Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#350 : Een opening van het einde (+ versie verhaal op verzoek)

'Hello?' vraagt Peter, 'Dat meen je toch niet?'

'Mijn vader houdt van Lionel Richie,' zegt Sonja. Tussen hen ligt een berg platen op de keukentafel.

'Je gaat met mij trouwen hé, niet met je vader,' zegt Peter, 'Het gaat over onze openingsdans.'

'Jouw idee is toch nog slechter.' Sonja steekt de plaat van George Michael in de lucht. 'No I’m never gonna dance again. Dat kunnen we toch niet maken?'

'Je houdt van melig,' zegt Peter, 'en ik vind het ook een goed nummer.’

'Wil jij de dansvloer openen met een nummer dat aankondigt nooit meer te dansen?' Sonja gooit de plaat op de stapel.

'Dat is toch beeldspraak?' Peter schudt zijn hoofd. 'Trouwens het klopt hé, wanneer wij getrouwd zijn, wil ik niet meer dat je nog gaat dansen.'

'Wat?' roept Sonja, 'Ik ga heus niet stoppen met mijn danslessen.'

'Die bejaardenclub kan mij niets schelen,' zegt Peter en krabt aan zijn neus. 'Ik had het over dat schuren van jou in de disco.'

'Dat doe ik toch niet meer, sinds ik je ken?' Sonja staart hem vragend aan.

'Ik hoorde andere verhalen,' zegt Peter. Sonja fronst en haalt haar schouders op.

'Die vriendinnen van jou hebben je verraden. Op jouw vrijgezellen kon je van die neger niet afblijven.' Peter trommelt met zijn vingers op de tafel.

'En hij niet van mij,' fluistert Sonja.

'Wat?' roept Peter, schuift zijn stoel achteruit en gaat staan. Sonja staart naar de platen.

'Ik bedoel,' zegt Sonja, 'Tja, het was een opdracht. Ik moest een dansje doen met die stripper.'

'Je mocht kiezen op welk nummer!' Peter klopt op tafel met zijn vuist. De vaas met bloemen schudt maar komt weer tot rust.

'Tja,' zucht Sonja.

'‘Hoofd, schouders, knie en teen’ kwam niet in je op, zeker,' zegt Peter terwijl hij de bijbehorende bewegingen maakt.

'Ik ben een klassiek opgeleide danseres,' roept Sonja, 'Ik beheers alle stijlen, maar van kinderdeuntjes ken ik niets.'

'Klassiek opgeleid?' roept Peter, 'Een klassiek geval van opvrijen, ja.' Hij schuurt met zijn broek tegen de stoel.

‘Ben je weer jaloers?’ vraagt Sonja terwijl ze hem zielig aankijkt.

'Geen openingsdans dan,' zegt Peter terwijl hij haar blik kwaad beantwoordt, 'we nemen een technonummer. Kan je je showen aan mijn familie.'

'Die geilaards zullen blij zijn,' zegt Sonja, 'Ze zijn te stom om voor de duivel te dansen.' Sonja staat op en loopt naar het raam. Het is een donkere dag met veel wolken.

'Ik vraag me af waarom je wil trouwen, als ik je zo bezig hoor.' zegt Peter terwijl hij stapt naar de vitrinekast. Hij kijkt naar een vakantiefoto van hun twee. Daarop lachen ze.

'Omdat jij me gevraagd hebt, dwiep.' roept Sonja zonder hem aan te kijken.

'En jij hebt ja gezegd, trut.' Peter gooit de foto op de grond.

'Wist ik veel. Schrap die dans maar,' roept Sonja. Ze loopt naar de deur en neemt de klink beet. 'Ik bel naar Katja.'

'Wat heeft dat kutwijf hiermee te maken?' snauwt Peter haar toe.

'Ik trek bij haar in, vanavond schuren in de disco. Daag!' De deur knalt in zijn lijst. Peter schopt op de stoel, die vliegt tegen de tafel, de vaas valt op de grond en klettert op de vloer. George Michael ligt op een bed van scherven en bloemen op de grond. Never gonna dance again.

 

DIALOOGVERSIE:

 

'Hello? Dat meen je toch niet?'

'Mijn vader houdt van Lionel Richie.'

'Je gaat met mij trouwen hé, niet met je vader. Dit is onze openingsdans.'

'Jouw idee is toch nog slechter. No I’m never gonna dance again. Dat kunnen we toch niet maken?'

'Je houdt van George Michael, en ik vind het ook een goed nummer.’

'Wil je de dansvloer openen met een nummer dat aankondigt nooit meer te dansen?'

'Dat is toch beeldspraak? Trouwens het klopt hé, wanneer wij getrouwd zijn, wil ik niet meer dat je nog gaat dansen.'

