Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#298 Wil je met mij trouwen?

 

Passagiers stoten elkaar aan. ‘Moet je nou eens kijken, wat romantisch.’
Er wordt zelfs geklapt.
Enkele jongens bonken op de ramen en roepen: ‘Zoenuh, zoenuh, zoenuh.’
Afke kijkt naar de man die, geknield, een vrouw ten huwelijk vraagt.
Ze klapt en bonkt niet mee.
Het beeld blijft bij haar als de bus verder rijdt.

Afke denkt terug aan Guido. Doctor Guido Vaandeldrager, bij wie ze het vorige semester colleges volgde.
Ze had ingetekend om een slecht gemaakt tentamen te bespreken. Hij was begrijpend, legde geduldig uit waar het bij haar aan schortte en hoe zij dat kon bijspijkeren. Hij bood aan dat leerstuk afzonderlijk met haar door te nemen. Zijn hand streelde haar bovenbeen toen hij het voorstelde en hij keek haar recht in haar ziel, zo leek het wel. Afke weet nog dat ze zachtjes in zijn hand kneep en fluisterde dat zij dat héél fijn zou vinden.
De bijles verliep niet geheel zoals zij verwachtte. Ja, hij legde haar nog het een en ander uit. En ja, ze gingen met elkaar naar bed. Hij was opgewonden en kwam snel klaar, zij niet. Hij vroeg daarna of ze hem nog wilde pijpen. Dat wilde Afke niet.
Voor het herkansingstentamen kreeg ze een 5,5.

Afke denkt ook aan haar ouders. Gescheiden.
Haar vader had op kantoor een secretaresse die … Nou ja, het klassieke verhaal. Hij was gevallen voor die del.
Haar moeder was eerst helemaal kapot, daarna wanhopig op zoek naar een nieuwe partner.
Brr, als Afke nog denkt aan de losers die hun opwachting maakten.
De ware Jacob zat er niet bij, haar moeder bleef alleen.
Haar vader was na twee jaar ook weer alleen.

Afke wil de buschauffeur niet vragen om te keren, zodat ze die vrouw kan waarschuwen.
Over twee haltes moet ze er uit.

 

============

​​​​Uit: ‘Jitzak’, Mili van Veegh, Ambilicious 2017 (p. 38)

In mijn ooghoek kwam een bus aan die, voor mijn gevoel, absurd lang bleef staan. Iedereen keek naar de knielende Jitzak.
Buspassagiers stonden op, geroerd door wat zij zagen, klapten in hun handen, bonkten tegen de ramen en hij vroeg:

Wil je met mij trouwen?’
Ja,' fluisterde ik. ‘Meer dan mij lief is.’

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, met jaloersheid gelezen. Mooi verhaal over een vrouw die teleurgesteld is in de liefde. Ze heeft met heel andere ogen naar de huwelijksaanzoek gekeken. Mooi beschreven. Compliment.
Mili zal trots zijn dat haar boek jouw inspiratiebron was.
 

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoy Ton,

Weer een pareltje.  Knap hoe je 'zoenuh' weergeeft !

'legde geduldig uit waar bij haar aan schortte', sorry maar dat vind ik een vreemde zin.

Voor de rest vind ik dat je het  vlot en gemakkelijk geschreven hebt. Alsof de woorden, zinnen, ideeën zomaar

zonder moeite natuurlijk uit uw pen vallen.

Top!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton,

Mili, dat is nog eens gouden SOL-historie! Vlot geschreven stukje ook. Wat een treurnis. Over de onhoudbaarheid van levenslange relaties en dat kinderen die tóch zo nodig hebben. #Metoo

Paar heel klein dingetjes: voor het ritme zou je 'Afke wilde dat niet' (pijpen) kunnen veranderen in 'Dat wilde Afke niet.' Iets daarboven gebruik je het bijwoord 'zachtjes' twee keer vrij kort na elkaar, dat stoort een beetje. En je bent een woordje vergeten ('het') in de frase '[...] legde geduldig uit waar het bij haar aan schortte [...]'.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Wilfried, dankjewel voor je complimenten! Ik weet niet wat je vreemd vindt aan die ene zin; het betekent dat de docent aan haar verklaart waar zij bij het tentamen een fout (of fouten) maakte.
Ik kan je verklappen dat het allemaal zeker niet zonder moeite uit mijn pen valt. En niet alleen omdat ik geen pen maar een toetsenbord gebruik (flauw hè?), maar vooral omdat ik er op zit te broeden en aan te schaven.
Ik ben heel blij met je reactie, en ja, ik bloos weer!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kruidnagel, dankjewel voor je complimenten! En ook voor je suggesties, die ik allemaal overneem. 
En helemaal eens met je opmerking over de gouden SOL-historie!

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ton, je hebt een mooi verhaal geschreven. Je geeft goed het innerlijk weer van Afke. Persoonlijk vind ik dat je de naam 'Afke' wat vaak herhaalt, misschien dat je dit hier en daar kan veranderen in 'ze'. 

Mooi hoe je vanuit de situatie in de bus overgaat op haar verleden en gedachten, waarna je weer terugkeert naar de bus. Het geeft een fijne sfeer en zorgt voor een mooie afronding van het verhaal.

Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi schrijfcoach Mike, hartelijk dank voor je complimenten. Wat de herhaling van 'Afke' betreft heb je gelijk, zie ik nu. Ik heb een aantal keren aangepast.
Het boek van Mili kan ik je overigens warm aanbevelen.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, toen ik je verhaal nog een keer las, viel me iets op. Het woord passagiers in de eerste zin. Volgens mij is het meer gangbaar om (bus)reizigers te zeggen dan passagiers. Dat woord wordt meer gebruikt voor mensen die reizen per boot, dacht ik.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ton,

Wat mij vooral pleziert is de structuur van het verhaal, naast de vlotte pen. De passage van Mili past zeer goed bij het verhaal, wat lengte, stijl en inhoud betreft en ook de structuur. Geslaagd kort verhaal. Ga je hem ergens insturen?

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Odile, je laat me stevig blozen! En dat met dit weer ... 😊  Dankjewel voor je bijzondere complimenten.
Mili's werk is een dankbare inspiratie, ik vond het ook erg leuk om van die passage uit te gaan. En dan te bedenken dat het in het boek na die scene eigenlijk alleen maar bergafwaarts gaat met Zizzel.
Insturen zal wel niet meer kunnen; ze willen bij wedstrijden geen eerder gepubliceerd materiaal.

Met vriendelijke groet, Ton

 

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Soms mag je eerder gepubliceerd materiaal inzenden, maar het is goed zoeken in de spelregels. Ik zeg dat wanneer ik het verhaal goed genoeg vind voor een publicatie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Ton,

... wat inlevend heb je dat geschreven.

Prachtig en fijn dat je Mili en die gouden tijd weer even terugbracht. Van haar heb ik "The Ballad of the Green Berets" van Barry Sadler overgehouden. Op naar de volgende Gouden Tijd.  (grijnslach)

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Riny

Hoi Riny, dankjewel voor je compliment. Fijn dat ook jij geniet van het schrijven van Mili en  de gouden tijd. Wat die tijd betreft: die maken we samen, ik kijk weer uit naar je bijdrage!
Ik wens je fijne en zonnige Pinksterdagen!

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd