#325 - Geheim afscheid

Mooi verhaal Monus.

Hoi Manus, welkom op het forum. Je hebt gekozen voor de geheime liefde. Moet voor die vrouw ook een vreemde gewaarwording zijn. Graag gelezen.
Misschien kun je nog een passende titel verzinnen. Dit is de titel van de opdracht. Met een eigen titel val je ook beter op in het overzicht.

dat vandaag hier en nu ---- dit is dubbelop. Alleen vandaag is voldoende.

De muziek klinkt en ik aanschouw het geheel van achter mijn mondkapje die ik net iets hoger over mijn neus heb getrokken om mezelf niet teveel te tonen.   ---- Dit is een vrij lange zin. Ik zou een punt zetten achter "getrokken". De verklaring waarom je kapje hoger optrekt is al duidelijk.

Het was immers háár man die daar nu in de gesloten witte kist lag met daarop versierselen van bladgoud.  --- Deze zin hoort in de tegenwoordige tijd te staan, omdat je de rest ook in de tegenwoordige tijd schrijft.

De muziek klinkt en de dame van het uitvaartcentrum leest een brief voor  ---- dat leest vreemd: er wordt een brief voorgelezen terwijl de muziek klinkt. Eerder begin je ook al een zin die zo begint.

Daarom hadden wij elkaar kennelijk gevonden --- dit is een vreemde zin. Het woord kennelijk is hier niet op zijn plaats.

Nu was alles voorbij; --- nu is alles voorbij.

Ha Monus, leuk verhaal met een sterke twist aan het eind. Misschien zou je het verhaal nog sterker rond die twist  kunnen vormgeven. Nu is heb je een lange beschrijvende aanloop over de geheime liefde. Je zou het ook dramatischer kunnen maken door minnares en weduwe elkaar te kunnen laten botsen. Het is een kleine ruimte met weinig mensen. Je schrijft: 'Hoe vreemd en ook pijnlijk zou het zijn als zijn vrouw mijn snikken zou horen en tranen zou zien?' Op moment dacht ik: laat haar dat juist maar wel zien, dan heb je al eerder in je verhaal 'vuurwerk'. 

Dank je wel Katja. Is niet waargebeurd hoor ;-) 
Mijn fantasie sloeg gewoon op hol 

Hi Frank,

Daar zit wat in. Ik dit geval wilde ik wilde juist dat er een stukje spanning in bleef waarbij de vrouw/minnares stiekem en onopgemerkt toch de uitvaart van haar minnaar kon bijwonen in de hoop dat ze dus juist niet door de echtgenote/weduwe opgemerkt zou worden.

Hoi Fief,

Goede en duidelijke feedback. Dank je wel. Goed om in gedachten mee te nemen bij een volgende schrijfopdracht. Vooral ook het feit dat ik soms in tegenwoordige, soms in verleden tijd schrijf. Dat besef had ik niet, maar je hebt gelijk. Dank je wel.

Heb het verhaal na de feedback zojuist iets aangepast.

Hoi Monus, veel beter zo. 
Twee dingetjes nog:
... geschreven door haar, de weduwe. Waarom niet gewoon zijn vrouw?

Of hij moet het allemaal zwart wit gezien hebben en kleur in zijn leven hebben willen zoeken.  --- Of zag hij het allemaal zwart wit en zocht hij kleur in zijn leven. Dat leest iets strakker.

Hoi Monus, ik heb je verhaal geboeid gelezen. Het thema neemt per definitie spanning met zich mee, en ik ben het met Frank eens dat die spanning bijvoorbeeld door een confrontatie (letterlijk of anderszins) wat meer drama had gekregen. De twee vragen aan het einde geven het verhaal daarentegen wat intrigerends.