Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 329 Spanning

 

In de supermarkt trekt een vrouw mijn aandacht. Ze ziet er verzorgd uit en lijkt me aan de goede kant van de veertig. Met haar rode mantel, voorzien van een witte kraag, is ze op haar kerstbest gekleed. Ze heeft mooie donkere krullen, waarvan een lok hardnekkig voor haar ogen valt. Met een sierlijk handgebaar strijkt ze die lok telkens weg.
Onze blikken kruisen elkaar bij de kaasafdeling en de stokbroden. Bij het wijnschap wisselen we voorzichtig een glimlach.

Nadat ik mijn boodschappen heb afgerekend loop ik langs de parkeerplaats naar huis. Mijn adem vormt witte wolkjes in de buitenlucht. Bij het laatste parkeervak tilt de vrouw haar boodschappen in de kofferbak van haar auto. Een blikje valt en rolt mijn kant op. Ik raap het op en ga naar haar toe.
‘Mevrouw, u wilt toch niet zonder ragout thuiskomen? Dit is uit uw tas gevallen.’
‘Wat attent, dank u wel.’
Ik geef haar het blikje, onze handen raken elkaar en lijken dat contact een moment te willen vasthouden.
Ik kijk haar een volle seconde aan, het voelt als een eeuwigheid.
‘Graag gedaan. Prettige avond en fijne feestdagen!’
‘Insgelijks en nogmaals bedankt. Daag.’

Ik loop verder en na twee stappen verstuik ik mijn enkel. ‘Au!’
Kreunend zoek ik steun bij een tuinhekje.
De vrouw komt naar mij toe.
‘Heeft u zich bezeerd?’
Met moeite houd ik een krachtterm binnen.
‘Ik miste de stoeprand en ging door mijn enkel. Het doet verdomde pijn.’
Ze kijkt me bezorgd aan.
‘Wat vervelend. Kan ik iets voor u doen?’
Ter ondersteuning steekt ze haar arm onder de mijne.
‘Ach, het gaat wel. Aardig dat u zich om mij bekommert. Trouwens, ik heet Theo.’
‘Ik ben Carina, aangenaam. Zeg maar je, hoor. Kun je erop staan, en denk je dat je kunt autorijden? Anders wil ik je wel een lift geven.’
‘Mijn auto staat thuis, hier net om de hoek. Voor die paar boodschappen ben ik komen lopen. Een lift zou fijn zijn; het is net of mijn enkel wil dubbelklappen en het doet goed zeer.’
‘Kom, we lopen naar mijn auto, leun maar op mij.’
Ik sla mijn arm om haar schouder.
‘Wat tof van je, Carina. Komt het je wel uit?’
‘Ja hoor, ik heb geen plannen en er wacht niemand op mij.’

Leunend op Carina hinkel ik mijn huis binnen en plof neer op de bank.
Ze doet haar jas uit en buigt zich over mijn voet.
‘Zal ik ernaar kijken? Ik heb ervaring als verpleegster.’
Zonder mijn antwoord af te wachten maakt ze mijn veters los en trekt voorzichtig mijn schoenen en sokken uit.
Vaardige, koele handen betasten mijn enkel en bewegen mijn voet zachtjes naar alle kanten. Als ik kreun houdt ze meteen in.
‘Die lijkt gekneusd, hij is in ieder geval opgezet.’ oordeelt ze. ‘Heb je ijsklontjes in de vriezer? En een schone theedoek, je enkel moet gekoeld worden en er moet een kussen onder om hem hoog te houden.’
Ik wil opstaan om ze te halen.
Zachtjes duwt ze me terug in de bank.
‘Je kan je enkel beter niet belasten. Ik pak het wel.’

Nadat ze mij heeft verzorgd pak ik haar handen en kijk haar aan.
‘Carina, je bent geweldig. Dankjewel dat je me hebt thuisgebracht en mijn enkel hebt behandeld. Mag ik je wat aanbieden, een glaasje wijn misschien?’
‘Dat lijkt me lekker, zal ik het inschenken?’
Samen op de bank drinken we een paar wijntjes en komen nader tot elkaar.

Esina doet haar donkere pruik af en schudt haar blonde lokken vrij. Daarmee luidt ze een vrijpartij in, die ons nog lang zal bijblijven.
We genieten na in elkaars armen, beiden met tranen van geluk.
Ze pakt haar mobiel.
‘Wat doe je?’
‘Ik stuur onze therapeut een appje:
Beste dokter Vreugd, super bedankt voor uw advies. De tip samen een rollenspel te doen heeft succes; onze relatie is weer spannend als vanouds!
Groetjes, Ton en Esina.’

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Theo en Carina 😊 Tof rollenspel, Ton. Samen carnaval vieren wil ook nog wel eens helpen.
Graag gelezen. De winterse setting ontbreekt een beetje, maar dat mag de pret niet drukken.
Kerstbest mag overigens met kleine letter, tenzij het aan het begin van een zin staat. 
 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zozo, Ton, jouw viendin heet dus Esina en jullie hebben een relatietherapeut met een doktersdiploma en een erg blije naam. Goed bedacht dat spelletje.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed verhaal, Ton. Er hangt door het hele verhaal een spanning, knap gedaan. De dialoog vind ik ook geloofwaardig opgeschreven: de vele informatie die erin gegeven wordt doet niet aan als een trucje van de schrijver. 

De clou van het verhaal kwam wel heel onverwacht, misschien kan je in het verhaal al stiekeme hints gegeven, zodat ik als lezer achteraf denk van: 'aha, dat ik dat niet gezien heb!' (Eentje heb ik er gevonden: ze zegt dat er thuis niemand op haar wacht, wat natuurlijk waar is, want haar man staat voor haar)

‘Mevrouw, u wilt toch niet zonder ragout thuiskomen?

