Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 419 Wie een put graaft …

 

Heet van de naald is de teloorgang van de Makro. In het begin van de jaren zeventig van vorige eeuw was het de talk of the town. In de buurt opende een eerste Makro vestiging, een concept, overgewaaid uit Nederland: de zelfbedieningsgroothandel die zich richtte op de kleine zelfstandigen. Half Vlaanderen stond in rep en roer om via een familielid het pasje te lenen dat enkel bedrijven of verenigingen konden bemachtigen. Aan de kassa merkte men trouwens duidelijk dat het merendeel van de klanten particulieren waren die er met allerhande koopjes aan de haal gingen.
Op de wekelijkse markt hoorde je de huisvrouwen en -mannen het aan elkaar meedelen: “Je moet aan de ingang een Makro-kaart tonen en een apart pasje hebben voor de strikt gescheiden food en non-food afdeling.”
Bij het buitengaan werd extra nagekeken of het aantal producten in jouw winkelkar strookten met de factuur.
“Ik heb de Makro kunnen oplichten”, zei ik ooit aan vrouwlief toen ik merkte dat op mijn rekening slechts één van twee tuinstoelen was aangerekend. Ik werd nochtans grondig gecontroleerd bij de exit.
“Ben je niet beschaamd, lieverd?”
“Ik heb toch geen diefstal gepleegd?”
Later voelde ik het aan als een compensatie voor de vele spullen die ik voor reparatie moest terug dragen. De schaamte moest eerder gezocht worden bij het Makro management door de verkoop van minderwaardige producten. Dat ze nu pas op de fles gaan is verwonderlijk, maar blijft spijtig voor het personeel, de controleurs inbegrepen.  

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Jij hebt toch werkelijk alles meegemaakt. Autobiografisch toch? Kleine correctie: Makro is niet op de fles maar verkocht aan een bedrijvensaneerder. Blijft overigens spijtig voor het personeel, er gaan zeker ontslagen vallen.

Grtz,
Taco

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Gi,

Je schrijft hier op SOL werkelijk een met fictie gelardeerde levenskroniek! Geen verhaal, maar wel smeuïg én met een pointe. Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Taco, dit is zeker autobiografisch, ook al zijn de terrasstoelen al lang geleden op de container beland. Makro mag dan niet echt failliet zijn, ik denk dat hun geleidelijke neergang veel te maken had met mismanagement, maar ook een deel van het personeel gaat niet vrijuit en stelde wat mij betreft dikwijls teleur. Nu ja, om eerlijk te zijn: de afgelopen dertig jaar hebben ze er mij niet meer gezien. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tks Kruidnagel voor de GG. Veel van mijn stukjes gaan inderdaad meer de richting uit van een column.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Gi,

Ik proef inderdaad een sterk autobiografisch tintje, wat ik altijd erg leuk vind bij deze opdrachten. Knap hoe je een actualiteit aan de opdracht gekoppeld hebt. Had je hiervoor misschien heel lang niet aan de tuinstoel teruggedacht? Mooi hoe je de schaamte omdraait en het eigenlijk bij hen legt. Maar ik proef ook de trots die eruit sijpelt, van het niet afrekenen van de tuinstoel. Er zitten veel elementen in dit verhaal, leuk!

Yvette 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Yvette, heerlijk een coach die meteen reageert en steeds met een toffe feedback. Bedankt.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, een mooi verhaal, maar het voordeeltje dat je kreeg doordat een tuinstoel per ongeluk niet op de kassa werd aangeslagen, is niet echt een gebeurtenis waarvoor je je hoeft te schamen. Het is ook niet echt een gebeurtenis dat een impact op je leven heeft.  Daarin mis ik de opdracht. Of de Makro zich moet schamen, vind ik twijfelachtig. Ze spelen in op de behoefte van consumenten.
Verder vlot geschreven en in die zin graag gelezen. 

huisvrouwen- en mannen ---> huisvrouwen en -mannen

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Gi, dat dubbel controleren bij Makro was echt een brug te ver. Later kon men in België als particulier zondermeer een pasje krijgen, maar tegen die tijd hoefde het voor mij niet meer.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, mooi om deze ervaring met de Makro in België . Tuinstoelen zie je toch niet makkelijk over het hoofd. De controle bij de uitgang is er in Nederland nog altijd. Jouw ervaring met slechte producten kan ik niet delen. Misschien moet je na dertig jaar een keer terug naar de Makro.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi GI. Interessant verhaal, met plezier gelezen. Mooi vind ik dat het niet overduidelijk is of de hoofdpersoon zich daadwerkelijk wel/niet schaamt, in ieder geval doet hij zijn best om zich te verantwoorden, misschien aan de lezer, misschien aan zijn vrouw, misschien aan zichzelf :). 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Karel, dank voor de reactie. De HP had geen enkele reden om zich te schamen. Dat hij naliet het Makromanagement  op de hoogte te stellen over de lekken in hun controlesysteem zou Makrofans mogelijk kunnen verontwaardigen, maar of hij zich daarover schuldig moet voelen?

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi GI. Zelfs de vrouw van de HP geeft aan dat hij zich wellicht zou kunnen schamen “Ben je niet beschaamd, lieverd?” over het in stand houden van de onderbetaling, en ik dacht te lezen dat hij toch een klein stukje daarvan ook wel echt zelf voelde.