#382 Meneer Pietersens zielsverhuizing

Prachtig! Meer kan ik niet zeggen. ZG!

Ik kan wel meer zeggen: filmisch! En dit kan meer worden! Erg sterk

Heel sterk. Zelf zie ik nog wel een roofdier vrij snel meneer Pietersen het hiernamaalskantoor inkrijgen, maar dat terzijde.

Goed gedaan, graag gelezen.

Tony,
Dank je. Iets over het maximum aantal woorden heen, maar de beschrijving van de hemelambtenaar, de vurige valk, het driekoppige hondje en Hal van Twee Waarheden moesten onder meer al sneven. Misschien zit er een roman in: De ontdekking van de Hemelen.

Hadeke,
... of een dokter. :-)

Tot mijn spijt moet ik u mededelen dat uw vrouw terechtgekomen is in een jaïnistische reïncarnatiecarrousel en momenteel door het leven gaat als ongestreepte grondeekhoorn in de Hoorn van Afrika.”

Hier moest ik zo hard om lachen, dat de kat geschrokken van mijn schoot afsprong. Het is wat met die hemelambtenaren. Ik ben wel blij dat ze een stuk klantvriendelijker en multicultureler zijn geworden, sinds Thorvald Einarson de hel in werd gekieperd. Geweldig stuk.

Kijk, dit is nu een schoolvoorbeeld van hoe men een opdracht aanpakt en voltooit en dan wordt er niet gechicaneerd (gemuggenzift, gemierenneukt, ...) over woordaantallen.

Prachtig dit! Ik heb hier hardop om gelachen. Want waarom zouden we van bureaucratie en wanbestuur af zijn na de dood.

Fascinerend vanaf het eerste woord. Origineel en grappig. Wanneer dit verhaal meer wordt, dan zou ik dat wel willen weten.

GG

Musonius, een sublieme vertelling. Geestig (!) en pakkend. En bij herlezing haal ik er nog meer uit dan ik aanvankelijk begreep. Bijvoorbeeld: de instinctmatige angst voor vogels. Als het gevloek van meneer Pietersen de oren van de hemelambtenaar zou bereiken, zou deze ongetwijfeld zeggen: 'Ja, sorry.' Met veel plezier gelezen.

Hoi Musonius,

Ik heb vanaf de eerste regels aan een stuk door gelachen. Geweldig scherp, leuke humor en ontzettend origineel!
Technisch gezien kan ik denk ik niet spreken van een 'cirkeltje dat rond wordt gemaakt', maar bij gebrek aan betere benaming ervoor vond ik vond het fantastisch om te lezen dat er een grote chaos heerst in de 'hiernaarmaalse administratie' om dan vervolgens te lezen dat een atheïst, of iemand die daartoe neigt, een verwijten naar zijn hoofd krijgt. Om de chaos maar compleet te maken. Dat nog bovenop de voorbeelden van de chaos die je geeft. En zo kan ik nog wel even doorgaan met het opsommen van talloze mooie vondsten.

Fantastisch gedaan!

Fijne jaarwisseling alvast. 

Groet,

Nadine
 

Haha...hoe bedenk je het. Grappig hoor. 

Dank allen voor jullie respons!

Aurora,
Gelieve mijn verontschuldigingen over te brengen aan je kat.

Nadine,
Dank, ik heb dan ook veel plezier beleefd aan jouw opdracht.

Hoi Musonius, ik heb genoten van je verhaal. Vooral het verrassende slot. Op naar een jaar vol inspirerende opdrachten en mooie verhalen. Alle goeds voor het komende jaar.

Haha, ik voel weer een parlementaire enquête aankomen. Een reïncarnatie die anders uitpakt dan verwacht was ook het eerste waar ik aan moest denken bij deze opdracht, maar ik kon niets verzinnen wat ik zelf leuk en interessant genoeg vond. Jij had daar duidelijk minder moeite mee, want dit is een geweldig onderhoudend en grappig verhaal. Ik heb het zelfs aan mijn man laten lezen. Hij is niet zo'n lezer, maar hij kon het ook waarderen, dus dat zegt wel iets.

Tja Musonius, ik sluit me volledig aan bij alle lof hierboven. Wat een heerlijk verhaal! Absurd zou ik willen zeggen, maar wie weet wat ons te wachten staat. Hopelijk niet de jaïnistische reïncarnatiecarrousel! 

Dank, Fief, Mespunt en Chantal

Je mag helaas maar één verhaal plaatsen. Eén van de ideeën die ik bij deze opdracht kreeg, was over iemand die in herinneringen voortleeft. Omdat dit niet aan alle eisen van de opdracht voldeed, heb ik het laten varen om iets anders te schrijven, maar ik vond het idee toch de moeite waard om uit te werken, dus bij deze een toegift.

