat doet het zeker.’ 

‘Dus je bent niet bevroren.’ Slim vond ik wel dat ik was.

‘Toch wel.‘ 

Ik weet niet of u me ietwat kent, ik studeerde, en proefondervindelijk ondervinden is mijn mantra. Aldus raapte ik een steentje op, flikkerde het in het meer en jawel hoor: vijfenzeventig ringen groeiden in het wateroppervlak, duidelijk geen krak in een bevroren ijspartij.

'Ziejewel,’ zei ik bijdehand.

‘Je begrijpt er niks van! Het is mijn hart dat bevroren is.’

Nu ben ik open-minded en wil niks uitsluiten, maar ik had nog nooit iets vernomen van een hart van een meer.

‘Ik wil dat jij opschrijft wat ik je nu vertel.’

Ik had meteen door dat het meer het menens was. Ik viste mijn schriftje uit mijn rugzak en pakte mijn IKEA-potloodje.

‘Toen ik bevroor, voor het eerst, enfin, eigenlijk ben ik steeds bevroren gebleven, was het van niet van schrik, angst of verbazing!’

Ik schreef haastig alles op, want ik besefte meteen dat een openbaring van een meer mij fortuin kon brengen.

‘Eerst waren het mijn tenen die ik niet meer voelde, pas later mijn benen.’ Het meer zuchtte en drie kikkers sprongen uit het gras naar het meer, bedachten zich en waggelden terug naar de bomen. ‘Het begon veel eerder, ik denk minstens een eeuw voordat ik mijn tenen niet meer voelde.’

Het meer bleef stil. Ik krabde met het potloodje in mijn haar, voelde mijn tenen en wachtte nog dertien seconden. 

‘Wat gebeurde er dan eerder?’ 

‘Ooit zat ik vol leven. Karpers, zwanen, kikkers, zelfs af en toe een verdwaalde Chinese koningskrab! Maar op een moment trokken ze allemaal weg en was ik enkel nog ijzig water.’

‘Ze trokken weg?’

‘Lijkbleek.’ Ik spotte een kromme rimpeling op het oppervlak. Mijn ogen voelden droog, als waren ze er niet meer echt.

‘Heb je een idee waarom?’

‘Omdat ik bevroor natuurlijk! Enfin, eerst wist ik het niet, het is te zeggen, was ik er me niet bewust van, ik denk dat ik dat pas onlangs besefte. Oh liefje, realiseerde ik het eerder, ik kon het misschien verholpen hebben.'

‘Je bevroor?’

‘De vissen zwommen in mij, de zwanen dreven op mij en de kikkers sprongen door mij, maar ik zweeg. En ik kwam niet meer buiten, het was eeuwen geleden dat ik andere meren sprak! Als het zover is gekomen als bij mij, dan zoek je best professionele hulp.’

Ik weet dat het raar klinkt, maar het meer leek te huilen, alsof het een diepe ellende ervaarde en daardoor zichzelf nog eindelozer maakte.

Ik twijfelde geen seconde. Ik gooide mijn potloodje in het gras, pleurde mijn schriftje erbij, trok mijn kleren uit - ook mijn onderbroekje - nam drie grote passen en sprong in het meer.

Als een volleerde kikker plensde ik in het meer, als een zwaan dreef ik baantjes en als een karper hapte ik naar lucht.

Gezonde voeding, voldoende slaap en dagelijkse beweging, dat kan helpen om emotioneel in balans te blijven, dacht ik.

Ik liet mijn plas stromen.

Overmoedig.

Tegen een bevroren meer, heb je geen verweer.

 

 

 

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony,

Wat een prachtig verhaal. Het begin vond ik erg aangenaam (fijne vertelstem). Ook na de -- werd ik goed het verhaal ingetrokken. Het detail met de kikkers die uit het gras kwamen en weer terugkeerden vond ik ook erg mooi. Alleen het einde snapte ik niet...

Opmerkingen:

Ik twijfelde wat of een ochtendmaan een mist kon verdringen.
Ahnee -> Ah nee
bijdehands -> bijdehand
open minded -> open-minded
Ikea-potloodje -> IKEA-potloodje
Ervaarde -> ervoer (maar ervaarde mag officieel ook).
Verder vond ik het enigszins wat tegenstrijdig dat hij denkt dat hij hier rijk mee kan worden, maar het nu gratis beschikbaar stelt voor de lezer, waarbij hij ook nog vermoedt dat deze het als kwakzalverij af zal doen.
Moet ik gezien de titel verwachten dat hij later wat Whiskey in het meer gooit :p?

