Ik begin de paragraaf met "enkele uren voordien". Is dat niet voldoende tijdsaanduiding voor de tekst waardoor ik toch gewoon V.T. kan gebruiken,

Nee, ik denk het niet. Het voelt gek om in een zin die begint met 'enkele uren voor dit moment' te schrijven in dezelfde werkwoordstijd als een vorige zin. Toch?

Boris liep naar de koffieautomaar voor een kopje welverdiende troost.
Enkele uren voordien reed hij naar werk.

Volgens mij werkt dit niet.

Wat volgens mij een goede oplossing is, is om de vvt te gebruiken voor zolang als nodig is om de lezer te laten wennen aan het feit dat we nu op een vroeger punt in de tijd zijn. Daarna kun je weer teruggaan op de vt voor de rest van het stuk. (Want je wilt zo min mogleijk in de vvt schrijven, omdat dat zo veel extra woorden in elke zin propt.)

Enkele uren voordien was Boris naar het werk gereden. Al in de auto had hij zich zorgen gemaakt over Max. Die jongen wist niet wat hij deed. Boris had zich voor de ingang van het kantoor geparkeerd en was meteen naar de koffieruimte gegaan. Max stapte binnen op het moment dat hij de koffie inschonk.

Door de eenheid van de handeling, de stijl van de laatste zin en het simpele feit dat de paragraaf ononderbroken doorloopt, voelt elke lezer meteen aan dat - ondanks dat je overgaat op vt - we nog altijd in het vroegere moment zijn. Vanaf hier kun je dan doorgaan in de vt.

Is wat ik zou doen.

Als nodig kun je eenzelfde trud herhalen op het eind van de scène in het verleden, om ook het bruggetje terug naar het verhaal-heden te stroomlijnen.