# 345 - Zelfverdediging voor beginners

Knap gevonden, Kruidnagel. Mooi hoe de twee vriendinnen weer samenkomen na al die jaren, in welke hoedanigheid dan ook. Met plezier gelezen.

dit had ik altijd al eens willen doen. ---> had moet voor mijn gevoel heb zijn. Het verhaal wordt in de tegenwoordige tijd verteld.

Een wijnfles of honderd nemen zijn maaiende armen mee voordat zijn hoofd hard op de tegels landt.  --> zo leest het alsof de flessen de maaiende armen meenemen in plaats van dat de maaiende armen de flessen meenemen.

Ha Fief, dank voor je inhoudelijke en redactionele commentaar! Dat van die flessen is voor het accent op die flessen in plaats van op die armen, maar inderdaad ambigu, ware het niet dat de context bestaat, maar een doel dient de ambiguïteit niet, dus misschien dat ik het nog aanpas.

Kruidnagel, dit verhaal heeft vaart, goed gevonden. Genoten!

(en je nieuwe titel is veel beter!)

Dank je, Coppo! Ja, die oude titel vond ik iets te makkelijk.

Ik had gehoopt dat je aan het eind een beetje tederheid er in zou stoppen (en ik realiseer me ineens hoe plat dat zelf klinkt), maar het blijft een beetje onromantisch. Maar goed, romantiek is dan ook voor de hetero's. Shout out naar Gavin Reijnders. 

Ik begrijp waarom je in de context van je scène kiest om '... of welke letter uit dat rijtje ook' te zeggen, maar is dat wel realistisch. Zou het voor Sanne niet veel natuurlijker zijn om zichzelf wél duidelijk te willen profileren? Al was het maar als 'ondefinieerbaar'. 

Het mooiste vind ik de vermissingen die je niet aangeeft. Daar zit poëzie in.

Nog één dingetje. Ik voel het stamelen en het mompelen niet zo in je laatste alinea. Daar mag je nog op poetsen van mij.

Maar, hé, graag gelezen en zo!

Dank je, Tilma! Die van Reijnders zal ik eens bekijken. Bij de romantiek waren mijn woorden al ruimschoots op, dus ik bleef maar bij het grote gebaar. Vond ik ook wel passen in de stijl en bij de grote, heftige liefde.

Over dat rijtje zullen de meeste LHBTQAIP+ers zich wel onder een bepaalde balein van de plu scharen, maar elke generalisatie is volgens de non-binaire gedachte een versimpeling, dus zeker als zoeker en indirecte non-hetero kan iemand denk ik die keus best op de lange baan schuiven, met name in het licht van een specifieke relatie. Anderzijds: what do I know. Zo recht als een vleermuis. Nou ja, ik bak graag, houd van roze, knutsel vol plezier met tierelantijntjes, zing, praat over gevoelens en voel me niet thuis bij haantjes, maar val exclusief op vrouwelijk schoon.

Fijn dat er poëzie zit in de zachtgekookte alinea. Die is al best romantisch, toch? En ach, mannenromantiek is geen vrouwenromantiek en wat is dan rijtjesromantiek - kwetsbare eerlijkheid, lieve grapjes en strelen?

Stamelen en mompelen. Pompiedompiedom. Daar ga ik nog over nadenken, monsieur.

Weet niet of het de bedoeling is, maar ik heb me redelijk slap gelachen. Maar goed, wie lacht niet die het spel der seksen beziet.

Elke reactie is legitiem, Bobbiecom. En zegt iets over je.

Hoi Kruidnagel, dit is weer genieten! Je verhaallijn en plot, de acties, je mooie zinnen, het happy end. Het is allemaal jaloersmakend prachtig!

Verlegenmakend bedankt, Ton!

Kruidnagel heerlijk! Wat een vaart!

Maar je moet me het begin uitleggen,  want in het allereerste ogenblik zie ik Sanne op haar buik op de grond van de supermarkt liggen, reikend naar een blik bonen. Het voelt als de drie dwaze dagen van de Bijenkorf versus een plundering van de laatste voedingsmiddelen tijdens een coronapandemie oid en past heel goed in de fantastische actie die daarop volgt, maar ik word door die eerste zin toch even op het verkeerde been gezet. 

