Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#388 Heen-en-weer, heen-en-weer

 

Heen-en-weer, heen-en-weer

Wat is dat tegenwoordig toch met die coaches van ons?! Om de haverklap laten zij het afweten, verzaken ze hun roeping om ons onkundelingen door het doornige struikgewas van de Nederlandse taal te loodsen. Ik kom er met mijn beste verstand niet bij. Hoe durven ze?!

Ik heb er slapeloze nachten van. Gisteravond vervloog mijn laatste hoop op een reactie van onze taalbegeleider. Tot vier uur heb ik liggen malen. Door al dat gedraai in bed kwam mijn dekbed ondersteboven te liggen. Mijn T-shirt werd zeiknat en mijn onderbroek niet minder.
Door mijn onrust kon Anne ook niet slapen. Al die tijd heeft ze zich geschikt in mijn rusteloosheid … tot ze zich zorgen begon te maken.
‘Dos, wat mankeert je? Waarom ben je zo van streek? Zit je iets dwars, vroeg ze bevreesd.
‘Ik erger me paars en rood om die coach die deze week niet reageert. Het wordt hoog tijd dat de bezem door dat gezelschap gaat. Ik word er kotsmisselijk van.’ Dat laatste zei ik ietwat huilerig.

Troostrijke Anne verliet haar bedgedeelte en kroop bij mij onder het dolgedraaide dekbed. Haar zachte, warme lichaam verrichtte wonderen. De falende coaches konden mij nu de rug op. Ik sloeg de bladzijde om naar een nieuw hoofdstuk.

Ze vlijt zich ruggelings tegen me aan; lepeltje-lepeltje. Ik sla mijn rechterarm om haar heen, op zoek naar de weekste delen van haar bovenlijf: haar goddelijke borsten en het vetwalletje rond haar buik. Ik ben hypergevoelig voor dit warmstralende vlees. Anne weet dit. Ik word er geil en vrijlustig van … en Anne niet minder. Ze duwt haar kont nog eens extra diep tegen mijn kruis aan. Daar exploderen de hormonen en doen mijn leuter hard worden en groeien tot vooroorlogse lengte. Anne draait zich om, stroopt mijn onderbroek omlaag en aait even over mijn groeistuip. Dan zetten we het voorspel mondelings voort. De spanning stijgt tot een hoogtepunt en smeekt om ontlading.

We stappen uit bed en lopen naar de altijd warme badkamer; daar horen de buren ons niet en hoeven we ons niet te ergeren aan gebonk op de muren. Ik stroop Annes slipje af tot op haar enkels. Ze leunt voorover en steunt op de rand van het bad. We staan nu op gelijke hoogte. Haar garagelippen openen zich tot een kier, het warme vocht druipt uitnodigend over de drempel.  Dan schuif ik mijn wellustige limousine bij haar naar binnen … langzaam, met lichte schokbewegingen; het loopt gesmeerd. Ik schuif door tot aan de achterwand, het gebaarmoederte. Anne kraait van plezier. Ik zet hem in de achteruit en glij door tot aan de drempel. Dan weer naar voren.
Dit heen-en-weer geschuif zou ik eindeloos willen volhouden, maar dat lukt niet. Mijn limousine schreeuwt om olieverversing. Hij hoeft niet lang te zeuren. Hij vraagt, Dos levert. Met de kracht van een hogedrukspuit sprits ik mijn warme zaad  tot in alle krochten van haar garage, seconden lang. Anne kreunt en zakt door haar knieën. Ik val krachteloos over haar heen.

De coaches kunnen me nu gestolen worden.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wow, Dos! Met rode konen gelezen. Briljant. Je legt daarmee de lat erg hoog. Het wordt een kluif dat te overtroeven. 

Ik haakte op één ding af: gebaarmoederte. Ik begrijp wat je wil vertellen, maar in je vergelijkingen met een garage (goed gevonden, niet echt vrouwvriendelijk) valt dit erg uit de toon en het woord leest niet lekker.
 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Vief, het ziet er niet goed uit als je thuis in alle stilte rode konen krijgt door het lezen van mijn verhaal. Ik zou het kunnen begrijpen als je het zou moeten voorlezen voor je patiënten. 
We zijn hier nog te bang om seksueel getinte teksten te plaatsen. Moord en doodslag is geen bezwaar, wij lezers weten immers dat het fictie is. Maar sex...? Nee, dat is voor het geniep, in het donker tussen vier muren. Terwijl we het bijna allemaal doen. Waarom zou je er dan niet in alle vrijheid over mogen schrijven en je fantasie, zoals bij andere verhalen, de vrije loop laten. Denk niet dat ik het onbeschroomd heb gedaan. Maar wetende dat Mili onze coach van deze week is, heb ik alle gêne aan de kant gezet. Mili haalt van oudsher het slechtste in mij naar boven. Ik mis ook een oog, vandaar.

