#312 Zwartwit

Hoi Jurrit, ik weet niet goed wat ik van je verhaal moet vinden. Leuk dat je het vanuit het laken zelf hebt geschreven, maar dat is het eigenlijk wel. Misschien moet je er nog eens naar kijken. 

Z’n moeder  --- het is mooier als je het voluit schrijft. Zijn moeder.

Zoiets zij hij toen --- zoiets zei hij toen.

bij ‘m --- bij hem.

Ik zou ‘m --- ik zou hem.

Hoi Fief,

Bedankt voor je feedback. Het is een probeersel en ik ben blij dat je daar eerlijk over bent. De 'zij' heb ik aangepast. De 'm en z'n laat ik nog even staan. Het is een enigzins getroebleerd laken en dat hoop ik daarmee wat naar voren te brengen.

Hoi Jurrit, een apart verhaal, vanuit een onverwacht perspectief. Dat ik het twee keer moest lezen voor ik de clou begreep, ligt aan mij. Maar toen had ik ook een - trieste - glimlach om mijn mond; het is een mooi maar triest einde, dat me wel trof.

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd  

Hoi Ton,

Dankjewel. Fijn om te horen dat het verhaal je heeft geraakt.

Als probeersel zeker geslaagd. Het kan denk ik nog iets strakker. Naar mijn idee kunnen er wat woorden weg. Al met al vertel je eigenlijk best veel over het verleden en dan is het eind weer een leessprong. Je zou kunnen overwegen om het eind centraler te stellen, door er mee te beginnen en er juist al naar te hinten. Iets in de trant aan het begin: 'Het schijnt dat je eerder sterft van de rook, dan van het vuur. We zullen het zien.' en dan naar het verleden doorpakken. (Maar vooral adviezen van medeschrijvers wantrouwen en eigen keuzes maken. :-)

In de zin 'Ma, daar heb me iets moois gemaakt.' mist een woordje.

De titel begreep ik niet goed.

Graag gelezen.

Hoi Jurrit, origineel idee waarbij pas ergens halverwege het perspectief duidelijk wordt. Het einde kan denk ik sterker door de volgorde van de zinnen te veranderen en/of wat zinnen te wissen. Een mooi eind zin zou misschien kunnen zijn; Wist je trouwens dat je bij brand meestal sterft door de rook? Graag gelezen. 

Hoi Hadeke,

Heel erg bedankt voor je feedback. Ik heb het woord in de zin toegevoegd. De titel is inderdaad een beetje cryptisch, ik vond het een wit laken met een donkere kant, vandaar zwartwit. Ook duidt het op het verbranden, het laken gaat van wit naar zwart. Het experiment was om veel woorden te gebruiken. Het laken blijft maar wauwelen over allerlei zaken die er (schijnbaar) weinig toe doen. Ik was benieuwd of dat werkte. Ik denk dat het teveel weerstand oproept. Tijd voor een nieuw experiment ;)

Hoi Novus,

Heel erg bedankt. Goed tip. Ik had daar eigenlijk moeten eindigen en de rest weg moeten laten. Scherp gezien!