#405 Jeugdtrauma

Ja, sterk en herkenbaar beeld. De dansende elfjes, maar niet dus. Traumatisch inderdaad. Mooi hoe je naar een herinnering toewerkt, die dan weer geen mooie herinnering is. 😉

Oh, jammer. Ik hoopte dat je weer ging proberen erop te staan, zoals je dat vroeger deed. Wel tof dat het zich ook in Leiden afspeelt. Moeten we vaker doen!

Ik voelde me het verhaal ingetrokken zodra de jeugdherinnering bovenkwam. Dat kleine sproetige meisje aan de hand van de oma beschrijf je zo mooi. Jammer dat sprookjes niet bestaan.

@Hadeke: bedankt voor het lezen en je reactie.

@Sakura: ik wilde aanvankelijk dansen op de waterlelie, maar toen las ik dat jij de penisplant al om zeep had geholpen. Ik dacht, als ik nou ook nog de waterlelie verniel, komen we er de volgende keer niet meer in.

@Elrie: fijn dat het je kon smaken. Bedankt voor je reactie.

Ha, eindelijk kan ik nog eens een van mijn weetjes kwijt. De Indische Waterlelies is een sprookje dat werd geschreven door wijlen de Belgische koningin Fabiola en is te vinden in haar boek 'De Twaalf Wonderlijke Sprookjes'. Dank je Fief voor de 'opportunity' om dit te delen. 

Hoi Gi, bedankt. Wat vond je van het verhaal?

Hoi Gi, bedankt. Wat vond je van het verhaal?

😂 Veeg me op, Fief!

Veeg me op! haha!

Wat ben ik blij dat de reuzenwaterlelies ook in de Hortus een hoofdpersonage zijn. 

Zoals steeds, knap geschreven. Mooie mijmering!

GG!

Ha Fief, wat een leuk verhaal. Die jeugdherinnering komt mooi tot zijn recht. De vaart zit er lekker in. Maar ik moest even nadenken over elfjes bij de waterlelies. Die kende ik helemaal niet. Tot ik de info van Gi las: ze komen voor in het sprookje van Koningin Fabiola: de Indische waterlelies. En toen wist ik het weer! Dat sprookje is/was te zien bij de Efteling. Ook via Youtube. Jeugdsentiment :-)

Maar ik moest even nadenken over elfjes bij de waterlelies.

Hoi Maria, dat was precies mijn bedoeling. Fijn dat het je toch begon te dagen.

@ Fief: voor mij mogen de eerste twee alinea's weg om plaats te ruimen voor een langer verhaal met de oma en haar kleindochter, die het misschien aandurft om op een dienbladblad te zitten, staan zoals Sakura zou doen is niet echt aan te raden, ook al is het water er meestal niet erg diep. 

Hoi Schmetterling, dat zou inderdaad kunnen. Ik zal er eens over nadenken. 

Ze keek me aan alsof ik water zag branden. Daar moest ik even over nadenken. Ik vind 'm leuk.

Bart, ik moet er nu ook even over nadenken. Dank je wel voor je reactie. 

Er wordt hier tot driemaal toe nagedacht ...

Alle goede dingen in drieën. 

De voorlaatste zin klopt nu hopelijk wel.

Verhaal met potentie, waarbij de opmerking van Schmetterling over het schrappen van de eerste twee alinea's geen gekke is voor een herschrijf. Niet dat ik ze verkeerd vind, maar ik had het idee dat je ze nodig had om in het verhaal te komen en je de situatie te verbeelden. Je kunt de scène ook meteen beginnen en tonen. In andere verhalen die ik van je las doe je dat veel meer, meer scenisch schrijven bedoel ik. Het einde had ook meer scenisch gekund.