# 331 In mijn leven gebeurt nooit wat

 

In mijn leven gebeurt nooit wat
ik word gebruikt zoals het anderen belieft.
Ze creëren, verpakken en versturen me
Vaak reusachtig veel kilometers ver
Slaan me op, verbergen en verpatsen me.

In mijn leven gebeurt nooit wat
of ik nou hier ben of ginder
pas als ik mag fonkelen heb ik plezier,
pas als ik mag schitteren bied ik vertier
al duurt het slechts een paar tellen lang.

In mijn leven gebeurt nooit wat
in dat van anderen des te meer
zeker als ik in verkeerde handen val
dan is het gedaan met de gein
de gevolgen zijn niet om aan te zien
ik zal je zeggen: het doet flink pijn.

In mijn leven gebeurt nooit wat,
Ja, pas op het allerlaatste stuk
dan is het ook helemaal voorbij
dan ben ik tot stof wedergekeerd, tot
papier en karton deels verkoold, deels verscheurd.
Volgende keer is het een ander zijn beurt.

 

Profile picture for user Kruidnagel

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk, een gedicht! Daar nodigt een laag maximumaantal woorden ook wel een beetje toe uit, bedenk ik nu.

Inderdaad jammer van die mormels die hulpverleners bestoken met sierpijlen als waren het jihadi's met mortiergranaten. Nu hoop ik eigenlijk op gemeentelijk showvuurwerk, al mag ik zelf ook graag een potje CO2 verbranden met oud en nieuw.

Volgend jaar beter.

29 december 2020 - 15:39

Profile picture for user StafvanBattel

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Met plezier gelezen. Toevallig terwijl hier men hier in de buurt, ondanks een algemeen vuurwerkverbod, aan het knallen is. Geluid zonder beeld helaas.

29 december 2020 - 20:10

Profile picture for user Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, een mooi verhaal over hoe het loopt in het leven van vuurwerk en van hen die ermee spelen, of moet ik zeggen; die eronder lijden. Een mooi berustend einde, passend bij de levensloop van dat vuurwerk. De herhaling van de eerste regel vind ik ook sterk. Complimenten!

29 december 2020 - 22:05