#380 Winterhekel

Ha, Fief, ik heb genoten van je verhaal. Als het eenmaal tegenzit, gebeurt er vast nog meer vervelends. Wel ben ik erg benieuwd wat er verder gaat gebeuren… Het zou zomaar het begin van een boek kunnen zijn. Ik kan me nu al prima in je HP verplaatsen.

Geluk zit in kleine dingen. Heerlijke koffie en nog gratis ook. Met plezier gelezen.

Prachtig. In dit korte verhaal weet je een zeer geloofwaardig personage neer te zetten, van wie we ook veel te weten komen. Er zitten erg leuke details in, zoals het poken met een verdwaalde tentharing.
Met veel plezier gelezen.

@Maria: fijn dat het je beviel. Bedankt voor het lezen.

@John: je moet het geluk vaak in kleine dingen zoeken.

@Musonius: bedankt voor je compliment.

Hoi Fief, 

Wat grappig herkenbaar! Een aantal jaar geleden ging ik ook met mijn snowboots, die tot -20°C konden volgens het etiket - je kan immers nooit te goed voorbereid zijn - naar het werk, met de fiets. Die dag viel er wat uit de lucht! Fietsen was op de terugweg geen optie meer, maar geen probleem. Die snowboots brengen me wel thuis, dacht ik. Nog niet eens halverwege de 5 km die ik moest afleggen, voelde ik ook plots dat de waterdichtheid van die boots toch te wensen overliet. Ze waren dan nog maar een jaar oud! Bah, was toen ook wel balen (hoewel ik er toen de ironie wel van inzag)! Ik begrijp de frustratie van je hp maar al te goed. 

Ik vind het knap hoe je dat beschrijft alsof het je net overkomt, hoe je helemaal in dat gevoel duikt. En van iets schijnbaar kleins, iets heel erg moois maakt, dat ontzettend leuk is om te lezen. 

Dank je wel, Annabe. Het inleven was niet zo moeilijk. Ik heb echt een hekel aan sneeuw.

Hoy Fief, zo herkenbaar in alles wat de hp overkomt. Heb al meerdere keren gelijkaardige zaken meegemaakt al moet ik toegeven dat het me niet meer overkomen is de laatste winters. Zelfs al lang geleden.

Ik heb je verhaal graag gelezen.

Ha Fief,

Ik vind dit een herkenbaar verhaal. Zo'n beetje hoe ik zelf over sneeuw dacht eerder. Dus ik vind dit heel echt. Graag gelezen.

Groet,

Madrid

Wat een fijn verhaal. Al bij de eerste regels neem je de lezer mee met je personage . Als sneeuwliefhebber ( met zon erbij )graag gelezen.

@Wilfried: bedankt voor je fijne reactie. Van mij mogen die winters ook wegblijven.

@Madrid: ik ben blij met je reactie.

@Elrie: voor jou hoop ik dat er sneeuw komt, met een zonnetje erbij. Bedankt voor het lezen.

Fijne vertelling, Fief. Geen groots drama, maar kleine ijsergernisjes die levensecht voelen. Je geeft het knap weer.

Met plezier gelezen.

Wat de kliko was, kon ik uit de context wel opmaken, maar ik kende het niet. Levenslang leren dankzij schrijvenonline. ;-)

Hoi Tudor, sorry. Ik dacht dat kliko een algemeen gebruikt woord was. In Nederland in ieder geval wel. Bedankt voor je compliment.

Mooi verhaal, ik zat wel constant te denken dat het misschien meer zou rocken in vt? of met de ik figuur, nog niet zeker, maar dat zei iets. 

Zonder af te doen aan je vondsten, erg goed verhaal! GG!

Hoi Tony, bedankt voor je reactie. Ik vind het zelf in de tt fijner lezen. Ik heb voor de verandering eens geen ik-personage gedaan, omdat ik dat al zo vaak doe. Mochten er meer zijn die de ik-vorm prefereren, dan herschrijf ik het.

Dank voor het voorleggen, Fief, want ik durfde er niet over te beginnen. Ik vind verhalen in de ik-vorm doorgaans wel fijn. Je vorige verhaal (#379) had ik juist liever in de zij-vorm geschreven gezien, maar hier had ik dezelfde gedachte als Tony: ik denk dat dit verhaal in de ik-vorm sterker is. Wat vt betreft, daar verschil ik van mening. Mij lijkt de tt, waarin het verhaal nu geschreven is, aansprekender. Ik ben wel benieuwd waarom Tony denkt dat het in de vt meer zou rocken.

