Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 417 De Jakhals

 

Drie hoog op het Sint Jansplein in Brussel woont hij.  Dat weet ik van horen zeggen. Hij is bevriend met een collega. Soms kruisen onze wegen. Het laatste feestje waarop ik hem ontmoette, droeg hij een zwart lederen Anubismasker. Ik liet niet merken dat ik wist wie hij was.

Honderd meter verwijderd van het bewuste plein begint stadinwaarts de Lombardstraat. Wie vroeger een masker zocht, kon daarvoor jarenlang terecht in deze straat in de alomgekende winkel met de ellenlange vitrine. Tegenwoordig is Le Palais des Cotillons, het paleis voor feestartikelen, verhuisd naar een pand aan de overkant van de straat.
Mensen kunnen maskers dragen om er zich achter te verbergen, maar ook huizen kunnen dat. Naast het vroegere pand met verkleedspullen lag een herenhuis waarvan je er in de stad dertien in een dozijn kan vinden. Achter de gevel verborg het echter een waar paleis met een majestueus interieur van zulk een grandeur dat het menig koninklijke residentie naar de kroon stak. Na een inventieve verbouwing zetelt er tegenwoordig het Brussels parlement, één van de zes parlementen die België rijk is.  
Nadat de wolf terug zijn intrede deed in onze contreien, is nu zijn soortgenoot, de jakhals,  weer opgedoken. De Oude Grieken verwarden het dier dikwijls met een hond. Dat merkt men in hun afbeeldingen van de god Anubis.

Mede door zijn statige, rijzige houding zit het masker van deze god hem als gegoten. Net als het dier gaat hij het liefst bij nacht op zoek naar aas. Aas, dat zijn wildste fantasieën kan bevredigen. Elke opportuniteit benut hij om iemand aan de haak te slaan.
Figuurlijk wordt het woord jakhals gebruikt voor een hebzuchtig mens. Wie niet weet dat Anubis zijn favoriete masker is, zal hem deze eigenschap nooit toeschrijven. Zonder masker staat hij immers bekend voor zijn generositeit en veelzijdig talent. Op relatief jonge leeftijd presenteerde hij al radioprogramma’s en momenteel maakt hij furore als tijdelijk gastheer bij een televisiezender. Door zijn knappe verschijning wordt hij zowel door dames als heren begeerd, jong of oud.
Hij kan zich zonder twijfel een riante woning veroorloven in een van de bosrijke villawijken even buiten de stad, maar verkiest zijn flat in het centrum. Daar bevindt hij zich te midden van het bruisende uitgaansleven. Soms houdt hij zijn masker op wanneer hij zich te voet van de ene nachtclub naar de andere begeeft. Dan vermijdt hij de helverlichte straten en loopt langs de vele donkere steegjes die de hoofdstad rijk is. Enkel de bevriende nachtraven kennen hem, anderen weten niet wie hij is wanneer hij zijn masker draagt.
Ik ontmoet hem zo nu en dan bij mijn collega of op een of ander feestje dat in diens vriendenkring gegeven wordt. Gaat hij niet als Anubis op stap, dan is hij de vrolijkste metgezel. Zijn veeltaligheid stelt hem in staat boeiende mensen te ontmoeten. Telkens weer intrigeert hij mij. Voor zijn vaste job als hoofd van de communicatiedienst van een internationaal bedrijf reist hij regelmatig de wereld rond.
Of er in zijn reiskoffer ook plaats is voor het zwarte masker met de lange opstaande oren, is zeer de vraag.

 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Mooie omschrijving van de omgeving geef je in jouw verhaal. Ik krijg meteen zin om naar Brussel af te reizen op zoek naar deze jakhals. Klein foutje in de derde alinea, dat moet 'favoriete' zijn. 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Ik heb wat moeite met de gekozen stijl van dit verhaal. Je schrijft interessante feiten over de jakhals, maar het eigenlijke verhaal lijkt daar tussen neus en lippen door in vermeld te zijn. Zo nu en dan komt er een zin voorbij over je personage, dan volgt er weer informatie over de huizen en straten van Brussel of de jakhals.
Het leest nu voor mij als een mooi geheel dat onnodig door elkaar is geschud. 

Ik word ook erg nieuwsgierig naar het personage, maar kom eigenlijk maar relatief weinig over hem te weten. Wat dat betreft heeft de (achtergrond)informatie de overhand en wordt die nieuwsgierigheid voor mij niet beloond. 
Ik zou de verhouding van personage en informatie persoonlijk dus anders hebben gekozen en ook ieder 'onderwerp' wat meer hebben afgebakend. 
Ik merk dat die stijl mij niet aanspreekt en ik er dus helaas niet volledig objectief in kan zijn, zoals je misschien wel ziet. Ik zie echter wel dat de stijl op zichzelf  zeker niet slecht is. Je schreef wel degelijk een lopend verhaal met genoeg verwijzingen, zowel in het plot als in de symboliek en je beschrijft de omgevingen ook prima.

Ik hoop dat je nog iets kan met deze feedback, al is het maar dat je weet hoe bepaalde meningen over een stijl zich kunnen vormen. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Jurrit, kom maar eens kijken in Brussel, wie weet kom je de jakhals wel tegen, maar hoed je voor zijn verleidingstechnieken!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nadine, bedankt om te reageren. Dat Elrie en Jurrit wel mee zijn in het verhaal geeft inderdaad aan dat er voor- en tegenstanders zijn van de stijl waarin het stuk is geschreven. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Gi, Wat geef je veel informatie in dit verhaal. Het kost me daardoor wat moeite om de draad vast te houden. Het is een beschrijving van iemand die soms een masker draagt. Is het fantasie of echt gebeurd? Je beschrijft goed dat deze persoon twee verschillende karakters laat zien, afhankelijk van het wel of niet dragen van het masker. Ik ben benieuwd of een paar stukjes gesproken tekst je verhaal iets zouden kunnen verlevendigen... Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je, Maria Fransisca. Ik vond het een uitstekende gelegenheid om mijn weetjes kwijt te raken over de befaamde maskerwinkel in Brussel en de directe omgeving en heb ook een tijdje met het idee gespeeld om de jakhals aan het woord te laten. Wie nu precies zijn 'slachtoffers' waren, wilde ik bewust niet prijs geven.