# 414 In dreams

Hoi Gi,

Jouw verhaal brengt mij in totale verwarring. Dat ligt niet zozeer aan het verhaal als wel aan de associaties die het bij mij oproept. Door de titel moet ik denken aan het nummer 'in dreams' van Roy Orbison (wat neem ik aan ook de bedoeling is, wonderschoon nummer). De naam van de persoon in kwestie doet mij denken aan Jan Pronk.

Het is een goed verhaal waar ik echt van heb genoten, maar ik ga het later nog maar eens nalezen met een frisse blik. 

Hoi Gi, 

Mooi hoe je beschrijft wat dementie met een persoon kan doen. Je hebt het jongere leven van de patiënt goed gekoppeld aan zijn huidige manier van denken en doen. Dat zorgt ervoor dat je met het personage meeleeft. 
Je slaat ook een mooie brug naar hoe Laura de Schouwer een band heeft met haar patiënt, door in zijn denkwereld mee te gaan.

Ik had alleen wel wat moeite met de overgang naar de laatste cursieve alinea's. Hoewel het cursieve lettertype wel een ander perspectief aankondigt, zou een extra inleidende zin fijn zijn geweest. Nu ga je zo snel van de ene observatie naar de andere dat ik als lezer pas snap waar het over gaat als ik de tekst nogmaals lees. 

Iets als William ziet dat... 

Ik snap dat je voor een dramatischer effect pas op het laatst schrijft dat het William is die toekijkt. Maar als je moet kiezen tussen duidelijkheid en een plottwist(-achtige conclusie), dan kan je beter voor het eerste gaan. 

Groet, 

Nadine

Dank je Nadine voor de reactie. Gek, maar eerst had ik een inleidende zin die ook in het cursief stond, maar die heb ik op het laatst aangepast. Ik denk dat je William een grotere rol toebedeelt dan het bijrolletje dat hij hier heeft. Sorry, maar ik begrijp totaal niet wat er voor jou onduidelijk is.

Hi Jurrit, dank je voor de reactie. Uiteraard heb ik de titel van Roy geleend maar verder betekent het enkel dat de HP wel eens van haar patiënt droomt. Ik koos de naam Pronk omdat die zo goed paste bij 'pronkvilla', maar ik ken weinig tot niets over de Nederlandse politiek, laat staan over Jan Pronk. Ik heb uit nieuwsgierigheid wel diens foto opgezocht en vind dat die wel past bij de man uit mijn verhaal.  Benieuwd of jouw tweede lezing nog iets heeft opgeleverd, maar tof dat je van de eerste al hebt genoten.

Hoi Gi,

Ik heb je verhaal een paar keer moeten lezen om het helemaal te snappen. Ik dacht eerst dat Laura de Schouwer ook een patient was en net als Nadine had ik moeite met de overgang naar cursief te snappen. Intussen snap ik het en vind ik het een mooi inkijkje in die wereld.

Grtz,
Taco

Hallo Gi, 

ook ik moest je verhaal meermaals lezen om het goed te begrijpen. Ik deed dat echter met plezier, vond het  een boeiende invulling van de opdracht.

Dank je Taco en dank je Elrie. Tof dat jullie het verhaal konden smaken ook al maakte ik het blijkbaar moeilijk hier en daar.

De eerste keer dat ik het las, dacht ik wat schrijft ze nou. Maar dat kan ook heel goed liggen aan het feit dat ik dan snel lees. De tweede keer dat ik het las met een gematigd tempo werd alles mij een stuk duidelijker. 

Mijn complimenten hoe iemand met een dementieel syndroom neerzet en zijn belevingswereld. Dat is echt heel lastig. 

En het thema welkom heb je ook mooi laten terug komen. 

Bedankt voor de reactie, Desiree.

Dag Gi,

ik vond het leuk om een beetje te moeten puzzelen. Het verhaal fascineert, je laat stukje bij beetje informatie los en aan het einde komt alles op zijn plek. Knap gedaan.
Ik vroeg me af of de merel een bepaalde rol vervult. Dat bleef voor mij nog een los eindje.

Eva, dank voor de reactie. Fijn dat je mee bent in het verhaal. De merel heeft geen specifieke rol en verwijst naar de vergankelijkheid van alles wat we als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen, maar het niet (meer) is.