Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#336 Interview met de Dood

 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest voor een interview. De meesten hadden een verrassende wending, of een opzienbarend verhaal in zich. Deze keer was het niet anders.  

Ik stelde me aan haar voor en zij introduceerde zich als De Dood. Niks geen zeis en mantel, maar een jonge gothic vrouw. Ze was zo vriendelijk en nonchalant dat mijn zenuwen al snel plaatsmaakten voor verbazing, respect en... aanbidding?  

‘Ik weet het,’ zegt ze, ‘De Dood is een beetje een shitnaam, beroepsdeformatie misschien maar ik heb er niets beters van kunnen maken. Mensen weten wel gelijk waar je het over hebt, en dat is in mijn vakgebied praktisch, op z'n minst.’ 

Op mijn vraag hoe lang ze dit werk al doet reageert ze met een zucht en een lange stilte. Dan begint ze te vertellen over hoe ze haar werk lange tijd zwaar vond, haatte en tegen een burn-out aan zat. Ze stopte een tijdje zodat ze een beetje bij kon tanken maar dat zorgde voor grote problemen. ‘Je kunt je misschien voorstellen wat voor bende het wordt als niets of niemand meer doodgaat.’ Maar dat het anders moest, dat was haar wel duidelijk, vertelde ze. Dus is ze een dagje met de mensen meegelopen, als sterfelijke. Het belangrijkste dat ze leerde is hoe fijn het is dat je niet alleen bent als je gaat. Dat er een vriend bij je is. Sindsdien probeert ze die vriend te zijn. 

‘En dat is het. Als ik uiteindelijke de laatste heb gehaald, zit mijn werk erop. Stoelen op tafel, lampen uit en dan sluit ik de deur,’ beëindigt ze haar verhaal. 

Als we afscheid nemen zegt ze: ‘Tot gauw hè!’ 

Ik verstijf en kijk haar geschrokken aan. Tot gauw? 

‘Geintje’, zegt ze met een knipoog, en loopt de deur uit.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed gevonden, Vincent. Top!  Met een glimlach gelezen. Je zou bijna willen dat je haar tegenkwam.

Wat me opviel, je vraagt aan haar hoe lang ze haar werk al doet, maar daar krijg je niet echt antwoord op. 

het,’ Zegt ze, ‘De  ---> "zegt" met een kleine letter en als je achter "ze" een komma zet, hoeft het eerste woord erna ook niet met een hoofdletter.

... sluit ik de deur.’ Beëindigt ze haar verhaal. ---> ... sluit ik de deur,' beëindigt ze het verhaal

Geintje’, Zegt ze  ---> idem

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, als de dood je vijand is, heb je haar (stelde me de dood altijd als een hij voor) vriendelijk gemaakt. Het verzacht de pijn, maar nu nog maar even niet. 

Was dit nu ook een blind date, die je nog net op tijd de ogen geopend heeft? Grapje.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Katja Stienen

Hoi Katja, dank voor je reactie. Ik ben er inderdaad vanuit gegaan dat men de dood over het algemeen als een vijand ziet, of in elk geval iemand bij wie je liever uit de buurt blijft.

Haha, dat zou ook een mooi verhaal zijn, een letterlijke blind date, waarbij blinde HP niet doorheeft dat hij/zijn met De Dood aan het daten is.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed gevonden! Altijd al gedacht dat de dood vrouwelijk moest zijn. :)

Wat mij een beetje stoort is de mix tussen dialoog en beschrijving van dialoog. Ik weet niet of dit een probleem is.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, dank voor jouw reactie.

Voor wat betreft de mix tussen dialoog en beschrijving daarvan; ik kwam een beetje in woordnood (als dat woord bestaat). Met een max van 300 woorden wilde ik waarschijnlijk net iets teveel vertellen en in een poging het verhaal in stand te houden kwam ik uit op deze hybride constructie. Ben wel benieuwd inderdaad of het stoort of toch wel te doen is.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Je maakt dankbaar gebruik van de personificatie.
Er branden een hoop tips op mijn tong, maar bedenk me dat als je die zou toepassen het verhaal erg zou lijken op mijn Aartsvijand nr.1 bij opdracht #317. Gewoon zo laten dus, al denk ik dat het verhaal mooier wordt als je het in de tegenwoordige tijd plaatst.
Ik zou het ook grappiger vinden als je met de zin Als we afscheid nemen zegt ze: ‘Tot gauw hè!’ eindigt, of - beter nog - specificeert met Tot over twee weken!, maar wellicht is dat mijn macabere gevoel voor humor.

Ik moet bij dit verhaal erg denken aan One night of mercy, dat op zijn beurt weer teruggrijpt naar een oeroud sprookje.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja. Nou. Ik ga deze week niet meer meeschrijven, want de dood was ook mijn idee.

Ik vind dit een redelijk goed verhaal. Ik denk dat je te mild bent voor de dood. Graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Madrid

@Madrid, dat zou ik jammer vinden. Vincent is heus de eerste niet en zal de laatste niet zijn die dit doet (Ik heb zelf ook een gedicht geschreven over dit thema, 'De Dood op visite'), maar het gaat erom wat je ermee doet en hoe je het vormgeeft.
Laat je je dus niet weerhouden, maar laat maar zien hoe jij het zou aanpakken.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius, dan zou ik te kritisch zijn op mezelf. Wellicht bedenk ik nog wat anders. Dank trouwens, voor de reactie.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal! Erg leuk geschreven. 