Vief, jou kennende verberg jij de mogelijkheid om mij verre te overtreffen, als je maar zou durven. Wij weten bij voorbaat dat het allemaal fictie is, dus onzinnige werkelijkheid. Doen! Mili stelt dat zeer op prijs. Ze nodigt je zelfs expliciet uit. Neem een voorbeeld aan bekende, moderne schrijvers.

Gebaarmoederte heb ik toch gehandhaafd, maar ik heb er een garage-achterwand voor gezet. Als je wilt klinkt het vrouwonvriendelijk. Als je dat niet wilt, klikt het neutraal.

O Ja, Vief, bedankt voor je compliment.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Dos, het maakt nogal wat los bij sommigen, die coaches. Ik vind het nogal overdreven maar het heeft je in elk geval geïnspireerd tot het prachtig omschrijven van deze sex-scène. Zoals je het vertelt is het nergens gecensureerd en wordt het ook geen banaal verhaal. Dat is knap gedaan. 

Je schrijft:

Mijn T-shirt is zeiknat en mijn onderbroek niet minder.

Ik neem aan van het zweet? Of is het lètterlijk zeiknat? 

Hij hoeft niet lang te zuren.

Moet zuren hier zeuren zijn? 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Vincent, dank voor je reactie. Zuren moert inderdaad zeuren zijn. T-shirt en onderbroek zijn inderdaad nat van het zweet. Dat moet de lezer zelf bedenken door het onrustige slapen van Dos.

In werkelijkheid heb ik me geen minuut druk gemaakt om het wegblijven van de coach. Dos heeft zich zo opgefokt om bij zijn eigenlijke verhaal uit te komen.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha! Ik vind dat je er iets mooiers van hebt gemaakt dan ik, goed gedaan! Knap hoe je er een erotische scene van hebt gemaakt, zonder dat het gekke porno is geworden. Met plezier gelezen. :) 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Reactie Marc (Hostwriters): Wat een bravoure! Als nieuwbakken ‘coach’ die wél springt op alles wat beweegt, heb ik dit meerdere keren en graag gelezen. De synoniemen zijn beeldend, kostelijk en prikkelen de verbeelding. Dos heeft duidelijk de hoofdpersoon van zijn dromen gevonden, namelijk zichzelf, en hij is niet de enige die daar blij om is. ;)

Gebald, gedurfd, zonder enige gene. Mooie vondsten ook: ‘onkundelingen’, ‘gebaarmoederte’. Het enige waar ik over viel – figuurlijk dan – was de pik. Beetje een dooddoener, terwijl doorheen het hele verhaal pittige synoniemen worden gebezigd; een zuurpruim die daarover valt. Zelfs als de auteur de opdracht feestelijk aan zijn laars lapt. ;)

Mili gaat apart reageren; ze is op zoek naar haar meest naaldscherpe pumps.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Marc, veel dank voor je commentaar.

Ik zag dat Arnon Grünberg ook een pik gebruikte, waar hij zijn vriendin overheen schoof. Lul vond ik zo lullig. Later wordt mijn pik een zespersoons limousine.

Doe Mili alvast de groeten van me. Zeg haar dat ik haar jarenlang heb gemist en dat ik haar liefdevol zal omarmen. Mijn slagvaste veiligheidsbril heb ik bij de hand.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Reactie Mili (Hostwriters)

Dag allerliefste aap van de hele wereld, ook ik heb je zo node gemist, net zoals Elyse. En nu ben ik zo blij je hervonden te hebben, tranen staan tot aan mijn pumpranden.

Goed, ik concentreer me. Als Fief rode konen zou hebben (van harte, Fief, met je verjaardag) wat denk je dan wat er met mij gebeurde, jou lezende? Je bent zo anders geworden … 

Ten eerste lijd je aan de Engelse ziekte; waarom trek je woorden uit elkaar, zoals taalbegeleider? Dan stoei je met vt en tt:

“Tot vier uur heb ik liggen malen. Door al het gedraai in bed komt mijn dekbed ondersteboven te liggen. Mijn T-shirt is zeiknat en mijn onderbroek niet minder.

