# 344 Toeval is in de hand van God 2e versie

Hallo Katja, het lukt me niet helemaal je plot te ontrafelen, dus het blijft voor mij bij een plezierig geschreven resume van gebeurtenissen die ik niet helemaal kan plaatsen. Ik weet inmiddels dat de Quadalquivir Guadalquivir heet, dat een cafe cortado een caffè macchiato is en waar Triana ligt, maar wie wat waar wanneer doet blijft een beetje verborgen. Komt misschien doordat de aard van de familiekroniek me niet bekend is? Het schijnen /verschijnen van zon en kofiie  vind ik een tikje een anticlimax. 

Oh, jammer. Tja, dan moet ik erover nadenken hoe ik dit verhaal kan verduidelijken. Je hebt wel begrepen wie de verteller is?

Goed gevonden, maar je moet het nog wat duidelijker maken vrees ik (al staat het in de titel). Vooral de gesproken tekst (of gelezen tekst) maakt het warrig. Mss daar nog wat mee doen? (kroniek?)

"Dit is onze tweede week in Sevilla. Vandaag geniet ik op een zonnig terrasje aan de linkeroever van de Guadalquivir van een café cortado.”

Hoi Katja, zoals ik het lees, krijgt Theresa hulp van hogerhand om het verhaal wat ze in de familiekroniek schreef, waar te maken. Dat ga ik ook eens proberen. Graag gelezen.

Wat zullen We eens doen? ---> de "We" mag zonder hoofdletter

Zo is het Fief. Ik heb in de verandering We juist zo geschreven om de lezer een handje te helpen.

Ik zal eens kijken Tony!

Bedankt voor de tips!

Ik heb in de verandering We juist zo geschreven om de lezer een handje te helpen.

Misschien is Ik dan beter. 

Nee, want God is een drie-eenheid Fief :)

Kijkend naar je beginalinea lijkt het erop dat Hij korte metten wil maken met haar vooringenomenheid dat het wel goed zal komen met dat reisje: een goddelijke straf voor het postdateren. Gij zult Deo Volente denken, snood mensch dat gij er zijt, Teresa. Maar dan laat Hij zich alsnog vermurwen door een jong meisje. Het is ook lastig weerstand bieden.

Verder is het een vlot geschreven reisverslagje, en mogelijk een beschouwing over de levensvraag waarom in Nederland altijd pas de zon schijnt zodra je in de regen ver weg zit. De spanning dat de kroniek klopt staat voor mij een beetje in de schaduw van de vraag wat God ermee te maken heeft.

Tsja, dat is jouw lezing Kruidnagel. Kan ik verder niets aan doen. Vele interpretatieszijn mogelijk, dat zie ik weeris.

Always a pleasure.

Hallo Katja, zie ik het goed dat de familiekroniek een soort blog is waarin ieder dingen bijhoudt? En dat daarin één familielid een voorschotje neemt met nog-niet-gebeurtenissen? Jij reageert door de omstandigheden in Eigen Hand te nemen, en Teresa speelt het spel mee. Zo ontstaat een soort nog-niet-blog over de trip naar Sevilla. Teresa kan dus een andere reis boeken, want Godzijdank hoeft ze niet naar Sevilla om in Sevilla te zijn. Wat let haar om opnieuw een voorschotje in de familiekroniek te nemen op die trip? Of Jou om die reis opnieuw in Jouw Handen te nemen? Kortom: Droste revisited, of een milieuvriendelijk budgetreisbureau..

Ook ik ben wat in verwarring. Het uitgangspunt is prima. Maar misschien neem je in dit verhaal teveel hooi op je vork. Toen ik de titel las dacht ik even dat je de wereldberoemde handsbal van Diego Maradonna zou gaan beschrijven vanuit het perspectief van God :-) 

Dit is vanuit het perspectief van God ja. Hoezo teveel hooi op de vork, Frank?

Bob, dit was nog in de pre-blogtijd, in het pre digitale tijdperk. Voor het kroniekje werden alle inzendingen gekopieerd, geprint, geniet en per post verstuurd. Mogelijk was dat voor jouw tijd, maar ik dacht het niet.

Hoi Katja, de kern van je verhaal ontglipt me ook net. Maar ik denk dat Teresa uiteindelijk begrijpt dat het lot niet naar eigen hand te zetten is, en zich daarom aan het toeval (of is het God?) overgeeft.

Ik vind het een mooi gegeven en ondanks dat ik de draad hier en daar kwijtraak, toch heel prettig om te lezen!

Hoi Katja,

De reisbeschrijvingen in je verhaal maken me erg nieuwsgierig naar de plek, maar tegelijkertijd vind ik het daardoor
lastig om het verhaal goed te volgen. Wat ik naar voren haal is dat Teresa zich vermaakt in Zuid-Spanje in een reis vol toevalligheden en in een groep terecht komt. Relatie met God kon ik ook niet direct uit het stukje afleiden, denk dat het wel duidelijker zou worden als ze bijvoorbeeld in haar reis extra lang in een kerk blijft of op een andere manier blijkt dat ze gelovig is.

Oh, pff, ok, dus nog niet duidelijk? Dacht dat in ieder geval Fief het wel begrepen had. Hm, zal kijken wat ik er aan kan doen. Dankjewel Virtuoso, Chantal en Frank.

@Katja: ik begreep het, maar ik denk dat weinig mensen een God die wat speelt met mensen kunnen inbeelden zonder dat het je het expliciet zegt.

Ja, dat zal het zijn Tony, maar ja, ik heb het nu aangepast, zonder de tekst al teveel geweld aan te doen. Hoopt dat dat help.