Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #328 - Objecten in huis - schaken

12 december 2020 - 4:28

 

Ward staarde door het raam, zijn handen in de achterzakken van zijn Armani-jeans. Zijn blik volgde vier jagers, die kordaat en systematisch het veld doorkruisten. Hij wendde zijn blik af, zuchtte diep en keek rond in de woonkamer van zijn landhuis. Hij liet zijn blik glijden over de Noorse meubels. De inrichting was precies zoals hij het hebben wilde, minimalistisch met zorgvuldig gekozen warme accenten. Maar toch voelde hij zich er niet thuis. Sinds zijn vrouw was vertrokken, kwamen er amper nog mensen over de vloer.

Toen hij het schaakspel in de gaten kreeg, verscheen een vermoeide glimlach over zijn gezicht. Hij stapte ernaartoe. Liefkozend streek hij met zijn hand langs het mahoniehouten bord. De schaakstukken, met goud en zilver verguld, beeldden de overgangsperiode uit tussen het tanende Griekse Rijk en het opkomende Romeinse rijk. Op het eerste zicht leek het alsof de schaakstukken lukraak op het schaakbord waren neergezet. Alleen een kenner zou zien dat het om de slotopstelling ging bij de legendarische partij tussen Levitsky en Marshall in 1912. Hoewel de dame door drie verschillende stukken geslagen kon worden was de zet toch voldoende om de tegenspeler te doen opgeven. De sierlijke dame, met gedrapeerde gewaden en haar heup een beetje opzij gedraaid, hield haar blik stijf op de grond gericht. Ward pakte het stuk voorzichtig op en bewoog het tussen zijn duim en wijsvinger. Hij gebruikte deze versie zelden, alleen als zijn broer op bezoek kwam. Ooit was dit spel een kerstcadeau van zijn broer. Gewapend met whiskey, een goede sigaar en dezelfde grijns op hun gezicht hadden ze zich uren in het spel verloren. De laatste partij was meer dan vijf jaar geleden. Toen vertrok zijn broer met slaande deuren, na een ruzie waarvan Ward zich de aanleiding amper kon herinneren.

Ward zette de dame terug op zijn plaats. Hij liep terug naar het raam, de jagers waren verdwenen. Hij draaide zich om en ijsbeerde door de woonkamer. Plots stopte hij, keek op zijn horloge en liep terug naar het schaakspel. Zorgvuldig maar vastbesloten begon hij de schaakstukken één voor één van het bord te halen.

Een half uur later reed een bolide door het schemerdonker richting kust. Op de passagierszetel lag een glanzende mahoniehouten koffer, een fles whiskey en twee zorgvuldig gekozen sigaren. De chauffeur neuriede zachtjes.

 

 

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 december 2020 - 9:01

Mooie tragiek! De details maken het erg levendig. En zaterdagochtend om half vijf publiceren - het past wel bij het verhaal. Eén zeurtje: het 'Driving Home for Christmas'-effect vond ik te sterk in de zin 'over zijn wang rolde plots een dikke traan naar beneden'. Als je die weghaalt, onderbreek je niet de volwassen toon die je treft met het schaken en het interieur. Ward veegt de traan even later namelijk weg, dat zei mij genoeg over zijn verdriet.

Ik wilde nog iets zeggen over alinea's, maar Marieke Lucas Rijneveld heeft net een heel boek uitgebracht zonder alinea's dus dit lijkt me niet het juiste moment ;-).

Graag gelezen!

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 december 2020 - 10:29

Op regel 13 ontbreekt het woordje 'dat': zou zien dat ...
Op regel 18 zet je plots het werkwoord 'pakt' in de tegenwoordige tijd daar waar de rest in de verleden tijd staat. Misschien kan je overwegen om alles in de tegenwoordige tijd te zetten.

Daarnaast is het een boeiende tekst, een perfecte invulling van de opdracht, Benedicte.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 december 2020 - 10:57

Hoi Benedicte, wat een krachtig stuk. Met bewondering gelezen. Wellicht geinspireerd door The Queen's Gambit?

Een paar witregels zou het nog meer overzicht geven.

Hoewel ik zelf graag  verhalen in de tegenwoordige tijd schrijf, twijfel ik of je dat met dit verhaal ook zou moeten doen. Naar aanleiding van de opmerking van Gi heb ik tekst in de tegenwoordige tijd gelezen en ik merkte dat het voor mijn gevoel aan kracht verminderde. 

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 december 2020 - 20:18

Benedicte, je hebt een mooi melodramatisch verhaal geschreven met veel details - waarschijnlijk komt het mede door deze details dat je iets over het woordenaantal bent geschoten.

Door de vele details in het begin (het interieur, de Armani-jeans, de beroemde schaakpartij, het vertrekken van de vrouw) heeft de broer op het einde minder ruimte dan hij misschien verdient. Ik had graag meer over de relatie tussen de broers willen weten en hoe hij is geëindigd, waardoor het einde misschien nog meer impact op me had gehad.

Graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
13 december 2020 - 14:58

Knap verhaal hoor. Zo knap dat sommige mindere details in het oog springen. Ik snap dat er een setting wordt geschapen van een soort decadente nep-smaak, maar het moet dan wel kloppen. 

- De schaakstukken, met goud en zilver verguld, beeldden de overgangsperiode uit tussen het tanende Griekse Rijk en het opkomende Romeinse rijk.

Het ware beter geweest om te spreken van schaakstukken in Hellenistische stijl. Er is immers nooit een Grieks Rijk geweest. 

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 december 2020 - 16:26

Hoi Benedicte, ik heb genoten van je prachtige verhaal. Vooral het happy end doet me goed, daar ben ik heel erg van! Ik heb het ademloos gelezen, ik zag het zo voor me. Compliment!

Nog een tip: als je de opdracht op de site zet, hoef je in de titelregel behalve het nummer van de opdracht en de titel niet tevens de opdracht te herhalen.