Door mijn onrust kan Anne ook niet slapen. Al die tijd heeft ze zich geschikt in mijn rusteloosheid … tot ze zich zorgen begint te maken.”

Tot vier uur lag ik te malen. Door al het gedraai in bed kwam mijn dekbed … Mijn T-shirt werd …

Door mijn onrust kon … Al die tijd schikte ze zich …  tot ze zich zorgen begon te maken.

 “Zit je iets dwars? vraagt ze bevreesd. Hier kun je het vraagteken weglaten, dubbelop met vragen.

En de vt doorzetten in je tekst, het gebeurde namelijk allemaal gisteravond. 

Uit jouw reactie aan Marc: “Zeg haar dat ik haar jarenlang heb gemist en dat ik haar liefdevol zal omarmen.” Je vleit mij en ik zou mij ruggelings tegen je rug willen aanvlijen. “Ze vleit zich ruggelings tegen me aan; lepeltje-lepeltje.”

“Daar exploreren de hormonen …” of exploderen? 

“Ik stroop Anne’s slipje af …” Als er geen verwarring over de lengte van de laatste klank kan zijn, staat er geen 's achter het woord, maar alleen een s. Het boek van Anne: Annes boek. Of broekje, zoals jij wil. 

Dos? “heen en weer” is eigenlijk heen-en-weer. 

“Dit heen en weer geschuif zou ik eindeloos willen volhouden, maar dat lukt niet.” Gebruik ‘maar’ niet als een bruggetje, alleen als tegenstelling. Hier doe je het perfect. 

Ik blijf verbijsterd achter over je inzending, dank je zo hartelijk.

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Marc Kerkhofs …

 

Dag Mili, wat een verrassing jou hier aan te treffen. Al de jaren die ons scheidden heb ik gevreesd dat je mogelijk niet meer onder de levenden  verkeerde. Voor de zekerheid heb ik in de vele kapellekes die Zuid-Limburg rijk is, kaarsvlammen en smeekbeden ten hemel gestuurd, dat het je goed moge gaan. Mijn bidsels zijn verhoord; de Heer en consorten zij geprezen. Hier Mili, drie pakkerds: mwah-mwah-mwa. Goeie tijden herleven.

Tranen tot aan je pumpranden. Om andere tranen uit te wissen? Ik moet er nog vaak aan denken, maar mij hoor je niet klagen. Was er nog spul aan je naaldhak blijven kleven? Heb je er een relikwie van gemaakt?

Ik heb mijn verhaal in ijltempo geschreven en geplaatst, ik wou zo gauw mogelijk bij je zijn. Als cycloop kijk ik makkelijk over fouten heen, dat is begrijpelijk. De haast is het verhaal niet ten goede gekomen. In het begin heb ik inderdaad zitten klooien met vt en tt. Exploreren, vlijen/vleien: schandelijk! Dank voor al je verbeteringen.

Het verbaast mij dat Fief me niet heeft geattendeerd op al deze fouten. Zij las het verhaal als eerste en ik ben gewend dat aan haar fijne roskam geen ontbrekende komma, of dergelijken, ontsnapt. Zij heeft niet alleen rode konen gekregen, maar is door het lezen helemaal van de kaart geraakt. Ik ben haar ook de hele dag niet meer tegengekomen. Wat erg! Ik overweeg het verhaal te deleten en /… / te plaatsen, zoals Gi altijd doet.

Mili, ik ben nauwelijks veranderd. Ik ben nog even deugdzaam als vroeger. Ook kuis van huis uit. Hoewel die kuisheid de laatste tijd sleets begint te worden. Bij de UKV staat te lezen dat ik in ons dorp ben aangesteld als hulppriester, vooral om biecht te mogen horen. Zo krijg ik toegang tot de ingewanden van ons dorp. Wat zich hier in het geniep afspeelt zijn grote zonden, die ik helaas heb weten te waarderen.
Met jou in de buurt durf ik daar van te getuigen.

Lief Mili, tot een volgende keer! Mwah!

PS. Wat was ook alweer de aanleiding dat jouw pump in het geweer kwam.

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik kan me in alles vinden van je verhaal, behalve dit:

‘Ik erger me paars en rood om die coach die deze week niet reageert. Het wordt hoog tijd dat de bezem door dat gezelschap gaat. Ik word er kotsmisselijk van.’ 

