#379 - Koud afscheid
Koud Afscheid
Vandaag nam ik, en velen met mij, afscheid van mijn schoonzuster Liset. Een koud afscheid. Mijn ogen bleven droog, zelfs de goed gekozen muziek ontroerde niet. Tijdens de dienst observeerde ik mijn broer. Geen traan te zien, terwijl ik hem als zeer gevoelig mens ken. De toespraken kwamen niet bij mij binnen, behalve de woorden die de enige dochter van Liset sprak:
'Mama was altijd boos. Nu kan dat niet meer en daar ben ik heel blij om.'
Bij het uitspreken van deze woorden klonk weinig emotie door, een glimlach lag rond haar lippen.
Een betere typering van de overledene dan die van haar dochter had ik, noch een ander, kunnen geven.
Met een glaasje wijn in mijn hand overdenk ik de afgelopen dagen. Is het mogelijk iemand te verliezen die vijftien jaar in de familie was, bij alle verjaar- en feestdagen aanwezig, en niet te kunnen rouwen? Zou ik niet verdrietig moeten zijn door het verlies van mijn broer en zijn dochter? De vragen vliegen, in formatie als wilde ganzen, door mijn hoofd. Om Liset rouw ik niet; haar heb ik vijftien jaar getolereerd en ook haar boosheid jegens mij liet ik over me heenkomen. Alles onder het mom van: ze is tenslotte familie.
Mijn nichtje zal later verdriet hebben om een moeder die er niet voor haar heeft kunnen zijn. Mijn broer zal kampen met schuldgevoelens en verdriet. Mijn warme gevoelens gaan naar hen. Liset zal niet worden vergeten, ze liet hen onbegrijpend achter door zonder afscheid uit het leven te stappen. Het was een koud afscheid, waar warmte had moeten zijn.
Ai, wat een kilte stijgt er…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ai, wat een kilte stijgt er op uit dit analytische verhaal. Het jaarlijkse afscheid van Sinterklaas zal nog pijnlijker zijn geweest. Zo dichtbij wordt het oordeel vertroebeld door emoties, die ook hun bestaansrecht hebben. Dat komt heel mooi naar voren. En dat ze in de slotalinea toch gaat voelen namens een ander, zoals dat gaat.
Typo: mij hoofd.
Graag gelezen.
Hoi Elrie, inderdaad een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Elrie, inderdaad een koud afscheid. Mooi beschreven.
haar heb ik vijftien jaar getolereerd ---> naar mijn idee leest een andere volgorde beter:
ik heb haar vijftien jaar getolereerd
Wat een kil en toch warm…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Wat een kil en toch warm verhaal. Boosheid en onmacht zijn hier wel de thema's. Bij ieder karakter -inclusief de overledene- in dit verhaal. Aangrijpend en daarmee goed geschreven.
EGG!
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
EGG!
Brr. Arm nichtje. Maar ook…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
Brr. Arm nichtje. Maar ook Liset. Die had toch decennia geleden al een knuffel nodig.
Indrukwekkend verhaal. Ik…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Indrukwekkend verhaal. Ik weet niet of het op je eigen ervaring gebaseerd is, maar als iemand me dit zou vertellen zou ik niet weten hoe te moeten reageren. Alleen maar verliezers. Erg goed geschreven.
Heel hartelijk dank aan een…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Heel hartelijk dank aan een ieder voor zijn/ haar reactie. Dit verhaal kwam niet voort uit eigen ervaring, gelukkig niet.
Hallo Elrie, pijnlijk en…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hallo Elrie, pijnlijk en indringend verhaal. Niet echt een familie waar warmte en compassie om de vooraang strijden. Roept de vraag op of er daadwerkelijk hekelmensen bestaan - mensen aan wie iedereen alleen maar een hekel heeft. En hoe die dan dor het leven gaan (en uit het leven stappen?)
