Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 310 Ahmet de aanpakker

 

Sinds kort doe ik met mijn zoon een kappersopleiding. Daar leren we hoe je mannen knipt. Je hebt veel mogelijkheden wat mannenkapsels betreft, je kunt ze allemaal net iets anders knippen, trimmen en scheren, zo geef je ieder zijn eigen coupe. Mannen die er graag modieus uitzien gaan elke week naar de kapper. Dat kost minstens een tientje, dus dat tikt lekker aan en ondertussen maak je een babbeltje.

We zijn met zijn achten. We komen krap rond van de bijstandsuitkering en het kindergeld. ’s Winters besparen we op verwarming en licht. Zo hoeven we er niet bij te lopen als armoedzaaiers. Het is belangrijk je waardigheid te behouden. En ook om zo goed mogelijk in de nieuwe omgeving mee te doen. Een groot gezin heeft een grote flat screen nodig, computers en mobieltjes. Alles voor weinig geld gekocht, maar helaas ook snel stuk. Het is behelpen.

Overdag werken is onmogelijk met zoveel kinderen. Je moet ze overal heen brengen. Voor Nederlanders is dat veel minder een probleem. Boodschappen voor zo’n groot gezin doe je ook beter met een auto, een grote auto. Ik heb hem voor een goede prijs op een veiling in Noord Holland op de kop getikt. Als hij stuk is ga ik naar iemand in Eindhoven. Ik wilde hem verkopen, want het is toch een kostenpost, maar hij leverde te weinig op, dus houd ik hem. We gaan er soms mee naar vrienden in Amsterdam, Eindhoven of familie in Duitsland.

Onze jongste is acht, de oudste achttien. Zij heeft heel hard geleerd, werkt nu in de verpleging terwijl ze daarnaast nog studeert. Zij verdient al! Mijn zonen gaan elke week naar de kapper. Daardoor kwam dat idee van die opleiding. Vroeger knipte mijn vrouw iedereen, nu knipt ze alleen nog het haar van de meisjes recht af.

Ik heb van alles gedaan, niet alleen hier, waar het me tegenvalt werk te vinden, alles alleen maar zwart. Je moet eerst de taal spreken. Ik spreek die goed genoeg, toch moest ik terug naar school, anders konden ze me geen werk geven, zeiden ze. En je moet overal diploma’s voor hebben. Dat snap ik niet.

Wat ging dat in Irak allemaal gemakkelijk. Je kon overal mee beginnen, bij iedereen aan de slag, je had nergens een diploma voor nodig, er waren nauwelijks contracten. Het leven was er vele malen eenvoudiger. Daar zijn alle gezinnen groot, het was er gezellig. Hier zijn de gezinnen klein en het is ieder voor zich. Hier is geld gratis te krijgen, maar met allerlei voorwaarden. Als we naar België verhuizen krijgen we meer kinderbijslag, maar we moeten eerst hier wat langer wonen. We willen een groter huis.

Knippen is niet zo gemakkelijk als ik dacht. Ik doe de opleiding al een maand en krijg het maar niet in de vingers. Dit is niks voor mij. Ik ga iets anders zoeken. 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, ik vind je verhaal erg stigmatiserend. Je schildert Ahmet af als een profiteur. De titel zegt dat hij een aanpakker is, maar vervolgens schrijf je dat hij niet kan werken met zoveel kinderen en dat hij na een maand opleiding het bijltje erbij neergooit. Hij heeft een groot gezin maar weinig geld. Zijn zonen gaan elke week (!) naar de kapper, ze hebben een grote televisie nodig, ze willen er niet bijlopen als armoedzaaiers. Hij zit in de bijstand en wil eigenlijk niet werken. 
De opdracht is wel dat je een andere hp in gedachten moet nemen, maar persoonlijk vind ik dit niet prettig lezen. Wellicht lees ik het en interpreteer ik het verkeerd. 
 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maar verplaats je eens in die man Fief. Gratis geld is voor hem ongekend. Hier heeft iedereen het goed, voor hem lijkt het een luilekkerland. Hij begint nu te beseffen dat er ook nadelen aan kleven. Hij komt uit een totaal andere wereld. Hoe zou jij dan reageren?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Best een aardig stukje. Eerder realistisch dan stigmatiserend. Het is ingewikkeld. Aan de onderkant betekent leven gewoon overleven, hoe dan ook. Ik lees hier geen oordeel, maar begrip. Zo hoort het.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hoi Katja, een gedurfde poging om je, geheel volgens de opdracht, in te leven in een hp die ver van je belevingswereld af staat; een vluchteling met een groot gezin uit Iran. Knap hoe je ook het woordgebruik hierop hebt aangepast waardoor het geheel authentiek wordt. Ik begrijp ergens de feedback van Fief wel omdat het op het eerste gezicht behoorlijk controversieel is. Maar wat is daar mis mee? Vooral als satire die de grenzen opzoekt, hoewel misschien niet zo bedoeld, is het bijzonder geslaagd. En dan de titel, wellicht ook niet zo bedoeld, Ahmet de aanpakker, die feitelijk gezien niets anders aanpakt dan de het ‘gratis geld’, de kinderbijslag… PS – uit Iran zullen denk ik niet veel economische vluchtelingen komen https://www.vluchtelingenwerk.nl/feiten-cijfers/landen-van-herkomst/iran

Waarom vluchten mensen uit Iran?

  • Het regime maakt zich schuldig aan mensenrechtenschendingen zoals arrestaties, verdwijningen, veroordelingen na oneerlijke processen, mishandeling en foltering.
  • De persvrijheid en vrijheid van meningsuiting worden vergaand beperkt. Individuen kunnen de regering niet openlijk of privé bekritiseren zonder dat daarop met vergeldingsmaatregelen wordt gereageerd.

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Novus,

Ik had erbij kunnen vermelden dat het om jezidis gaat, maar dat paste nergens tussen en daar ging het ook niet echt om. Wat mij frappeert is het enorme verschil in ontwikkeling. Deze man beseft niet dat wij op materieel en intellectueel vlak van komen, dat het ons niet in de schoot geworpen is, waar zij stil zijn blijven staan.

Dank voor je reactie.