Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#299 De vreemdeling

19 mei 2020 - 12:26

(De vreemdeling – Albert Camus; omgezet naar tegenwoordige tijd)

Opdat alles volbracht zal worden en ik mij minder alleen zal voelen, rest mij nog de wens dat er veel publiek zal zijn op de dag van mijn executie en dat ze me zullen begroeten met kreten van haat.

Daar denk ik aan terwijl ik in mijn donkere cel op de rand van mijn krakende bed zit, starend naar een muur waar niets op te zien is. Mijn stem zal sterven, maar de mensen houden hem in leven. Eigenlijk is mijn stem al gestorven; ik heb niets meer te zeggen. Ik zal opgehaald worden, ze zullen me begeleiden naar het laatste stukje aarde dat ik zal ervaren, ze zullen hun geweren richten op mijn hart, ze zullen de trekker overhalen en ik zal glimlachen. Ja, mijn laatste woorden zijn reeds gezegd. Ik sprak ze tegen de cipier die me opsloot. ‘Bedankt,’ was het volgens mij.

Maar dood ben ik nog niet. Ik hoor mijn gedachten nog tegen me praten en écht sterven zal ik ook niet. Ik zal voortleven in de herinnering. Hoe die herinnering is kan me eerlijk gezegd weinig schelen. Want ik heb natuurlijk die man vermoord. Dat heb ik gedaan. En er is geen moment geweest dat ik me daar slecht over voelde. Ik kan niet verklaren waarom dat is, maar ik weet wel dat ik dáárom veracht word. Ze zullen schreeuwen. Ze zullen me innig en door en door haten. Ik zal als wreed herinnerd worden, maar herinnerd worden zal ik. Ik leef en zal blijven leven.

Ik vouw mijn handen achter mijn hoofd, leun tegen de muur, sluit mijn ogen en weet zeker dat de glimlach die op mijn gezicht rest, blijvend zal zijn.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 mei 2020 - 14:47

Wow, Mike. Laten we hopen dat zijn wens vervuld zal worden. Dat ze hem zullen haten is zeker.
Geweldig geschreven. Ik heb niet eens iets te zeuren. :-) Graag gelezen.

Lid sinds

4 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 mei 2020 - 11:42

Beste Mike,

Prachtige uitdrukkingen en zinnen ("eigenlijk is mijn stem al gestorven")! Zet aan tot nadenken. 

Daarnaast ook een intrigerend verhaal, met opgebouwde spanning door achtergehouden informatie.

Mooi!

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 mei 2020 - 14:42

Ha Mike,

Zijn De pest kwam in deze coronacrisis al veelvuldig langs, maar jouw sinistere tekst over De vreemdeling maakt me nog nieuwsgieriger naar de befaamde fictie van Camus. Allereerst dus vast daarvoor bedankt!

De opdracht van deze week is natuurlijk best vermetel: neem een slot waar een (groot) schrijver hart en ziel in heeft gestopt en rek dat. Dit verhaal begint desalniettemin met een lekkere zin. Het vervolg ontspint zich heel naturel, samenhangend en nabij. Je Meursault verkneukelt zich nog altijd heerlijk over de platte haat van de massa, al dan niet terecht.

Alleen qua stijl valt er misschien hier en daar nog wat te sleutelen. Zelf vind ik een formulering als 'Dat is waar ik aan denk' en 'dat [...] de reden is dat' te wollig, en 'Daar denk ik aan' dan wel 'daarom' eleganter.

Een ander zeurtje is 'zittend in mijn donkere cel op de rand van mijn krakende bed;' het onvoltooid deelwoord werkt op zich goed (vgl. 'starend naar een muur waarop niets te zien is' – heel mooi!), maar misschien zijn twee bijwoordelijke bepalingen te veel gevraagd.

En ten slotte denk ik dat register als 'blijvend' en 'sprak' beter bij alinea 1 past dan '[...] permanent zal zijn' en '[... reeds gezegd. Ik zei [...]'.

Graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2020 - 12:08

Hoi Mike,

Erg mooie tekst. Weer in een heel andere stijl dan ik je ken: complimenten! Het meeste is al gezegd, behalve dat in de laatste zin 'blijven' staat ipv 'blijvend'.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2020 - 14:14

Mike,

Ik ben er gewoon stil van. Heel erg mooie geschreven . IK kan niet alles herhalen wat ik mooi vind want dan kopieer ik best je tekst integraal.

Een tikfoutje denk ik ontdekt te hebben. Je zin :" Ik zal opgehaald worden, ze zullen ze me ...." Ik denk dat ze zo moet worden.

Voor de rest heb ik het zeer graag gelezen.

Wilfried

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 mei 2020 - 13:42

Mike,

Geslaagd monoloog voor de opzet van de wekelijkse opdracht die je als een schrijftraining kunt zien. Je had er ook voor kunnen kiezen om in de stijl van Camus verder te gaan maar daar zit veel denkwerk en tijd in.