#308 - Vorm en inhoud
‘Denk goed na, mijn geliefde, in zoverre mogelijk gezien je huidige penibele omstandigheden, voor je antwoord geeft op de vraag waarmee ik sinds geruime tijd worstel; namelijk of de vorm belangrijker is dan de inhoud of vice versa.’
‘Meester, uw verhalen zijn, hoewel niet gespeend van enige amusementswaarde, flinterdun en doorzichtig als rijstpapier waarbij een kennelijk aanwezige diepere laag mij in vrijwel alle gevallen helaas volledig ontgaat,’ antwoordt ze naar adem happend met een piepstemmetje en een inmiddels vuurrood hoofd.
Getergd door deze respons, waarmee ik immers verder niets kan, en die, laten we wel wezen, de in eerste instantie gestelde vraag goedbeschouwd niet eens beantwoordt, trek ik de touwen verder aan en begin te zoeken naar de juiste woorden om mijn vraagstelling zo duidelijk mogelijk te herformuleren alsmede een geschikt instrument om het belang van mijn queeste te onderstrepen.
Haha, met verve ingekopt:…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Haha, met verve ingekopt: een huiselijke bdsm-scène als absurde achtergrond van een messcherpe metadialoog plus beschouwing in drie ellenlang uitgesponnen zinnen. In een, weliswaar wat archaïsch, vocabulaire waaraan de markies zelf nog een puntje kan sabbelen.
Tip: antwoordt en beantwoordt.
Hoi Novus, ik heb het een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Novus, ik heb het een paar keer moeten lezen. Ik ben onder de indruk van de hoeveelheid informatie je in één zin kunt zetten. Het leest niet gemakkelijk, maar ik vind het wel knap gedaan.
Hoi Kruidnagel, het…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Kruidnagel, het archaïsch vocabulaire zal te maken hebben met het bereiken van de (vroeg)pensioenleeftijd, de dt fouten met een jarenlang verblijf in het buitenland (wat, ik weet het, nogal een slap excuus is). De drie zinnen zijn een synopsis van een roman idee waarbij de hp iemand is wiens voornaamste bezigheid bestaat uit lezen (lezer1) die op zeker moment halsoverkop verliefd wordt op een beginnend schrijver (schrijver1) die worstelt met vraag of vorm belangrijker is dan inhoud. Deze schrijver blijkt – nogal voorspelbaar – duistere kanten van een manipulatief karakter te bezitten. Lezer2 – degene die het boek aan het lezen is – heeft zich inmiddels volkomen geïdentificeerd met lezer1. Langzaam of plotseling komt schrijver2 – degene die het boek aan het schrijven is – ten tonele. Het eind van het liedje is dat lezer1 en schrijver1 verdwijnen waarna schrijver2 lezer2 op niet mis te verstane wijze op zijn/haar tekortkomingen wijst. Ik ben alleen bang dat een dergelijk voor de hand liggend scenario al eerder is verzonnen. Voorlopig verschuil ik me dan ook, na wat eerdere al te enthousiaste pogingen, op dit deel van het forum om te oefenen met de wekelijkse opdrachten en mijn voordeel te doen met de feedback van andere schrijvers en natuurlijk de schrijfcoaches.
Klinkt als een topbaan: veel…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Klinkt als een topbaan: veel internationaal meemaken en vroeg met pensioen ( al werk ik juist 100% vanuit huis en zal ik tot mijn dood of zo moeten doorgaan, en ook dat heeft voordelen). Je archaïsche taaltje past best wel bij de sfeer van de tekst hoor, vind ik. Wel voelt het wat onecht, maar dat komt misschien ook doordat de tekst hier zo gecondenseerd is. Je beschrijft je verhaalconcept in grote hoofdlijnen: op dat niveau zal er vast wel zoiets al bestaan, maar er is nog van alles mogelijk aan variatie daarbinnen. Het klinkt best gelaagd, in veelbelovende zin. Succes met schrijven!
Novus, interessant verhaal!…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Novus, interessant verhaal! Hoewel het soms leuk is om een zo lang mogelijke zin in elkaar te frutselen, hoop ik niet dat je het in je verhalen en schrijven buiten deze opdracht vaak doet. De vele bijzinnen kunnen het lastig lezen maken, waardoor je halverwege de zin alweer kwijt bent waar het nu eigenlijk over gaat.
Het idee voor de roman klinkt intrigerend. Als het op een nuchtere en niet al te pretentieuze toon geschreven zou worden, zou ik het zeker lezen.
Graag gelezen, en succes!