Hallo Bob, gelukkig bestaat…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Bob, gelukkig bestaat er fictie
Hallo Elrie. Ik houd van…
Lid sinds
7 jaarRol
Hallo Elrie. Ik houd van beschouwingen. Zeker ook van deze. Ik ervaar geen kilte. Meer iets van verwondering dat het overlijden van iemand eigenlijk op een bepaalde manier 'moet' worden beleefd, wat voor de HP nu niet zo voelt. Hij heeft wel compassie. En realiteitszin. Denkt na over hoe het later zal zijn. Helemaal goed wat mij betreft! Mooi!!!
Ha Elrie, je hebt een…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Ha Elrie, je hebt een ellendige situatie goed beschreven. Juist binnen een familie kan het zo vreselijk mis gaan. Je hebt elkaar nodig, dat beseft je HP, terwijl ze bedenkt hoe en of ze daarin iets kan betekenen. Voor haar broer en nichtje. Het komt heel dichtbij als ik het lees, dus goed gedaan!
Fijn om jouw reactie te…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Fijn om jouw reactie te lezen, dank Maria Fransisca
Hoi Elrie, even had ik de…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Elrie, even had ik de neiging de verwarming een paar graden hoger te zetten en nog een extra wollen vest aan te doen. Maar bij de laatste alinea zag ik ervan af. Mijn complimenten voor dit prachtige verhaal. Gelukkig is het fictie.
Dank Ton, ikkrijg het warm…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Dank Ton, ikkrijg het warm van je compliment.
Dag Elrie, Wat een verhaal…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dag Elrie,
Wat een verhaal. Originele insteek. Met zo'n reacties op je begrafenis of elders zou je zo de grond inzakken zonder daarom te moeten sterven.
Mooie zin :"De vragen vliegen, in formatie als wilde ganzen, door mijn hoofd."
De titel zegt alles. Hoe koud kan een afscheid zijn ? Dus toch. Heb je verhaal graag gelezen.
Welke les heb ik hieruit geleerd? Ik ga mijn leven beteren :)
Had nooit gedacht dat uit…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Had nooit gedacht dat uit mijn schrijfsel iemand wat kon leren.
Ha Elrie, heel mooi een…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Ha Elrie, heel mooi een beklemmend verhaal! Ik heb één opmerking over het volgende stukje:
Voor mij voelt iets te veel als tell, je geeft hier namelijk eigenlijk 'gratis' de psyche van het personage weg aan de lezer. Laat dit soort zinnetjes weg en laat de lezer zelf die conclusie trekken door het niet te vertellen, maar het te laten zien.
Graag gelezen!
Erg mooi verhaal. Invoelbaar…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Erg mooi verhaal. Invoelbaar geschreven. Ik ben het eens met Mike, ik struikelde over de zin 'Uiteindelijk trek ik slechts één conclusie: ik kan niet voelen voor een ander.' Deze kan er volgens mij gewoon uit. Graag gelezen.
Dank Mike en Musonius, ik…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Dank Mike en Musonius, ik zal de zin eruithalen.
Elrie, gek dat nog niemand…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Elrie, gek dat nog niemand de fout in het volgnummer heeft opgemerkt. Knap van de coach dat hij jouw tekst toch heeft ontdekt.
Hallo Gi, was daar ook blij…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Gi, was daar ook blij mee. Ik kreeg het niet voor elkaar om het te veranderen. Ga in het vervolg opletten.
Ha Elrie, Als je ingelogd…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Ha Elrie,
Als je ingelogd bent, zie je als het goed is boven dit verhaal het roze menu Home > forum > wekelijkse schrijfopdracht staan en weer daarboven twee tabs met weergeven en bewerken. Als je op bewerken klikt, kom je terecht op een pagina waar je zowel het titelveld als je verhaal kunt aanpassen.
Dank Musonius het is alsnog…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Dank Musonius het is alsnog veranderd
Wat een mooi geschreven…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Wat een mooi geschreven verhaal. De pijn en het mededogen van de verteller komen keihard binnen. Ik vind dit knap gedaan.
Groet,
Madrid
Pff. GG! (sorry dat is het…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Pff. GG! (sorry dat is het dan)