Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#312 Zwartwit

Hij is niet altijd zo geweest. Voordat z’n moeder overleed was het best een geschikte vent. Z’n moeder was trouwens een schat van een mens. Misschien dat haar mooie karakter hem net boven het randje uittilde waardoor hij niet weggleed in ellende. Ze heeft mij trouwens ook gemaakt. Dat mens kon toveren met een naaimachine. Ze heeft zelfs een kanten randje aan me gemaakt, geloof je dat? Voor een kerel van veertig, gewoon omdat ze het mooi vond. En verdomd hij werd er blij van toen hij het zag.
“Ma, daar heb je me iets moois gemaakt. Ik durf er bijna niet onder te slapen.” Zoiets zei hij toen. Daarna had ik best een goede tijd bij ‘m. Een enkele keer in het weekend werd ik ondergekotst en zo af en toe belandde er een kwakkie op me, maar z’n moeder maakte me iedere week trouw schoon. Ze was ook trots op me.
“Nee, jij gaat in de handwas. Het is verdorie wel een viezerik die zoon van me.”
Nadat ze was overleden werd ik tussen de bonte was gepleurd als hij me voor de zoveelste keer onderkotste. Hij bleef ook steeds langer in bed liggen met dat vieze zweetlijf. Nou ja, er lijkt nu een einde aan te komen. Ik had al een paar kleine brandgaatjes van wat hete as. Het duurt trouwens nog best lang voordat het er helemaal doorheen is gebrand. Wist je trouwens dat je bij brand meestal sterft door de rook? Ik zou ‘m kunnen waarschuwen. Ach, ik ben inmiddels ook niet meer te redden. Daarvoor hoef ik het niet meer te doen. Ik zou kunnen proberen om hem wakker te schudden. Nou ja, laat maar zitten ook. We wachten het wel af.
 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, ik weet niet goed wat ik van je verhaal moet vinden. Leuk dat je het vanuit het laken zelf hebt geschreven, maar dat is het eigenlijk wel. Misschien moet je er nog eens naar kijken. 

Z’n moeder  --- het is mooier als je het voluit schrijft. Zijn moeder.

Zoiets zij hij toen --- zoiets zei hij toen.

bij ‘m --- bij hem.

Ik zou ‘m --- ik zou hem.

 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Bedankt voor je feedback. Het is een probeersel en ik ben blij dat je daar eerlijk over bent. De 'zij' heb ik aangepast. De 'm en z'n laat ik nog even staan. Het is een enigzins getroebleerd laken en dat hoop ik daarmee wat naar voren te brengen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, een apart verhaal, vanuit een onverwacht perspectief. Dat ik het twee keer moest lezen voor ik de clou begreep, ligt aan mij. Maar toen had ik ook een - trieste - glimlach om mijn mond; het is een mooi maar triest einde, dat me wel trof.

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd  

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Als probeersel zeker geslaagd. Het kan denk ik nog iets strakker. Naar mijn idee kunnen er wat woorden weg. Al met al vertel je eigenlijk best veel over het verleden en dan is het eind weer een leessprong. Je zou kunnen overwegen om het eind centraler te stellen, door er mee te beginnen en er juist al naar te hinten. Iets in de trant aan het begin: 'Het schijnt dat je eerder sterft van de rook, dan van het vuur. We zullen het zien.' en dan naar het verleden doorpakken. (Maar vooral adviezen van medeschrijvers wantrouwen en eigen keuzes maken. :-)

In de zin 'Ma, daar heb me iets moois gemaakt.' mist een woordje.

De titel begreep ik niet goed.

Graag gelezen.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, origineel idee waarbij pas ergens halverwege het perspectief duidelijk wordt. Het einde kan denk ik sterker door de volgorde van de zinnen te veranderen en/of wat zinnen te wissen. Een mooi eind zin zou misschien kunnen zijn; Wist je trouwens dat je bij brand meestal sterft door de rook? Graag gelezen. 

 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke,

Heel erg bedankt voor je feedback. Ik heb het woord in de zin toegevoegd. De titel is inderdaad een beetje cryptisch, ik vond het een wit laken met een donkere kant, vandaar zwartwit. Ook duidt het op het verbranden, het laken gaat van wit naar zwart. Het experiment was om veel woorden te gebruiken. Het laken blijft maar wauwelen over allerlei zaken die er (schijnbaar) weinig toe doen. Ik was benieuwd of dat werkte. Ik denk dat het teveel weerstand oproept. Tijd voor een nieuw experiment ;)

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Novus,

Heel erg bedankt. Goed tip. Ik had daar eigenlijk moeten eindigen en de rest weg moeten laten. Scherp gezien!