# 298 – Patina
Hoe snel de natuur hier zijn beloop neemt blijft verbazingwekkend. Die koppijn krijg ik allang niet meer maar een volle blaas hou je ook niet tegen. Ik trek de rits open en sprint naar een boom. Op dit uur wek je de hele camping als je in de emmer klatert. Verderop zie ik een terriër mijn voorbeeld volgen. Met zijn boerenzakdoek is hij sprekend de Duitse vlag, zo bij die ochtendpis.
Ik wandel hier voor mijn contemplatie en die hond dartelt maar als een peuter om me heen. Ergens onder mijn voeten liggen de jongens. Ze zullen intussen al half verteerd zijn. Toch durfde ik nu pas weer terug. Tien jaar therapie. Steeds weer was ik de laatste overlevende. Keek ik uit het raam, dan zag ik as. Overal. Inmiddels heb ik oog voor de glinstering. Vandaag loop ik mijn laatste etappe. Ik neem het pad door de velden als het volk Israëls door de Schelfzee. Zonder deze muren van maïs was ik in '44 net zo dood geweest als de jongens.
Er was een onbeholpen plaquette voor ze. On 6 June 1944 "B" company suffered 78% casualties. Gisteren ben ik toch gaan kijken. Koper, al wat van die mooie gifgroene patina – de natuur geeft en de natuur neemt. Hun laatste rustplek dus pal langs Normandisch asfalt. Maar wat loop ik nou te mekkeren over de doden? De zon staat hoog, de stilte suist. Hier zijn geen kogels. Ik ben jong, nog steeds. Ik leef, verdomme. Ik ben hier om te leven.
De Atlantikwall herken ik gelijk. Dat dit pijn ging doen was me verteld. Ik schreeuw de namen van de jongens. De wind neemt ze mee de oceaan op voor kans twee. Er is geen as, maar ik strooi het uit. De terriër hapt naar opwaaiend zand. Een kind speelt in de branding. Een mooie vrouw kijkt ernaar. Misschien een zus. Alsof hier nooit een veldslag is geweest. Alsof er ook van dat patina op de tijd ligt. Aan de einder zeilt de haringvloot al naar huis terug.
(Met een diepe buiging naar Samuel Beckett – Endgame)
Hoi Kruidnagel, ik weet niet…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel, ik weet niet precies wanneer het verhaal zich afspeelt. Gezien het feit dat de hp nog uit een tent kan kruipen of überhaupt nog kampeert, zal het niet lang na de oorlog zijn.
Ik heb je verhaal met genoegen gelezen.
Hoi Kruidnagel, intrigerend…
Lid sinds
7 jaar 11 maandenRol
Hoi Kruidnagel, intrigerend stukje. Mooi geschreven, ook de verwijzing naar de Duitse vlag. De tweede zin is door het woordje 'al' verbonden met de eerste zin, vermoed ik, maar de strekking komt bij mij niet binnen.
Normandië, waar dit zich afspeelt, en de historische betekenis ervan ken ik wel. Maar het hele verhaal kan ik niet zo goed plaatsen. Dat ligt ongetwijfeld aan mij. Ik mis de context én kennis over het werk van Samuel Beckett om het te kunnen plaatsen.
Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd
Hoi Fief, dank! Het verhaal…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi Fief, dank! Het verhaal werd inderdaad levendiger toen ik er een paar tijdsbepalingen in had gegooid na jouw feedback.
Wel moet ik erbij zeggen dat ikzelf bijvoorbeeld het afgelopen jaar nog met veel plezier in Frankrijk heb gekampeerd.
Hoi Ton, Bedankt voor je…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi Ton,
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Na jouw feedback gooide ik alinea 1 wat om en merkte ik meteen de betreffende fout in de interne logica. Ik heb een poging gedaan tot meer samenhang ter plekke.
De clou bivakkeert inderdaad echt binnen het werkje dat ik onderaan noem (In het Nederlands vertaald als Eindspel). Tijdens mijn studie had ik de Engelse tekst bestudeerd en deze opdracht vond ik een hele leuke aanleiding om het boekje te herlezen met de kennis van nu én de opvoering ervan eindelijk eens te bekijken op YouTube. Het is niet per se hermetisch, grappig zelfs en er bestaan heel leesbare analyses, dus ik kan het aanraden. Het is een meesterwerkje van de twintigste eeuw in al zijn gruwelijkheid.
De slotalinea dreigt er daardoor een beetje bij te bungelen voor de gemiddelde lezer, want binnen dit verhaal komt de schuilkelder uit de lucht vallen. Eens prakkezeren hoe ik dat misschien nog kan oplossen.
Edit: nu met een nieuw einde.
Dag Kruidnagel, Wat een…
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Dag Kruidnagel,
Wat een mooie leesbare schrijfstijl heb jij. Het leest aangenaam. Sfeervol.
Groet,
Johanna
Hoi Johanna, Wat een mooi…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hoi Johanna,
Wat een mooi compliment, bedankt!
Kruidnagel, je hebt een mooi…
Lid sinds
6 jaar 11 maandenRol
Kruidnagel, je hebt een mooi verhaal geschreven over de psyche van iemand die trauma's heeft overgehouden aan de oorlog. Het is altijd lastig om je in te leven in een personage uit een tijd waarin je zelf niet hebt geleefd. Knap gedaan! Daarnaast heb je een erg fijne stijl, die goed bij het verhaal past.
Graag gelezen!
Hey Mike, Dat zijn mooie…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hey Mike,
Dat zijn mooie complimenten, bedankt!