'Wat? Ik ga heus niet stoppen met mijn danslessen.'

'Die bejaardenclub kan mij niets schelen. Ik had het over dat schuren van jou in de disco.'

'Dat doe ik toch niet meer, sinds ik je ken?'

'Ik hoorde andere verhalen.'

'Wat?'

'Die vriendinnen van jou hebben je verraden. Op jouw vrijgezellen kon je van die neger niet afblijven.'

'En hij niet van mij.'

'Wat?'

'Ik bedoel, tja, het was een opdracht. Ik moest een dansje doen met die stripper.'

'Je mocht kiezen op welk nummer!'

'Tja.'

'‘Hoofd, schouders, knie en teen’ kwam niet in je op, zeker?'

'Ik ben een klassiek opgeleide danseres, ik beheers alle stijlen, maar van kinderdeuntjes ken ik niets.'

'Klassiek opgeleid… Een klassiek geval van opvrijen, ja.'

‘Ben je weer jaloers?’

'Misschien geen openingsdans dan, of gewoon een technonummer. Kan je je moves tonen aan mijn familie.'

'Die geilaards zullen blij zijn. Ze zijn te stom om voor de duivel te dansen.'

'Ik vraag me af waarom je wil trouwen, als ik je zo bezig hoor.'

'Omdat jij me gevraagd hebt, dwiep.'

'En jij hebt ja gezegd, trut.'

'Wist ik veel. Schrap die dans maar. Ik bel naar Katja.'

'Wat heeft dat kutwijf hiermee te maken?'

'Ik trek bij haar in, vanavond schuren in de disco. Daag!'

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Dialogo, 

Je hebt een uitgesproken stijl gekozen die in wezen erg boeiend is. Een tekst met zulke woordspelingen en ironie werkt goed om een ruzie boeiend te houden. 

Na verloop van tijd las de tekst echter wel wat trager, omdat het een aaneenrijging van citaten is. Het zou wat fijner lezen als je zo nu en dan een regieaanwijzing toe zou voegen of even uitzoomt om te laten zien dat de personages stampvoeten, naar de deur kijken in de hoop dat ze misschien weg kunnen lopen of iets dergelijks. 

Toch heb ik je verhaal met plezier gelezen. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik sluit me bij de woorden van Nadine aan. Uit je eerdere verhalen blijkt al je grote voorkeur voor vertellingen in louter dialoogvorm. Voor mij werkt dat niet echt. Ik haak uiteindelijk af en dat is jammer, want met wat meer 'verhaal' houd je mij denk ik tot het eind geboeid. (Een eerdere bijdrage van jouw hand sterkt me in die opvatting.) 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoy Hadeke en Nadine, ik schreef voor jullie ook een versie met 'regieaanwijzigingen' zodat het meer een verhaal is. Vinden jullie dit geslaagder?

Dank je!

 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Dialogo, je verhaal voldoet niet echt aan de opdracht maar dat geheel terzijde heb ik het wel graag gelezen. Je voelt mooi hoe de ruzie escaleert. Hoofd, schouders, knie en teen vind ik wel een goeie! I guess the wedding is off, die strippers toch! Wel vaker een heikel punt! :-D

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Dialogo

Dit leest inderdaad al stukken vlotter, Dialogo. Je hebt de feedback goed toegepast!
Het mag wat mij betreft nog net ietsje meer, maar dat eigenlijk ook terzijde, want zoiets moet je oefenen op het moment dat je iets heel anders doet dan je gewend bent. 

Als je hiermee nog wil oefenen (met dit verhaal of een ander) dan raad ik je aan om verschillende versies te schrijven waarin de hoeveelheid regieaanwijzingen en beschrijvingen sterk van elkaar verschillen. Dan kun je duidelijk onderscheid opmerken, zie je wat dat met een tekst doet en kun je ook een beetje gaan 'aftasten' wat (nog) bij jouw stijl past. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dialogo, de verhalende versie is goed (en 150 woorden over de limiet). Maar ik vind de kale dialoog versie beter. Blijkbaar is mijn smaak anders. De setting en actie ontstaat in mijn hoofd als ik de dialoog lees. 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Dialogo, ik heb eerdere verhalen al eens gereageerd dat ik geen fan ben van alleen maar dialoog en dat is geheel persoonlijk. De herschrijf is al iets beter, maar het is voor mijn gevoel een herhaling van wat je eerder in een vorig verhaal ook hebt gedaan. Het leest of je nu heel dwangmatig iets verhalends erbij geschreven hebt. Ik lees liever iets meer verhaal met minder dialoog. Ik denk dat daar de uitdaging voor jou ligt, want dat je dialogen kunt schrijven, dat heb je al bewezen.