#313 Zomerse liefde
Ze schrikt op uit haar middagdutje.
Er klinken stemmen op de gang die tegen elkaar roepen:'Een, twee...drie! Heb je 'm vast?' 'Rustig aan, deze kant op, wacht hij wordt me te zwaar'.
Voorzichtig staat ze op uit de schietstoel zoals haar kleinkinderen de blauwe verstelbare fauteuil noemen. Traag begeeft ze zich naar de deur van haar appartement. Ze hoort een krakerige stem-op-leeftijd mopperen: 'Wat een toestand zo'n verhuizing op je ouwe dag. Er past niet eens een tweepersoonsbed in de slaapkamer. Slaapt iedereen hier in z'n uppie in z'n bijna-dood-appartement of hoe zit dat?'
Lachend doet ze de deur open en staat oog in oog met de-man-op-leeftijd bij wie op dat moment de mond open valt en de wangen rood kleuren.
'Je mag wel een keer bij mij in de twijfelaar hoor', zegt ze spontaan.
En toen hielden alle klokken in het verzorgingshuis met de in- en aanleunappartementen op met tikken. Geen gebit klapperde, elke plas werd ingehouden en fluitketels hoorde je zachtjes zingen.
Hij verdronk, de oude man, de nieuwkomer.
In het diepste blauwgrijs van haar ogen dat hij ooit zag.
Haar lach was als een toegeworpen boei en in haar woorden wilde hij voor eeuwig drijven.
'Aan de kant opa, je staat in de weg. 't Is passen en meten om je piano naar binnen te krijgen. Opa, hoor je me?'
Hij zet een stap opzij en blijft haar aankijken. Schraapt zijn keel. 'Kees. Aangenaam. Hoe heet jij?'
Ze kijkt hem nog steeds glimlachend aan, pakt met beide handen de zijne en zegt ineens verlegen: 'Ik heet Mieke'.
Ze wil zijn handen haar eindige leven lang vasthouden. Ze voelen zacht en sterk met dikke aders op de bovenkant. Haar handen passen maar half om die van hem en gedachteloos strijkt ze met haar duimen over zijn huid.
Kees voelt zich als roomboter zo zacht worden en buigt met zijn hoofd naar het hare tot ze elkaar raken.
Zo staan ze. Roerloos. Innig.
'Summertime, and the livin' is easy' klinkt het vanachter de piano in zijn nieuwe appartement.
Prachtig verhaal, Pindarots,…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Prachtig verhaal, Pindarots, smeuig, kleurrijk, beeldend.
Hoi Pindarots, wat een lief…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Pindarots, wat een lief verhaal. Vooral het stukje over de stilstaande klokken, niet klapperende gebitten en de ingehouden plas vond ik erg leuk gevonden. Zo'n ontmoeting wens je toch iedereen toe. Met veel plezier gelezen.
Hij verdronk, de oude man, de nieuwkomer.
In het diepste blauwgrijs van haar ogen dat hij ooit zag. --- Zou dit niet mooier lezen als één zin?
Hoi Pindarots, wat een…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Pindarots, wat een verrassend mooi en liefdevol verhaal! Ik vind het een bijzonder vertederende invulling van de opdracht. Liefde is (leef-)tijdloos! Geweldig genoten!
Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd
Heel mooi en leuk verhaal!
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Heel mooi en leuk verhaal!
Een ontroerend verhaal…
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Een ontroerend verhaal Pindarots, met leuke details, zoals die zacht zingende fluitketels. Zomerliefde is inderdaad van alle leeftijden. Ik zie het voor me, hoe ze daar roerloos bij elkaar staan. Mooi gevonden!
Een tip: je schrijft het hele verhaal in de tegenwoordige tijd. Tot halverwege het verhaal, daar stap je over naar de verleden tijd, waarna je weer doorgaat in de tegenwoordige tijd. Dit is verwarrend, probeer hierin consequent te zijn. Het gaat om deze zinnen: 'En toen hielden alle klokken in het verzorgingshuis met de in- en aanleunappartementen op met tikken. Geen gebit klapperde, elke plas werd ingehouden en fluitketels hoorde je zachtjes zingen.
Hij verdronk, de oude man, de nieuwkomer.
In het diepste blauwgrijs van haar ogen dat hij ooit zag.
Haar lach was als een toegeworpen boei en in haar woorden wilde hij voor eeuwig drijven. '
Dank je wel Fief. Ook voor…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Dank je wel Fief. Ook voor het feit dat je me aan het denken zet over de ene voorgestelde zin.
Ik hou de pauze, het wit na de punt na nieuwkomer. Als een cesuur, een adempauze want wat hij ziet beneemt hem de adem, en in dat adembenemende moment realiseert hij zich wat er met hem gebeurt/dat er iets groots met hem gebeurt.
Katja, Ton, Marianne,…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Katja, Ton, Marianne, hartelijk dank voor jullie reacties.
Gelezen worden = gezien worden:-)
Hoi Lizette, Fijn je…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Hoi Lizette,
Fijn je feedback! Ik was me niet bewust dat ik zo met de tijden in de weer was. En als ik de tegenwoordige tijd aanhoud wordt het nog iets intenser vind ik.
PS Ik verander mijn inzending niet want mogelijk heeft een andere lezer ook iets aan deze feedback. Dankjewel!
Hoi Pindarots; wat je…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Pindarots; wat je laatste opmerking betreft: Je kunt ook de nieuwe versie opnieuw eronder zetten, met de aanpassingen cursief. Een zgn. 'HERSCHRIJF', dat gebeurt wel vaker. Dan houd je het leereffect voor andere lezers in stand.
Zie bijv. https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wekelijkse-schrijfopdracht/149202
Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd
Ha Ton, Dat wist ik nog…
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ha Ton,
Dat wist ik nog niet, hartelijk dank voor de tip!