Tokio. Met een 'i'.

Ik haak een beetje (Kijk, ik gebruik helemaal het Schrijvenonline lingo) op de vele "bijstellingen":

• de laarzen die het predicaat waterdicht niet mogen hebben.
• bergwandelschoenen niet echt warm
• Nou ja, rijden
• de wolle wanten allesbehalve bestemd...
• genieten niet direct het woord

Ik ben wel helemaal enthousiast over de tentharing. Die is helemaal het juiste beeld op de juiste plaats.

@Tony en Musonius:  het verhaal staat nu in de ik-vorm.

@Sakura: ik ben zelf wel content met de bijstellingen die je noemt, dus ik laat het zo staan. Tokyo is Tokio geworden. Het kan allebei, maar Tokio heeft blijkbaar de voorkeur. Persoonlijk vind ik Tokyo mooier.
Bedankt voor het lezen en je reactie.

@Tony en Musonius:  het verhaal staat nu in de ik-vorm.

Maar wat vind je nu zelf? Daar gaat het tenslotte om.

@Tony en Musonius:  het verhaal staat nu in de ik-vorm.

Maar wat vind je nu zelf? Daar gaat het tenslotte om.

@Musonius: Ik vind het zelf ook beter. 

Ook ik vind je herschreven versie fijner Fief! Leuk verhaal over alledaagse en herkenbare ergernissen in de sneeuw. Ik voel de koude voeten en handen van je hp, nog versterkt door die heerlijke warme koffie in de winkel. Mooi gebruikt om de koude nog meer tastbaar te maken. Ik heb nu het gevoel dat ik natte sokken heb, dus goed beschreven!

Ook bij jou; je eerste zinnen zou ik weglaten. Ze zijn wat uitleggerig. Met deze eerste zin prikkel je de nieuwsgierigheid van de lezer en trek je hem of haar direct het verhaal binnen; ‘Toen ik vanmorgen uit het raam keek, moest ik denken aan mijn lievelingssweater van wit velours waar ik op de middelbare school zowat in woonde tot de stof kale plekken begon te vertonen.’ 

En deze twee zinnen zou ik samen trekken: ‘ Ik had er geen rekening mee gehouden dat ik vandaag op de fiets boodschappen moest doen. Mijn garderobe is er niet op uitgerust, de laatste jaren is het nauwelijks winter geweest.’ Bijvoorbeeld; ‘Mijn garderobe is niet uitgerust op een winterse fietstocht, de laatste jaren zagen we amper winter.’ Kijk in je verhaal nog eens kritisch naar dit soort ‘uitleg’ zinnen.

Hoi Lizette, bedankt voor je leerzame reactie. Ik heb het een en ander aangepast.

Een hoeveelheid sneeuw glijdt net over de rand van mijn bergschoenen naar binnen glijdt.

De laatste 'glijdt' mag weg.

De wollen wanten zijn allesbehalve bestemd tegen de koude wind

Bestemd voor of bestand tegen.

Ik gooit de natte wanten

-t.

Dat waren de zeurtjes. Verder sluit ik me graag bij alle complimenten aan. Als ik niet al zo'n hekel had aan sneeuw dan zou ik het wel krijgen na het lezen van dit verhaal. De tweede versie is ook mijn favoriet, goed gedaan.

Mespunt, ik ben blij met je scherpe blik en je compliment. Aanpassingen moet ik niet meer doen op mijn telefoon. De voutjes zijn er nu uitgehaald, hoop ik.

Heerlijk verhaal Fief. Ik prefereer de ik-vorm, voel de ergernissen van de sneeuwpret tijdens het lezen dan meteen. 

Leuk en deels herkenbaar. De ik-vorm heeft ook mijn voorkeur. Trekt me veel meer het verhaal in. 

@Meri en Linde: bedankt voor jullie reactie. Ik vind het zelf in die vorm ook mooier.

Lekkere klaagzang, Fief! Ik ga ook voor de ik.

Zeuri:

- het enige warme gevoel wat (> dat)
- uitgerust op (> voor) (feitelijk 'uitgerust met [bv. open neuzen]', voor zachte winters)
- ik...vogelhuisje loopt (> loop)

Bedankt, Kruidnagel. Aangepast.