Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 346 – Dat gras bij de buren

 

 

Dat gras bij de buren

 

Gerda ratelt me thuis wat af maar ik praat stiekem, in de melkput. Ik hing de zoveelste zuignap aan de zoveelste speen en keek eens diep in de ogen van Mieke zoveel en toen produceerde ik zowaar iets aardigs. 'Dag meiske, hoe is het vandaag?' Dat werk. Voor mij allang genoeg. Een koe zegt tenminste niks terug.

's Nachts lig ik te woelen. Al dat geklets maakt me onrustig. Maar de volgende ochtend weet ik niet hoe snel ik bij de melkstal moet komen. Zo gaat het nou al weken. 'Het is te veel,' verzucht ik. Ze loeien terug, vertrouwd met het melken.
'Wat is er dan, Teunis?' hoor ik ineens. Ik kan de stem niet thuisbrengen, maar hij klinkt bekend.
'Gerda,' zeg ik. 'De hele dag door.'
'Wij zijn ten minste lekker zwijgzaam,' zegt de stem samenzweerderig.
'Precies.'

Was dat nou echt een koe die dat zei?

Nu zelfs het vee terugpraat, slaap ik nauwelijks meer. Gerda valt het ook op.
'Je moest maar eens naar de dokter,' meldt ze. 'Je wallen hangen op halfzeven.'
'Neuh.' Ik neem mijn laatste slok koffie, sta op en loop weg.
'Loop maar weg,' roept ze me na. Even denk ik dat ze me volgt, maar als ik omkijk, zie ik niks.

Ik lucht mijn hart tegen de meisjes. 'Geen land mee te bezeilen,' klaag ik.
'Vind je ons dan wel lief, Teunis?'
'Ja hoor meisjes, jullie zijn me lief.' Het moet niet gekker worden met die gevoelens.

'Teunis.' We zitten te eten. Ze smakt. Alweer.
'Mmm,' zeg ik met mijn mond vol.
'Vind je me nog mooi?'
'Mmm.'
'Wilde je iets tegen me zeggen?'
'Nee,' zeg ik nu maar gewoon botweg.
'Ik was vandaag bij de koeien.'
De schrik slaat me om het hart. 'De koeien? Op het land?'
'Nee, Teunis. In de melkstal.'
'Hoorde je ze praten, Gerda?' Ik krijg een donkerbruin vermoeden.
'Zie jij ze vliegen, Teunis? Dat was ik.'
We kunnen er gelukkig om lachen.

'Ik was een beetje jaloers.' Dus ze geeft het toe. 'Maar je geeft me veel te weinig aandacht.'
'Als jij wat minder herrie schopt, geef ik jou wat meer aandacht.'
Bedremmeld kruipt ze in een hoekje.
Ik streel liefdevol haar vacht, totdat ze kwispelt. 'Kom, kom. Zo bedoelde ik het niet.'

JS|2021

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een held! Zie je wel dat telepathie boerenbedrog is. Of boerinnenbedrog! Goedgevonden en graag gelezen. Benieuwd welke geheimen hij aan zijn koe heeft verteld.

(ik was eventjes verward wie Marinette ook weer was. Maar dat ligt aan mijn concentratievermogen.)

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kruidnagel, op zich goed gevonden, het is idee erachter is leuk maar ik vind het verhaal niet zo sterk. Met het bedrog zou je meer kunnen doen. 
Ook de herhaling van de zin "Het kan een beetje pijn doen, dus even meewerken nu." doet het voor mij niet.
Maar nou zeg ik dat, terwijl ik zelf niets kan verzinnen. Ik ben dus gewoon jaloers.

Maar voor de zekerheid smeerde ik een lik extra uierzalf op al haar vier tepels.  --->  ik zou hier het woord vier weghalen. ... op al haar tepels.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Misschien bedrog van Marinette, misschien ook een waanwens van Stéphan...

Dat je de namen niet volgt, begrijp ik - er komen er veel voorbij. Misschien wis ik er een paar.

Deze opdracht ging mij moeizaam af.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zal vast aan mij liggen, maar ik vat m niet.

De stijl bevalt me wel veel beter, niet zo barok als gewoonlijk. En die opdracht, tja. Dat ben ik met je eens. Een koe spreekt nu eenmaal niet bijzonder tot de/mijn verbeelding.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi KN, je eerste versie was rommeliger, maar het slot vond ik leuker (waarin Marinetta hem aardiger vond klinken of zo). Maar misschien ben ik abuis.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi BC, ik denk dat ik er nog een extra personage uit moet wegsnoeien en het dan toch moet gooien op misleiding ipv toeval.

 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi KS,

Het zwabbert inderdaad nogal, van zijn zwijgzaamheid naar de band met zijn kind, via de veronderstelde telepathie, zijn huwelijk, La vache qui rit, het Franse platteland én de formule van een soort mop. En dan te bedenken dat er in mijn hoofd ook nog een cowboy huisde en een Indiër met een heilige 🐄. En dan is er vast ook nog wel een historische setting met het Gouden Kalf denkbaar, of een koe die wordt geofferd. Maar net als jij heb ik weinig met de herkauwende, lodderige landschapsstoffering die 'koe' heet, dus het slaat hier aldoor dood.

Lach of ik schiet - het risico van 'doe eens leuk'.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Wordt dit dan toch de opdracht die je voor het eerst belemmert mee te doen voor de sport ;-)? Geef er gewoon een slinger aan en versla die koe, dat monster dat je inspiratie opvreet!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kruidnagel, ik wilde Katja bijtreden dat ik van de eerste versie geen moer verstond. Met de tweede ben ik (voor zover ik dat kan inschatten) helemaal mee. Goede herschrijf dus.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Kruidnagel, c'est un truc comme les autres, zolang jij blijft herschrijven moeten wij blijven lezen ... :-)

 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik ga er nu echt niks meer aan doen (behalve als ik nog hele goeie tips krijg). Bedoel je dat alle clous nu één pot nat zijn?