Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#338 Door de duivel bezeten

Ze is bijna klaar met haar rondwandeling door het Witte Huis, nog één kamer aan het einde van de gang. De deur blijkt op slot.
‘Kan ik u misschien helpen?’
Als door een wesp gestoken, draait ze zich om en ziet een man achter zich staan. Zijn gezicht is verweerd en gerimpeld, zijn ogen staan koud.
‘Ja, ik uh … woon hier pas en ik …’ De man geeft haar de kriebels. ‘Ik ben benieuwd naar wat zich in deze kamer bevindt.’
‘Ik zal de deur voor u openen.’ Hij haalt een sleutel tevoorschijn en lacht. Ze ziet een rij geel verkleurde tanden en zijn ogen lijken even rood op te lichten.

De opvallend kleine kamer is duister en het ruikt er muf. Door het schijnsel vanuit de gang ziet ze in een hoek een kist staan. De kamer is verder leeg.
‘Wat doet deze hier? Is de vorige president hem vergeten?’
De man lacht. ‘Allesbehalve, mevrouw. Deze kist staat er al sinds het Witte Huis nog Executive Mansion heette.’
Jill graaft in haar geheugen. Dat moet ergens begin negentiende eeuw zijn geweest.
‘En hij is nog nooit van zijn plek geweest?’
‘Dat heeft men weleens geprobeerd, de kist laat zich echter niet verhuizen. U moet weten, dit is geen gewone kist. Hij bevat de zielen van degenen die hem aan de duivel verkochten in ruil voor fortuin en succes, uiteraard tegen een bepaalde prijs. Ik mag geen namen noemen, maar als u de geschiedenis erop naslaat, zal u een lichtje opgaan.’

Een koude rilling loopt over haar ruggengraat. In gedachten gaat ze het rijtje presidenten af. Welke prijs hebben zij ervoor moeten betalen?
Langzaam begint haar iets te dagen. Lincoln en Kennedy werden vermoord, Roosevelt kreeg een beroerte en Nixon moest aftreden. Clinton en Trump waren niet helemaal zuiver op de graat - Trump in ieder geval nog steeds niet, van Clinton heeft ze al een tijd niets meer gehoord - maar zij leven allebei nog.
‘Sommige rekeningen worden later pas vereffend,’ zegt de man alsof hij haar gedachten geraden heeft.
‘Clinton wist overigens, in tegenstelling tot andere verleidingen, deze wel te weerstaan, mocht u zich dat afvragen. Ook zonder het verkopen van zijn ziel riep hij hel en verdoemenis over zich af.’
‘En Trump, heeft hij zijn ziel hier achtergelaten?’
‘De tijd zal het leren, mevrouw.’ De blik op zijn gezicht zegt voldoende.

De oude man gaat bij de kist staan en wenkt haar dichterbij.
‘Welk verlangen kan ik voor u in vervulling laten gaan?’
Zijn stem klinkt hypnotiserend en ze ervaart een vreemde aantrekkingskracht. Ze gaat voor de kist staan. Deze is prachtig bewerkt en met haar hand streelt ze het oude hout. Het gevoel wordt sterker en beangstigt haar. Met moeite weet ze haar blik af te wenden.
‘Ik heb genoeg gezien,’ zegt ze en verlaat de kamer. Op de gang ademt ze opgelucht diep in en uit. Ze hoort hoe de kamerdeur achter haar wordt gesloten. Als ze omkijkt is de man nergens meer te bekennen. Alleen een lichte zwavelgeur verraadt zijn aanwezigheid.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind hem goed! Met plezier gelezen, en het zou zomaar op waarheid kunnen berusten ;)
De zwavelgeur in de laatste zin is perfect!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Erg goed verhaal Fief.

En ik vond een zeurtje: "De man lacht en ze ziet een rij vergeelde tanden." => dit had je net al verteld, eentje schrappen dus.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Fief: weer een topper. Diabolisch goed met uitzondering van de tanden die als maar geler werden, zoals Tony al opmerkte.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ai, Fief, twee zielen, één gedachte? Het verhaal toont gelijkenissen met het verhaal waar ik aan werk.