Deze versierzin zal ik nog lang onthouden haha.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, dankjewel voor je reactie. De winter komt er inderdaad ietwat bekaaid van af, vergeleken met andere inzendingen, maar mij stoort het niet. De eerste letter van Kerstbest heb ik nu aangepast, met dank voor je scherpe blik. 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, aan het begin van je verhaal, dacht ik direct: 'waar is Esina?' 😉 Daarna dacht ik: die verstuikte enkel ligt er wel een beetje dik op. Net als de persoonlijke verzorging van Carina bij Theo thuis. Maar toen kwam de afsluiting van je verhaal en daar waren Ton en Esina weer! Ik vind het een vondst. Heerlijk!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Martijn, dankjewel voor je complimenten, ze doen me goed! Zeker nadat ik nogal een worsteling had om de vele info van de eerste versie te beperken. Tip: voortaan altijd een blikje ragout meenemen, je weet maar nooit wie je tegenkomt ... 😋 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal, ik glim van jouw reactie! Tof, jouw eerste gedachte. Tja, die verstuikte enkel; hij werd wel wat dikker ... 😋

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heb net Four Christmasses gezien, die op gelijkwaardige manier begint. Je denkt: dat ligt er wel erg dik bovenop, gelooft ze dat? De verrassing is des te groter! Gelukkig onderschat je je lezers niet🤗.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha Ton, mooi opgebouwde clou! Lijkt me nog best knap om het spel zo te spelen.

Nog een klein beetje mekkeren. In de zin 'Van haar donkere krullen valt een lok hardnekkig voor haar ogen die ze telkens wegstrijkt' zie ik onwillekeurig iemand voor me die haar ogen wegstrijkt, maar dat los je niet een-twee-drie op met een komma tussen 'ogen' en 'die.' Dan wordt het meteen 'Ze strijkt telkens een lok weg van haar donkere krullen, die hardnekkig voor haar ogen valt' of zo.

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Verrassend einde :-) Dacht tijdens het lezen van de dialogen wel dat het een beetje overdreven was allemaal, met die verstuikte enkel en dat het zo’n drama is; moet die man nou echt ondersteund worden en naar huis worden gebracht? Maar het past precies in het geheel, juist omdat ze een rollenspel uitvoeren en dat besef je pas aan het einde. Knap gedaan!

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kruidnagel, dankjewel voor je compliment en voor het meedenken.
De zin die je noemt is inderdaad een breinbrekertje, ik had het over het hoofd gezien. Jouw suggestie bevat dan weer de mogelijkheid om 'donkere krullen' in plaats van 'een lok' voor haar ogen te zien. Toegegeven, je kunt nog altijd beter 'donkere krullen' dan 'ogen' wegstrijken, maar ik heb toch de passage - met nogmaals dank dat je mij op het spoor bracht en meedacht - iets anders aangepast.
In het spelen van dit spel en soortgelijke scenario's raken Esina en ik steeds meer bedreven, met dank aan dokter Vreugd. Onze relatie krijgt er een boost van. Wat dat betreft kijk ik reikhalzend uit naar de kerstdagen.  😋

 

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Evelien, dankjewel voor je fijne reactie.
Je hoort nogal eens - in mijn beleving uitsluitend uit de mond van vrouwen - dat mannen kleinzerig zijn en ieder pijntje te baat nemen om extra vrouwelijke aandacht te genereren. Ik ben blij dat jij hier de realiteit onder ogen ziet en daarmee de noodzaak tot ondersteuning in het juiste perspectief kunt plaatsen. 😋

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bij alle jolijt heb ik toch iets te mekkeren. 'Ze (...) lijkt me aan de goede kant van de veertig.' Bevalt me niet. Er is geen goede of slechte kant aan veertig levensjaren. Bij vrouwen niet en bij mannen niet. Een ontboezeming als dit is smakeloos.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@HvW, mogelijk bedoelt Ton dat je aan de goede kant van de veertig moet zitten om zulke spelletjes nodig te hebben?

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal Ton, met een mooie twist en ik sluit me aan bij de vele opmerkingen hiervoor. Ook mij bekroop in die eerste alinea's het gevoel dat het er allemaal wat dik bovenop lag. De dialoog wat gekunsteld, en eerst dat blikje ragout en daarna die enkel, het klonk als een script en dat was het dus ook. De eerste alinea is hierin nog het meest subtiel - mooi hoe hun blikken elkaar kruisen bij het stokbrood en de kaasafdeling, gevolgd door die voorzichtige glimlach boven het wijnschap. Deze subtiele spanning mis ik in de rest van je verhaal. Na die voorzichtige glimlach lijkt je hoofdpersoon niet meer aan de vrouw te denken, totdat hij over de parkeerplaats loopt. En ik ervaar ook geen spijt of verlangen nadat hij dat blikje opraapt en weer bij haar wegloopt, terwijl ik me kan voorstellen dat hij dat moment zo lang mogelijk wil laten duren. Ik weet niet of je dit bewust deed? Ik ben benieuwd wat er gebeurt als je dat element nog toevoegt aan het verhaal. 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Lizette, hartelijk dank voor je feedback en je tips. Ik bewaar ze voor nadere verwerking, op enig moment.
De eerste versie van dit verhaal overschreed de grens van 600W in zeer ruime mate, waardoor ik het nodige heb geschrapt. Daarbij heb ik niet - ik zeg het maar eerlijk - juist dat weggewerkt waar jij nu suggesties voor geeft. 😋 

Ik dank je voor al je feedback van dit jaar en wens je fijne dagen en een beter 2021!