Hp kan wat therapie gebruiken :)

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, dankzij jouw fantastische verhaal weet ik niet wat te schrijven. En wat betreft de "fouten", je denkt toch niet dat ik onder Mili's duiven ga schieten? Ik zou niet durven, ze moet (mag) mijn werk ook beoordelen, als er tenminste nog iets uit mijn pen vloeit. De lat ligt nu zo hoog. Ik krijg er bijna schrijfvrees van.

Het weglaten van woordjes als maar en om geef ik regelmatig aan, dat heeft Mili er bij mij wel ingeramd en terecht. Het leest vaak veel mooier. Hier op SOL word ik er bijna door verguisd. Daarom liet ik het aan Mili over. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief en Dos zijn duidelijk met Mili ooit op kamp geweest, maar of de andere lezers willen weten wat daar allemaal is gebeurd ... ? Terug naar de beoordeling van de geleverde bijdrage: voor wie, zoals ik ooit, het in 1972 verschenen frivool-erotische boekje 'Mieke Maaike’s obscene jeugd' van Louis Paul Boon heeft gelezen, is dit opgewarmde kost.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Een verhaal met vaart en lef. Zou dit werkelijk fictie zijn? 😉 Je schrijft zo, dat ik er besmuikt, maar toch ook nieuwsgierig bij sta te 'kijken'. Te rauw en direct om mij op te winden, maar wel zo waarheidsgetrouw en grenzeloos dat bewondering op zijn plek is.

Goed geschreven, graag gelezen.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, het tempo van je verhaal is zo hoog dat me moeiteloos meeneemt in je fantasie. Heerlijk. Graag gelezen! 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bericht van Mili

Heerlijke cycloop van me, een Waterman nog wel, die zijn zo sensibel, het spul op de hak, ik weet het niet meer, kun jij je nog herinneren of het de zwarte pumps waren met rode balletjes? 

Ik kan natuurlijk niet anders dan nog even op jouw reactie reageren, altijd één groot feest. Ik dank je dat je bad in kapellekes, was ik het waard? Ik die jou wreed verliet ongeacht een gedane belofte? Ik was toen wankel door een gespleten fibula, vergeef het me.  

We komen weer terug in mei, kun je tot zo lang wachten?

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dagelijkse kost. 😂

Jij nam de dampende seksscene maar meteen letterlijk. Leuke invulling; de frustratie over afwezige coaches de opdracht in slepen en dan door Anne de spanning laten ontladen. Je logenschraft de regel dat je nooit je frustraties mee naar bed moet nemen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Lief Mili, van de vijftig pumps die je in de kast had staan waren het de gele met potloodhakken. Die rode bolletjes kwamen er later druppelsgewijs op. Dit beeld staat mij nu nog helder voor oog.

Ja Mili, je was het dubbel en dik waard, anders had ik het toch achterwege gelaten?! Ik heb de kaarsen wel nooit betaald. De CEO's in de hemel hebben me dat waarschijnlijk niet kwalijk genomen, want je bent weer terecht. 

Dat je wreed was vond ik een pre. Jij wist toch dat ik licht masochistisch getint was.

Was ik niet degene die de belofte verbrak? Had ik jou niet op mijn digitale knieën ten huwelijk gevraagd en twijfelde jij niet aan mijn trouw? Ik herinner het me nog wat je zei: 'Before we go any further! Do you love me? Will you love me for ever? Do you need me? Will you never leave me? I gotta know right now.' *
Ik vond je toen veeleisend en zag de bui al hangen. Ik scheepte je voor het moment af: 'Let me sleep on it. Baby, baby let me sleep on it, let me sleep on it, and I'll give you an answer in the morning.'  Vóór de morgen aanbrak was ik met de noorderzon vertrokken. Erg laf van me. Ik heb daar nu spijt van. Vergeef je me?

Als ik tot mei moet wachten, begin ik weer met roken.

* Meat Loaf;  Paradise By The Dashboard Light

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Sakura

Sakura, je mag best weten dat ik bijna elke avond met een flinke portie frustratie en ergernis over het een of ander, het bed in kruip. Anne controleert dat altijd: 'Dos, hoe zit het met je tegenslagen en afknappers?' Als ik schreeuw: 'Bemoei je met je eigen zaken', of iets dergelijks, weet ze dat ik op pijl zit. Het is niet altijd feest bij ons in bed. Voor de afwisseling hebben we ook behoefte aan knallende ruzies. 

Dank voor je belangstelling.