Prachtig verhaal. Mooie afwisseling tussen beschrijving en gesproken tekst.
Met plezier gelezen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Debbie, dank je wel voor je positieve reactie.

@ Tony, bedankt voor je scherpe blik en je compliment. Ik heb het aangepast. 

@ Gi, dank u, dank u

@ Musonius, ben nu wel benieuwd naar jouw verhaal. Jouw opmerking bleef maar door mijn hoofd spoken: dialoog - tekst - dialoog - tekst. Dialoog veranderde na een paar keer Diabolo en zo is het gekomen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal Fief, wat zeg ik: prachtig! Het ademt een sinistere sfeer. Een dingetje stoorde me: Hij bevat de zielen van degenen die het aan de duivel verkochten. 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Katja, bedankt voor je reactie. De zin die jij aanhaalt, vond ik zelf ook een lastige. Het staat voor "hun ziel", maar ik wilde 2x ziel/zielen in de zin voorkomen.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief,

Prachtig verhaal en knap geschreven. Bovendien mooi slot. Ik heb er niets, buiten het kleine reeds aangehaald, op aan te merken. Top !

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Fief, spannend - een pageturner, ware het niet dat het één pagina is. Prachtig gegeven, maar juist daardoor vallen me een aantal dingetjes op, als dissonanten in een mooi concert. Zoals het schijnsel van de gang - gangen geven geen licht, lampen wel. Die alsmaar gele tanden ook: kan je hem niet één keer scherpe hoektanden geven?

Ook het nadrukkelijk vermelden van "een bepaalde prijs" zit me niet lekker. Als de voorgangers hun zielen aan de duivel verkochten in ruil voor succes en fortuin staat de prijs immers al vast, en is die eenmaal genoemd dan wordt "een bepaalde prijs" alleen maar vager. Misschien kun je een ander haakje naar het ontdekkingsmoment van Jill maken?

Het Clinton-stukje ligt niet lekker: Hoezo is Clinton inmiddels wel zuiver op de graat en Trump niet, wat wist Bill te verstaan, en wat heeft je ziel niet verkopen met stommiteiten te maken? Op Trump na is iedereen ingehaald door zijn noodlot - misschien was het debacle van Hillary Bill's noodlot? Als wegbereider van Trump? 

Zomaar wat opmerkingen, en eens te meer complimenten voor een fijn verhaal!

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bob, zoals altijd ben ik blij met jouw opmerkingen en je compliment. Ik heb een aantal punten bijgewerkt. 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Aan het relaas van Bobcom over de uitwerking ga ik weinig toevoegen. Verder verfrissend om te lezen, deze mengeling van Bilderberg, QAnonsense, vrijmetselarij, Eyes Wide Shut, die rare oom Donald en op de voorgrond Faust.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je wel, Kruidnagel. Ik heb de aanwijzingen van Bob ter harte genomen. Ik haal uit jouw opmerking dat ik daar nog niet in geslaagd ben. Wellicht nog tips of aanvullingen?

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nou, ik kan een kritisch brilletje op zetten, en dan zou ik niet zeggen: 'als door een wesp gestoken' en gaan voor iets van jezelf. Maar algemeniter vind ik het lekker lezen en opgebouwd. Het past gewoon goed in de sfeer van de Trump.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag Fief

 

Je hebt me helemaal meegezogen in het verhaal. Mooie spanning opgebouwd en goed geschreven.

Puik!

Johanna

 

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

mooi, graag gelezen

Ze voelt een koude rilling over haar ruggengraat lopen.
 

ik vraag me of je hier de ze voelt niet kan weglaten? Gewoon er loopt een koude rilling over haar ruggengraat 

of een Koude rilling loopt over haar ruggengraat?

gevoelsmatig