#350 : Een opening van het einde (+ versie verhaal op verzoek)

'Hello?' vraagt Peter, 'Dat meen je toch niet?'

'Mijn vader houdt van Lionel Richie,' zegt Sonja. Tussen hen ligt een berg platen op de keukentafel.

'Je gaat met mij trouwen hé, niet met je vader,' zegt Peter, 'Het gaat over onze openingsdans.'

'Jouw idee is toch nog slechter.' Sonja steekt de plaat van George Michael in de lucht. 'No I’m never gonna dance again. Dat kunnen we toch niet maken?'

'Je houdt van melig,' zegt Peter, 'en ik vind het ook een goed nummer.’

'Wil jij de dansvloer openen met een nummer dat aankondigt nooit meer te dansen?' Sonja gooit de plaat op de stapel.

'Dat is toch beeldspraak?' Peter schudt zijn hoofd. 'Trouwens het klopt hé, wanneer wij getrouwd zijn, wil ik niet meer dat je nog gaat dansen.'

'Wat?' roept Sonja, 'Ik ga heus niet stoppen met mijn danslessen.'

'Die bejaardenclub kan mij niets schelen,' zegt Peter en krabt aan zijn neus. 'Ik had het over dat schuren van jou in de disco.'

'Dat doe ik toch niet meer, sinds ik je ken?' Sonja staart hem vragend aan.

'Ik hoorde andere verhalen,' zegt Peter. Sonja fronst en haalt haar schouders op.

'Die vriendinnen van jou hebben je verraden. Op jouw vrijgezellen kon je van die neger niet afblijven.' Peter trommelt met zijn vingers op de tafel.

'En hij niet van mij,' fluistert Sonja.

'Wat?' roept Peter, schuift zijn stoel achteruit en gaat staan. Sonja staart naar de platen.

'Ik bedoel,' zegt Sonja, 'Tja, het was een opdracht. Ik moest een dansje doen met die stripper.'

'Je mocht kiezen op welk nummer!' Peter klopt op tafel met zijn vuist. De vaas met bloemen schudt maar komt weer tot rust.

'Tja,' zucht Sonja.

'‘Hoofd, schouders, knie en teen’ kwam niet in je op, zeker,' zegt Peter terwijl hij de bijbehorende bewegingen maakt.

'Ik ben een klassiek opgeleide danseres,' roept Sonja, 'Ik beheers alle stijlen, maar van kinderdeuntjes ken ik niets.'

'Klassiek opgeleid?' roept Peter, 'Een klassiek geval van opvrijen, ja.' Hij schuurt met zijn broek tegen de stoel.

‘Ben je weer jaloers?’ vraagt Sonja terwijl ze hem zielig aankijkt.

'Geen openingsdans dan,' zegt Peter terwijl hij haar blik kwaad beantwoordt, 'we nemen een technonummer. Kan je je showen aan mijn familie.'

'Die geilaards zullen blij zijn,' zegt Sonja, 'Ze zijn te stom om voor de duivel te dansen.' Sonja staat op en loopt naar het raam. Het is een donkere dag met veel wolken.

'Ik vraag me af waarom je wil trouwen, als ik je zo bezig hoor.' zegt Peter terwijl hij stapt naar de vitrinekast. Hij kijkt naar een vakantiefoto van hun twee. Daarop lachen ze.

'Omdat jij me gevraagd hebt, dwiep.' roept Sonja zonder hem aan te kijken.

'En jij hebt ja gezegd, trut.' Peter gooit de foto op de grond.

'Wist ik veel. Schrap die dans maar,' roept Sonja. Ze loopt naar de deur en neemt de klink beet. 'Ik bel naar Katja.'

'Wat heeft dat kutwijf hiermee te maken?' snauwt Peter haar toe.

'Ik trek bij haar in, vanavond schuren in de disco. Daag!' De deur knalt in zijn lijst. Peter schopt op de stoel, die vliegt tegen de tafel, de vaas valt op de grond en klettert op de vloer. George Michael ligt op een bed van scherven en bloemen op de grond. Never gonna dance again.

 

DIALOOGVERSIE:

 

'Hello? Dat meen je toch niet?'

'Mijn vader houdt van Lionel Richie.'

'Je gaat met mij trouwen hé, niet met je vader. Dit is onze openingsdans.'

'Jouw idee is toch nog slechter. No I’m never gonna dance again. Dat kunnen we toch niet maken?'

'Je houdt van George Michael, en ik vind het ook een goed nummer.’

'Wil je de dansvloer openen met een nummer dat aankondigt nooit meer te dansen?'

'Dat is toch beeldspraak? Trouwens het klopt hé, wanneer wij getrouwd zijn, wil ik niet meer dat je nog gaat dansen.'

'Wat? Ik ga heus niet stoppen met mijn danslessen.'

'Die bejaardenclub kan mij niets schelen. Ik had het over dat schuren van jou in de disco.'

'Dat doe ik toch niet meer, sinds ik je ken?'

'Ik hoorde andere verhalen.'

'Wat?'

'Die vriendinnen van jou hebben je verraden. Op jouw vrijgezellen kon je van die neger niet afblijven.'

'En hij niet van mij.'

'Wat?'

'Ik bedoel, tja, het was een opdracht. Ik moest een dansje doen met die stripper.'

'Je mocht kiezen op welk nummer!'

'Tja.'

'‘Hoofd, schouders, knie en teen’ kwam niet in je op, zeker?'

'Ik ben een klassiek opgeleide danseres, ik beheers alle stijlen, maar van kinderdeuntjes ken ik niets.'

'Klassiek opgeleid… Een klassiek geval van opvrijen, ja.'

‘Ben je weer jaloers?’

'Misschien geen openingsdans dan, of gewoon een technonummer. Kan je je moves tonen aan mijn familie.'

'Die geilaards zullen blij zijn. Ze zijn te stom om voor de duivel te dansen.'

'Ik vraag me af waarom je wil trouwen, als ik je zo bezig hoor.'

'Omdat jij me gevraagd hebt, dwiep.'

'En jij hebt ja gezegd, trut.'

'Wist ik veel. Schrap die dans maar. Ik bel naar Katja.'

'Wat heeft dat kutwijf hiermee te maken?'

'Ik trek bij haar in, vanavond schuren in de disco. Daag!'