Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#324 Niet zonder slag of stoot

 

Vier lange jaren, er leek geen einde aan te komen. Zijn reputatie was hem vooruitgesneld en hij heeft hem op alle fronten eer aangedaan. Tot op de laatste dag kan hij het niet laten om ons te kleineren en te behandelen met minachting. Gelukkig zal er vanaf morgen weer een frisse wind door dit prachtige gebouw waaien. Met een gevoel van opluchting kijk ik naar de man met het foute witte haar. Hij staat met de deurklink in zijn hand, nog even en ... Wat ben ik blij dat hij eindelijk oprot!
Het gesprek stokt en iedereen staart me geschokt aan. Het duurt enkele seconden voor ik het door heb. Oh nee! Dat laatste heb ik toch niet hardop gezegd?

Hij draait zich om en kijkt me woest aan. ‘Ik heb het hier vandaag nog voor het zeggen. You are fired!’ Met een klap slaat de deur achter hem dicht.
Martin, mijn leidinggevende en grootste kontenlikker van het Witte Huis, zet met een minzaam glimlachje een kartonnen doos op mijn bureau.
‘Niet slim, sukkel. Je hebt het gehoord. Pak je spullen en vertrek.’
In shock verzamel ik de weinige persoonlijke spullen die ik hier heb in de doos. Ik durf mijn collega’s niet aan te kijken. Wat een afgang. Met gebogen hoofd verlaat ik het secretariaat. Waarom kon ik niet nog één dag mijn mond houden?

In de gang met de portretten van de vorige presidenten passeer ik George Washington en Thomas Jefferson. Ze kijken streng en schudden nog net niet hun hoofd. Tegenover Lincoln sta ik even stil.
‘Sorry, Abe, ik ga je missen.’
Met een brok in mijn keel loop ik richting Roosevelt. ‘Wat denk je, Teddy, zou ik nog een kans kunnen krijgen bij zijn opvolger?’
Waarschijnlijk niet. Langzaam loop ik verder langs Eisenhower, Bush en Reagan. Als ik de hoek om ga, sta ik ineens voor het portret van de man die ik zo verafschuw en die me zojuist de laan uitstuurde.

Tegenover hem hangt Obama. Hoe ironisch.
‘Zal ik nog een laatste stunt uithalen?’ Barack kijkt me met lachende ogen aan. Meer aanmoediging heb ik niet nodig. Ik zet de kartonnen doos neer en haal een aantal permanent markers tevoorschijn.
Edward Bulwer- Lytton zei ooit: “de pen is machtiger dan het zwaard”. Eens kijken of dat ook geldt voor een stift.

Ik schuif een van de antieke stoelen dichterbij, kies een rode marker en ga aan de slag. De woorden van mijn kleuterjuf staan me weer helder voor de geest: “Netjes binnen de lijntjes blijven.”
Ik red het net om met één stift de witte lokken in te kleuren. Met een zwarte stift teken ik nog een klein zwart snorretje. Op een afstandje bewonder ik mijn werk, maar er moet nog een boodschap bij, een laatste groet, iets wat ik altijd al eens wilde zeggen. Ik klim opnieuw op de stoel en met ferme letters schrijf ik op het portret:

Yippee-ki-yay, Motherfucker

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Lekker beeldend geschreven - ik zie het hele beloop voor me. Ik probeer me de gang en het portret van die gast voor de geest te halen, nadat jouw medewerker het heeft verfraaid. Nice!

Afdeling zeurtjes: als Mr. kontlikker een kartonnen doos pakt moet hij hem of die neerzetten, niet het

(one good turn deserves another)

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Even een coach plagiëren: Dat is nu eens een tekst die me vrolijk stemt!
Geen nood voor het hoofdpersonage: de nieuwe Potus neemt haar vast meteen in dienst.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk verhaal Fief. Het zal voor veel Witte Huis werknemers een droom zijn om zo afscheid te nemen denk ik.

Leuk ook die quote als uitsmijter. Speciale reden dat je die gekozen hebt? Of niet anders dan dat-ie gewoon lekker past?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Vincent, ik ben een grote Die Hard-fan en ik vond dat die kreet hier wel op zijn plek was.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, heerlijk stuk, heel vlot en soepel geschreven. Compliment! 'Jij bent ontslagen' had van mij zelfs in het Engels gemogen. Het is zo'n gevleugelde uitspraak van Trump.

Verder geen enkele opmerking, het leest als een trein!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal, ik had die uitspraak aanvankelijk in het Engels staan, maar ik was bang dat het te overdreven zou zijn. Ik verander hem weer in het Engels. Dank je wel.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Heerlijk verhaal. Ik voelde helemaal mee met de hp. En een lekkere afsluiter uit Die Hard. Wat wil een mens nog meer :)

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief

Waar haal je het? Erg grappig.

Mooi geschreven met oog voor detail en een fijne dialoog. Het enige waarmee ik wat mee worstel zijn je beginzinnen, die kunnen volgens mij nog strakker zodat ze echt in het geheel van je tekst passen.

Johanna

   

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk moet dat zijn om je laatste dag in het Bezoedelde Huis zo in de verf te zetten! Ik denk dat meer mensen eens op die manier zouden willen uit-spatten 🥊.

Origineel uitgewerkt. Met plezier gelezen!