Twee puntjes:

1. Volgens mij schrijf je onterecht sommige stukken in tegenwoordige en sommige in verleden tijd. 

Voorbeeld:

- Ik stelde me aan haar voor en zij introduceerde zich als De Dood. (Verleden)

- Ik weet het,’ zegt ze....(Tegenwoordige tijd)

2. En over deze zin struikel ik: "De meesten hadden altijd een verrassende wending, of een opzienbarend verhaal in zich, en deze keer was het niet anders." 

Meesten & altijd botst. En ik zou het opknippen (...zich. Deze keer...). 

Omdat het zo in het begin van je tekst is, is het extra fijn als het soepel loopt. 

Verder echt een leuke, vlot geschreven tekst. 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius in jouw naam's voorbeeld om stoiceins filosofisch te zijn, nam ik het idee op jouw tekst clandestien te oefenen. 

Hoewel ik blij was met jouw door mij herwerkte tekst, besefte ik dat je juist zat. Gelieve dus mijn vorige reactie te negeren. Ik verhoog jouw - in mijn mentale spelletje - score en bedank je om me te inspireren.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@madrid , dat is de reden dat ik pas begin te lezen als mijn eigen verhaal af is, dan heb je geen invloed en geen ontmoediging door de andere verhalen en ideeën!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry voor mijn vorige onduidelijke reactie. Ik doelde op mijn vorige reactie of het wel ok was om de mix te maken van beschrijven van dialoog en dialoog. Het wrange gevoel zit hem in het tijdsgebruik zoals @Marianne duidelijk maakt. 
 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Vincent Zijffers, met genoegen gelezen, geeft weer eens een ander kijk op magere Hein. Ben het wel eens met @Marianne dat in je intro "de meeste" (niet meesten, dat zijn personen) en "altijd" een tikje wrijven. Want "altijd" impliceert "alle interviews", en dat zijn er meer dan de meeste. 

Verder vind ik je reactie op de dood een beetje rare mix van gevoelens: verbazing, respect....aanbidding? Verbazing kan ik me goed voorstellen, respect.. beetje mwah, maar aanbidding? Als in zwijmelen? Ik zie het probleem, maar ik denk dat je misschien beter kan melden dat je na korte tijd al als een blok voor haar gevallen was. 

Tenslotte vind ik haar conclusie wat inconsistent. "laatste organisme sterft" -----"stoelen op tafel". Dat organisme hoeft imo niet: "als ik de laatste heb gehaald, zit mijn werk erop" of zo. Ze meldt tenslotte nergens dat ze ook voor koeien, kippen en vlinders verantwoordelijk is. 

 

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Marianne1982

Hoi Marianne,

Dank voor je uitgebreide reactie. 

Ik dacht dat ik alleen in de intro verleden tijd heb gebruikt (waar mijn voorstellen bij hoort), en daarna consequent tegenwoordige tijd heb gebruikt. Het voorbeeld dat je omschreef was bedoeld als omslagpunt van verleden tijd naar heden. Ik weet niet of je dat bedoelde? Misschien had het hele stuk in de tegenwoordige tijd gemoeten?

Dank je wel voor je opmerkzaamheid vwb Meesten & Altijd. Je wilt niet weten hoe ik heb lopen stoeien met die zin (en hem dus nog niet sterk heb kunnen neerzetten.)

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Bobcom

Hoi Bobcom,

Dank voor je reactie en feedback.

Wat ik met de uiteenlopende gevoelens heb willen uitdrukken is vooral verwarring maar ook honger naar het beter leren kennen van een intrigerend figuur als de dood. Het ging me niet om verliefdheid. Het ging me meer om Djeez! HP interviewt iemand die de zielen verzamelt en ze naar het hiernamaals begeleidt. Er zijn er niet veel die die job hebben en HP kijkt wat tegen haar op in die zin. Hij is tenslotte 'maar' journalist.

Eens met je tweede punt; dat zal ik aanpassen. Als is de Dood natuurlijk wel verantwoordelijk voor alle levende organismen.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Vincent!

Ik snap het...vond je tekst overigens echt leuk hoor. 

- Ik zou toch consequent kiezen voor ofwel verleden tijd, ofwel tegenwoordige tijd. Maar da's puur op gevoel. Ik schrijf net en heb nog niet geleerd "hoe het hoort". Maar de overgang "voelt" niet logisch voor mij. Je hebt het over hetzelfde interview. Of je blikt daarop terug, of je maakt het in het nu mee. 

- De zin loopt nu al stukken beter! Zou er inderdaad de meeste (ipv meesten) van maken. Je hebt het over de interviews. Dan is het prima. :) 

 

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@TonyCoppo, Dank voor je verduidelijking.
Ik reageerde natuurlijk op het verhaal en niet op jou bedenkingen, die ik volgens mij bij het schrijven nog niet gelezen had. Je reserves kan ik mij ook heel goed indenken: door die mix, die jij beschrijft, lijkt het of de schrijver geen keuze kan maken.
Maar ik merkte al op dat ik het zelf heel anders aan zou pakken, en ieder heeft zijn eigen schrijfstijl.