# 329 Spanning

Theo en Carina 😊 Tof rollenspel, Ton. Samen carnaval vieren wil ook nog wel eens helpen.
Graag gelezen. De winterse setting ontbreekt een beetje, maar dat mag de pret niet drukken.
Kerstbest mag overigens met kleine letter, tenzij het aan het begin van een zin staat. 
 

Zozo, Ton, jouw viendin heet dus Esina en jullie hebben een relatietherapeut met een doktersdiploma en een erg blije naam. Goed bedacht dat spelletje.

Goed verhaal, Ton. Er hangt door het hele verhaal een spanning, knap gedaan. De dialoog vind ik ook geloofwaardig opgeschreven: de vele informatie die erin gegeven wordt doet niet aan als een trucje van de schrijver. 

De clou van het verhaal kwam wel heel onverwacht, misschien kan je in het verhaal al stiekeme hints gegeven, zodat ik als lezer achteraf denk van: 'aha, dat ik dat niet gezien heb!' (Eentje heb ik er gevonden: ze zegt dat er thuis niemand op haar wacht, wat natuurlijk waar is, want haar man staat voor haar)

‘Mevrouw, u wilt toch niet zonder ragout thuiskomen?

Deze versierzin zal ik nog lang onthouden haha.

Hoi Fief, dankjewel voor je reactie. De winter komt er inderdaad ietwat bekaaid van af, vergeleken met andere inzendingen, maar mij stoort het niet. De eerste letter van Kerstbest heb ik nu aangepast, met dank voor je scherpe blik. 

Hoi Ton, aan het begin van je verhaal, dacht ik direct: 'waar is Esina?' 😉 Daarna dacht ik: die verstuikte enkel ligt er wel een beetje dik op. Net als de persoonlijke verzorging van Carina bij Theo thuis. Maar toen kwam de afsluiting van je verhaal en daar waren Ton en Esina weer! Ik vind het een vondst. Heerlijk!

Hoi Gi, dankjewel voor je compliment. 

Hoi Martijn, dankjewel voor je complimenten, ze doen me goed! Zeker nadat ik nogal een worsteling had om de vele info van de eerste versie te beperken. Tip: voortaan altijd een blikje ragout meenemen, je weet maar nooit wie je tegenkomt ... 😋 

Hoi Chantal, ik glim van jouw reactie! Tof, jouw eerste gedachte. Tja, die verstuikte enkel; hij werd wel wat dikker ... 😋

Heb net Four Christmasses gezien, die op gelijkwaardige manier begint. Je denkt: dat ligt er wel erg dik bovenop, gelooft ze dat? De verrassing is des te groter! Gelukkig onderschat je je lezers niet🤗.

Hoi Katja, dankjewel voor je reactie.

Haha Ton, mooi opgebouwde clou! Lijkt me nog best knap om het spel zo te spelen.

Nog een klein beetje mekkeren. In de zin 'Van haar donkere krullen valt een lok hardnekkig voor haar ogen die ze telkens wegstrijkt' zie ik onwillekeurig iemand voor me die haar ogen wegstrijkt, maar dat los je niet een-twee-drie op met een komma tussen 'ogen' en 'die.' Dan wordt het meteen 'Ze strijkt telkens een lok weg van haar donkere krullen, die hardnekkig voor haar ogen valt' of zo.

Verrassend einde :-) Dacht tijdens het lezen van de dialogen wel dat het een beetje overdreven was allemaal, met die verstuikte enkel en dat het zo’n drama is; moet die man nou echt ondersteund worden en naar huis worden gebracht? Maar het past precies in het geheel, juist omdat ze een rollenspel uitvoeren en dat besef je pas aan het einde. Knap gedaan!

Hoi Kruidnagel, dankjewel voor je compliment en voor het meedenken.
De zin die je noemt is inderdaad een breinbrekertje, ik had het over het hoofd gezien. Jouw suggestie bevat dan weer de mogelijkheid om 'donkere krullen' in plaats van 'een lok' voor haar ogen te zien. Toegegeven, je kunt nog altijd beter 'donkere krullen' dan 'ogen' wegstrijken, maar ik heb toch de passage - met nogmaals dank dat je mij op het spoor bracht en meedacht - iets anders aangepast.
In het spelen van dit spel en soortgelijke scenario's raken Esina en ik steeds meer bedreven, met dank aan dokter Vreugd. Onze relatie krijgt er een boost van. Wat dat betreft kijk ik reikhalzend uit naar de kerstdagen.  😋

Hoi Evelien, dankjewel voor je fijne reactie.
Je hoort nogal eens - in mijn beleving uitsluitend uit de mond van vrouwen - dat mannen kleinzerig zijn en ieder pijntje te baat nemen om extra vrouwelijke aandacht te genereren. Ik ben blij dat jij hier de realiteit onder ogen ziet en daarmee de noodzaak tot ondersteuning in het juiste perspectief kunt plaatsen. 😋

Bij alle jolijt heb ik toch iets te mekkeren. 'Ze (...) lijkt me aan de goede kant van de veertig.' Bevalt me niet. Er is geen goede of slechte kant aan veertig levensjaren. Bij vrouwen niet en bij mannen niet. Een ontboezeming als dit is smakeloos.

@HvW, mogelijk bedoelt Ton dat je aan de goede kant van de veertig moet zitten om zulke spelletjes nodig te hebben?

Hoi HaveeWee, dankjewel voor je reactie. Smaken verschillen.

Leuk verhaal Ton, met een mooie twist en ik sluit me aan bij de vele opmerkingen hiervoor. Ook mij bekroop in die eerste alinea's het gevoel dat het er allemaal wat dik bovenop lag. De dialoog wat gekunsteld, en eerst dat blikje ragout en daarna die enkel, het klonk als een script en dat was het dus ook. De eerste alinea is hierin nog het meest subtiel - mooi hoe hun blikken elkaar kruisen bij het stokbrood en de kaasafdeling, gevolgd door die voorzichtige glimlach boven het wijnschap. Deze subtiele spanning mis ik in de rest van je verhaal. Na die voorzichtige glimlach lijkt je hoofdpersoon niet meer aan de vrouw te denken, totdat hij over de parkeerplaats loopt. En ik ervaar ook geen spijt of verlangen nadat hij dat blikje opraapt en weer bij haar wegloopt, terwijl ik me kan voorstellen dat hij dat moment zo lang mogelijk wil laten duren. Ik weet niet of je dit bewust deed? Ik ben benieuwd wat er gebeurt als je dat element nog toevoegt aan het verhaal. 

Hoi Lizette, hartelijk dank voor je feedback en je tips. Ik bewaar ze voor nadere verwerking, op enig moment.
De eerste versie van dit verhaal overschreed de grens van 600W in zeer ruime mate, waardoor ik het nodige heb geschrapt. Daarbij heb ik niet - ik zeg het maar eerlijk - juist dat weggewerkt waar jij nu suggesties voor geeft. 😋 

Ik dank je voor al je feedback van dit jaar en wens je fijne dagen en een beter 2021!