"Ik ben zo mooi dat ik toch nooit opval." 

Dat klopt volgens mij niet. Iemand die zo mooi is, valt altijd op.

En dan die zin "Van die vermissingen die je niet aangeeft, omdat het zo normaal lijkt, zo'n vrije keuze." Een juweeltje!

Bedankt voor je lovende woorden en concrete tips, Chantal!

Bij de eerste zin dacht ik inderdaad aan mijn eigen gedrag in de hoogtijdagen van de pandemie, tijdens dat hamsteren. Maar dat is geen thema in deze tekst, dus ik snap dat het niet alleen de personages, maar ook de lezers op een verkeerd been zet.

Met die woorden over Sannes lichaamspracht wil ik zeggen dat daardoor de troep en het gevecht niet opvallen. Ik ga ervan maken 'dat ik overal mee wegkom.'

Kruidnagel, 

Wat een heerlijk verhaal! Ik heb echt genoten en werd verrast door de verschillende plotwendingen. Knap hoe je al in de eerste paar regels zo'n sfeer weet neer te zetten en een duidelijke vertellersstem. 
Kleine suggestie. Wellicht is het mooi om de laatste zin van de vierde alinea (''Van die vermissingen die je niet aangeeft, omdat het zo normaal lijkt, zo'n vrije keuze'') elders in de alinea in te voegen, zodat je kunt afsluiten met ''tot het weer klopte zoals vroeger''. Ik vind dit namelijk een prachtige afsluiting voor de alinea en mooie overgang naar het stuk dat volgt. 

Je eerder genoemde wijziging van 'niet opvallen' naar 'overal mee wegkomen' lijkt mij een goede, dat past meer bij de uitspraak van de verteller over haar uiterlijk.

Nogmaals, heerlijk verhaal. Bedankt voor je inzending! 

Hier houd ik wel van. 😀 De inhoudelijke opmerkingen zijn al voorbijgekomen.

La donna e mobile!
Oef, hier gebeurt wat; de dame is agressief, verleidelijk, zorgzaam, achterdochtig, wellustig ...
Mooie vondst, uitstekend uitgewerkt en dat levert een prachtig verhaal op.
Net als Chantal struikelde ik over de zin "Ik ben zo mooi dat ik toch nooit opval.", maar dat heb je inmiddels uitstekend vervangen. Met plezier gelezen!

Bedankt, Lotte! Lovende feedback in combinatie met kritiek, dus zowel fijn als geloofwaardig. Ik waardeer je zeer concrete tip en ga ermee aan de slag zodra ik niet meer hoef te werken via de vermaledijde app. Morgen dus weer achter de laptop :-). Hoop op meer opdrachten van jouw hand en succes met je boeken (ik vertaal ze)!

Dank je Hadeke! 

Ha Musonius! Si, la donna e molto mobile... Mooi hoe je het gedrag van Sanne benoemt in persoonlijkheidssteekwoorden. En bedankt voor je lof!

Mooi verhaal met een mooie ontknoping.  "supermannetjes komen aangehold", dit is ofwel een woordspeling of moest eigenlijk supermarktmannetjes zijn, maar hij is, bedoeld of niet, leuk zo. Laten staan.

Het stukje van je knieën optrekken uit een buikligging en iemand dan onderuit schoppen, lijkt me een zeer acrobatische manoeuvre. Een wijnfles of honderd klinkt wat overdreven. Wel vind ik die rode vlek dan weer mooi gevonden, omdat ik bij de 1e keer lezen dacht dat die viel en daar doodbloedde, om de zin vervolgens nog eens te lezen en me te realiseren dat dit de wijn is die zich over de vloer verspreidt. 

Hoi ninavs,

Leuk dat je mijn supermannetjesgrap ziet en benoemt! Het zijn de mannetjes van de super.

De move is inderdaad erg knap voor iemand met enkel een cursus zelfverdediging, maar die honderd flessen zie ik wel gaan als ik met mijn vierjarige dochter langs die schappen loop: ineens vraag je je af waarom die dingen niet achter deuren staan ;-).

Misschien moet ik er een soldatesk verleden van maken – daar wordt de titel ook lekker onderkoeld ironisch van.