Musonius, de toegift heb je duidelijk niet herlezen alvorens het te publiceren, er ontbreken her en der woorden.

Ik heb het weer verwijderd. Ik vond het niet zo sterk en twee verhalen plaatsen is ook niet de bedoeling.

Ik vind het jammer dat ik de toegift heb gemist. Hopelijk krijgen we de herschreven versie binnenkort alsnog te zien. De ervaring leert dat wie een verhaal kwijt wil vrij snel een opdracht vindt die zich daar wel naar laat plooien.

Mespunt,
Het plaatsen van oude teksten bij een opdracht is mijn eer te na. Ik kom hier voor de uitdaging, om aan het schrijven gezet te worden. Als ik verlegen zit om respons bij oude verhalen, kan ik die altijd bij Proeflezen plaatsen.

Hierbij de toegift:

In memoriam dokter Drent

Dokter Drent was dood. Morsdood. En als hij nog geleefd had, had hij dit zelf vast kunnen stellen.
De dokter mocht dan morsdood zijn, zijn leven echode nog even na in de hoofden van anderen. Soms klom hij met zijn broers in bomen, dan weer vertelde hij een patiënt heel zorgelijk dat de behandeling niet aansloeg. Hij ging met vrienden op skivakantie, speelde schaak met zijn zoon, vergaderde met collega's, bracht zijn vrouw ontbijt op bed of foeterde zijn assistent uit. Soms was hij kind, dan weer volwassen. Bij sommige mensen keerde hij regelmatig terug, bij anderen eenmalig.
Er gebeurde ook vreemde zaken. Zo verscheen hij voor zijn patiënten altijd in een witte jas, terwijl hij die zeer zelden droeg. Zijn haar veranderde herhaaldelijk, bij de één was het kort en blond, bij de ander zwart en droeg hij het in een staart. Hij lag met twee vrienden op een strand in Spanje waar hij nooit geweest was en op een dag zoende hij met zijn aanstaande vrouw op een schoolbal, terwijl hij haar pas na zijn studententijd leerde kennen.
Vreemde zaken kwamen steeds meer voor. Aan de andere kant zag hij steeds minder mensen en keerde hij zelden nog terug in jeugdige hoedanigheid. Patiënten en collega's verdwenen al snel. Vrienden en familie volgden. Zijn broer zag hij niet meer en ook de ontmoetingen met zijn vrouw hielden op te bestaan.
De laatste keer dat dokter Drent werd waargenomen, was in zijn eerste koophuis. Zijn zoontje kwam huilend binnen met een bloedende knie. Hij spoelde de wond schoon, deed er een pleister op en trok het jongetje op schoot. Hij suste het en kuste het tot het moegehuild tegen zijn borst in slaap viel.

Dan toch nog niet herlezen, Musonius? Hier zijn enkele zinnetjes die niet kloppen:

...of foeterde op zijn assistent uit.
..., bij de één had was het kort en blond,
...op een strand in Spanje waar nooit geweest was

Dank, Gi, voor je oplettendheid.
Ik had het zeker herlezen en de fouten er uitgehaald, maar blijkbaar vergeten het op te slaan. Dom. Inmiddels gewijzigd.

Musonius, mooie toegift. Ben ik een paar dagen met foto's in plaats van letters bezig, mis ik de hele historie rond je toegift. Blij dat ik hem alsnog heb kunnen lezen.

Ik ben ook blij dat je het opnieuw hebt geplaatst, het heeft me ontroerd.

Tweewerf knap werk, en ontroerend inderdaad, die toegift!

Dank, Bob, Mespunt en Kruidnagel, dan ben ik op mijn beurt blij dat ik het toch geplaatst heb. Het schrijven van dit verhaal is ver buiten mijn comfortzone, dus erg onzeker hierover.

Musonius, wat een prachtige toegift! Ontroerend. En voer voor mijn gedachten. Heel mooi.

Mus, mag ik zeggen dat hoe ik fan ben van je werk, ik helemaal geen fan ben van de toegift? 

Ik snap dat je dit magistraal stuk wou vervolmaken, maar dit is het voor mij niet. Misschien eerder zoeken naar een prelude? of toch gewoon de scene verbreden?

De gustibus et coloribus non est disputandum enzo.

Dank, Maria.

Dat mag, Tony, ieder zijn smaak inderdaad.
Overigens gaat het om twee aparte verhalen die niets met elkaar te maken hebben.