Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

"De droom" - Opdracht #286 - Verloren

De droom

Jaren geleden, ik was nog maar 13 jaar jong, had ik een droom. Een droom die ik bijna kwijt was geraakt.

Ik rende door een stad, op de vlucht voor iemand. Ik wilde mijn moeder beschermen, want 'hij' had het op haar gemunt, maar ik had hem door. Daarom kwam hij achter mij aan. Na, wat voelde als een lange en vermoeiende achtervolging, kwam ik uiteindelijk aan bij de rand van een dorp, met lange uitgestrekte weiden met niets anders dan een groot welkomstbord van hout. Hij drukte me tegen dat bord en hield zijn mes op mijn keel. Met betraande ogen zei ik dat ik hem alles zou geven en alles zou doen, als hij me maar in leven hield. Want hoe bar de omstandigheden ook waren, alleen bij leven kon je die verbeteren.

Meteen die ochtend schreef ik de droom op, op een goedkoop schrijfblok waar de helft van het papier al was uitgerukt met een dunne, kobalt-blauwe kaft. Het was de eerste droom die ik per se wilde onthouden en gewoon moest opschrijven. Het gaf me inspiratie voor mijn eerste boek, waar ik nog steeds volop mee bezig ben.

Vanaf die dag hield ik meerdere dromen of uitbarstingen van inspiratie bij en ik nam het schrift overal mee naartoe. Ook toen ik naar mijn moeder en haar vriend ging en daar logeerde. Maar toen ik weer terug was bij opa en oma, was het helemaal mis. Jawel, hoe kon ik mijn 'heilige' schrift nou vergeten! Ik wist zeker dat ik hem bij mam had gelaten, maar ze vertelde me dat ze hem niet kon vinden en dat kon ik later ook niet.

Ik kreeg een nieuw schrift. Een mooiere, met een harde, half transparante kaft in alle kleuren van de regenboog en ik schreef alles op wat ik nog had onthouden, plus wat extra inspiratie en ideeën. Door de jaren heen werkte ik aan, wat je zou kunnen noemen, de 'eerste versie' van mijn manuscript. Maar ik was halverwege gestopt. Waarschijnlijk omdat ik het te druk kreeg. Ik studeerde, ik trouwde, we kochten een huis en het leven vulde zichzelf verder wel in.

Tot twee jaar geleden, toen ik 23 was, en mijn moeder, wonder boven wonder dat verrotte, oude schrift weer terugvond en aan me terug gaf. Je kunt je niet voorstellen hoe blij ik was met datgene wat een ander zou bezien als niets meer dan een stuk vuil, maar voor mij voelde het als een verloren schat die was gevonden.

Vanaf dat moment had ik mijn droom terug en begon ik met het schrijven van, wat ik nu noem, mijn échte eerste manuscript en die heb ik vlak voordat 2019 eindigde voltooid. Er moet nog veel gebeuren voordat mijn eerste boek wordt uitgegeven, maar ik heb mijn droom teruggevonden en niemand gaat dat meer van mij afpakken. Zelfs ik niet.

 

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Sollune, wat een mooie invulling van de weekopdracht.

De opdracht past als een schoen, zo lees ik het.

Ik kreeg het even benauwd toen je moeder het schrift ook niet kon vinden. Had 'hij' het gevonden?

En nu, lekker doorgaan hoor, veel schrijfplezier.

Fijne dag.

 

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag Sollune

Mooi verhaal.

Toch hier wat zinnen verfijnen, gewoon om de leesbaarheid te vergroten.

Je schrijft: Want hoe bar de omstandigheden ook waren, alleen bij leven kon je die verbeteren. Ik snap niet goed waarom je dat schrijft, dat lijkt me niet in de context te passen?

En deze: Vanaf die dag hield ik meerdere dromen of uitbarstingen van inspiratie... Ik denk eerder Vanaf die dag hield ik geregeld dromen bij... barst inspiratie uit? Ik denk dat je dat treffender kan verwoorden.

Er zijn nog enkele zinnen die je scherper kan stellen.

Veel plezier met het schrijven en succes.

 

 

 

   

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal, duidelijk! Ik kan, als aspirant-schrijver, me ook voorstellen hoe vreselijk het is als je al die gedachten kwijtraakt! 

Wat dat betreft miste ik bij de alinea met "Ik kreeg een nieuw schrift." een beetje de spijt / het verdriet van het verlies. Misschien is het mooi als het niet stopte vanwege de drukke studie, maar omdat het hart nog in het oude schrift was, wat bij terugkomst opleefde tot de schrijver die je nu weer bent! (maar ik denk vast teveel door, leuk verhaal en succes met je boek!)

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Johannawrote

@Johanna

Dankjewel voor de feedback!

Je schrijft: Want hoe bar de omstandigheden ook waren, alleen bij leven kon je die verbeteren. Ik snap niet goed waarom je dat schrijft, dat lijkt me niet in de context te passen?

Het was een hele beknopte beschrijving van de letterlijke droom die ik die nacht had, en wat mijn gedachten en gevoelens in die droom zelf waren, vandaar. Maar ik begrijp de verwarring.

En deze: Vanaf die dag hield ik meerdere dromen of uitbarstingen van inspiratie... Ik denk eerder Vanaf die dag hield ik geregeld dromen bij... barst inspiratie uit? Ik denk dat je dat treffender kan verwoorden.

Ik schreef letterlijk dromen én inspiraties op, maar misschien had dit anders verwoord kunnen worden inderdaad.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo sollune,

... wat fijn voor je dat dat oude schrift weer gevonden is en dat je kon beginnen met schrijven. Ik dacht, net als mw.Marie ook aan die man: hoe zou hij die dromen interpreteren. Eer je het weet ben je in de aap gelogeerd met zulke types  

Leuk gedaan en wellicht een idee voor de lezer om zelf ook eens dromen op te schrijven.