# 401 Met een lach en een traan
Ik verjaar en mijmer over wie bijzonder was in mijn leven. Hoe lang is het geleden dat Alain overleed op de leeftijd die ik nu bereikt heb? Automatisch grijp ik naar het prentenboek waar ik geen afscheid van kan nemen. Hij gaf het mij cadeau toen hij van een verre reis terugkeerde. Er valt iets uit het boek. Ik glimlach, het is een briefje dat ik rond mijn twaalfde schreef.
Liefste Alain,
Vandaag ben je naar Afrika vertrokken. Heel de familie heeft je uitgewuifd aan het station. Nu zijn we terug thuis. Onze zus weent op haar kamer, want ze vindt het erg dat je zo ver weg bent in die vreemde streek. Ik schrijf dit briefje voor mezelf, omdat ik het moeilijk naar jou kan sturen. Ik weet niet of er een post is in dat land waar je naar toe reist. Je was heel mooi in jouw uniform. Wij zijn allemaal heel fier dat je ons land gaat verdedigen. Mama is ook heel verdrietig.
Weet je nog toen je voor de eerste keer uit het leger voor een weekend naar huis mocht? Je reed met mij achterop per fiets naar onze oom, de sluiswachter. En die andere keer zijn we samen aan het kanaal gaan vissen. Ik zal deze zes maanden geduldig op je wachten en hoop dat alles goed met je gaat.
Er valt een traan op het vergeelde blaadje. Ik berg het boek terug op samen met de brief en de herinnering.
Mooi hoe veelzeggend het…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
Mooi hoe veelzeggend het briefje is in het raamwerk. Ik zou alleen de eerste zin weghalen. Die is niet per se nodig. Aan het einde zou ik het woord 'stuk' voor 'papier' weglaten. En de laatste zin is wat vreemd. Ik kan me wel iets voorstellen bij het opbergen van een herinnering, maar omdat je het in de lijdende vorm schrijft is het wat vreemd. Zou 'Ik vouw het briefje terug in het boek en berg de herinnering weer voor een jaar mee op in de kast.' of zoiets iets zijn?
Mooie herinnering op papier…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Mooie herinnering op papier. De eerste zin voegt voor mij ook niets toe. Verder graag gelezen.
Hoi Schmetterling, de…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Schmetterling, de herinnering treffend beschreven, ik las het graag. Mijn enige suggestie zou zijn om in de laatste regels 'stuk' weg te laten en de slotzin inderdaad niet in de lijdende vorm te zetten, ik sluit me aan bij Sakura.
@ Ton Badhemd. Jij hebt mij…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
@ Sakura en Fief: de eerste zin hoeft niets toe te voegen. Hij legt uit waarom de hp op die dag aan zijn broer denkt.
@ Ton Badhemd. Jij hebt mij overtuigd om aan het eind eea te wijzigen. Dank voor de reactie.
Hoe woorden niet voor…
Lid sinds
8 jaarRol
Hoe woorden niet voor herinneringen kunnen zorgen én ze levendig kunnen houden. Mooi geschreven. Yvette
Prachtig geschreven, ik weet…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Prachtig geschreven, ik weet niet wat je hebt veranderd ondertussen, maar ik vind dat elke zin er toe doet.
Ja, de laatste zinnen lezen…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Ja, de laatste zinnen lezen nu veel beter.
@ Elrie en Yvette: dank…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
@ Elrie en Yvette: dank jullie wel.
Schmetterling, je hebt de…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Schmetterling, je hebt de weemoed heel mooi omschreven. Mooi, die laatste zin: 'de herinnering opbergen'. Graag gelezen.
@ Maria Fransisca, bedankt…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
@ Maria Fransisca, bedankt voor het meevoelen.
Schmetterling, Volgens mij…
Lid sinds
15 jaar 2 maandenRol
Schmetterling,
Volgens mij kan 'terug' in de laatste zin weggelaten worden. Een mooie herinnering, goed beschreven!
@ Leeuwin 58: dank voor de…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
@ Leeuwin 58: dank voor de reactie. Ik heb het boek eerst genomen en zet het nu terug (tot een volgende keer).