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Karel,

Dankje, het einde doelt op de bevriezing van de hp, maar is inderdaad erg warrig :)

een ochtendmaan kan de mist (in het hoofd) ietwat verdringen

ahnee, mag volgens mij

bijdehands is een woord uit het boek, maar mss is bijdehand beter (in het vlaams is het sowieso bijdehands in mijn hoofd)

er is inderdaad een discrepantie tussen dat hij er rijk mee wil worden (ik wou daar meer mee doen, maar zat al ruimschoots boven de limiet - flow schrijven helpt niet echt en schrappen doet pijn)

andere twee zeurtjes opgelost (denk ik)

de titel was meer om dat je van whiskey altijd meer wil  ;) (en het is een meer... dat kan wat zuipen, zelfs al is het bevroren)/

 

 

 

 

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony,

Het gegeven dat hij letterlijk of figuurlijk bevriest in het meer is een passend einde voor dit verhaal. Ik moet zeggen dat ik dit ook wel dacht toen ik bij het einde was, maar toen realiseerde ik mij de situatie van de vertelstem: dit is daarna geschreven. Als hij letterlijk bevroor kan hij het verhaal niet uitbrengen. Als hij figuurlijk bevriest (en dus depressief wordt), dan zou ik verwachten dat het begin iets meer onthult van zijn depressieve / bevroren staat. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, ik vind het een prachtig verhaal, maar het intro had voor mij niet gehoeven. 
Ik ga een heel eind mee in het verhaal, maar evenals Karel snap ik het einde ook niet. Ik zou eerder nog een reactie van het meer verwacht hebben. Verder genoten van je verhaal. Bizar en bijzonder.

Een whiskyetje helpt ---> het is whisky of whiskey. In het eerste geval is het whisky'tje, in het tweede geval whiskeytje. Waarschijnlijk was die laatste ook je bedoeling en betreft het een typefoutje

'Ziejewel, ---> zie je wel

Het meer bleef stil. Ik krabde met het potloodje in mijn haar, voelde mijn tenen niet en wachtte nog dertien seconden.  ---> ik vroeg me af waarom er "voelde mijn tenen niet" tussen staat.  

... ik kon het misschien verholpen hebben.  ---> ah-teken op het eind ontbreekt.

en dagelijkse beweging, dat kan helpen ---> ik zou voor de leesbaarheid de komma weghalen en "dat" ook. Dan is de zin vloeiender.
Gezonde voeding, voldoende slaap en dagelijkse beweging kan helpen om emotioneel in balans te blijven, dacht ik.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, Wat een apart verhaal, het nodigde uit om almaar verder te lezen. Aan het einde voelde het alsof je er een punt aan wilde breien. Verder met plezier gelezen.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Tony,

Ik snapte het niet helemaal maar ik vind het verhaal desondanks prachtig. Soms vind ik het ook gewoon mooi om iets niet te snappen, het te herlezen en er weer een andere betekenis in te vinden of uit te halen. Ik hou in elk geval van deze stijl waarbij de hp het mentaal een beetje moeilijk lijkt te hebben?
1 zeurtje: want ik bespeurde er nooit eerder een zwaan. Eerder weglaten. Want dat impliceert dat je er zo dadelijk wel eentje gaat zien. Eerder niet, nu wel. Je belooft een zwaan maar die komt niet. Of je had meer whiskey moeten drinken en je verbeelden dat ze er wel waren.

IKEA-potloodje is natuurlijk goud.

M

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony

Ik vond het een mysterieus verhaal, over een 'depressieve' bevroren meer en de meneer met zijn Ikeapotloodje springt het water in om de meer te ontdooien, maar zelf bevriest als ik het goed begrijp.

Mooi en geheimzinnig

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, 

Wat een mooi verhaalidee! Het leest erg sprookjesachtig: ik was niet zo zeer gegrepen door je inhoudelijke tekst, maar door de opzet en het ritme ervan, dat is echt heel knap gedaan, want meestal is dat wat het verhaal draagt. 

Ik had alleen niet zoveel met je introductie: die vond ik wat onnodig. Het verhaal zelf is sterk genoeg om het mooi te maken: laat de lezer heerlijk zelf ontdekken, daar is de tekst (niet voor niks) prachtig voor geschreven. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony,

Het is hierboven allemaal al gezegd en ik sluit me daar bij aan. Prachtig verhaal met een einde, dat misschien nog wat beter kan. De titel kon ik ook niet plaatsen.

Graag gelezen.
Taco

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi! Ik sluit me ook aan bij de commentaren. Ik wilde gewoon kwijt dat in deze tijden van koude meren (die net niet bevroren zijn) het idee van dit verhaal me wel bij blijft.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Van echte single malt drinkers weet ik dat je nooit ijs in je whiskey doet, enkel een scheutje 'still' water. Op een of andere manier wordt je stil bij dit verhaal, of ligt het aan de drank? Knap werk, Tony. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Fief: dankje, de intro weg dus en het einde kwam duidelijk te abrupt, wat ook zo is.

@Elrie: dankje, je hebt gelijk.

@Mercedes: dankje, eerder weg, bij uitblijven van de nieuwe zwaan.

@siv: dankje!

@Nadine: dank! intro weg dus.

@Taco: ik werk eraan, dank! De titel was meer een excuus :)

@gi: dankje!!

 

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heel mooi, stilistisch geschreven. Aan de nummering van je verhaal denk ik dat je een whiskeytje te veel ophebt. Het slot bezorgde mij wat hoofdbrekens. Ik dacht dat hij plaste om te voorkomen dat het meer bevroor.

Sorry voor mijn late reactie. Vaak reageer ik pas op verhalen, of lees ze zelfs pas, als ik mijn eigen verhaal af heb.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Aan de Belgische kust hoorde ik een Nederlandse papa tegen zijn zoontje zeggen dat hij mocht plassen in het water terwijl hij zei :'Grote zee, grote wc', of je met een plasje (ook na het drinken van whiskey) een meer kan ontdooien is de vraag.