Lid sinds

15 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Opdracht #286 - Verloren

 

Tangetje


Ik had een tangetje met kromme bek, dat eigenlijk te klein was voor mijn hand. Het paste nog goed toen ik 15 jaar oud was. Ik was zeer aan dat blauwe tangetje gehecht. Ik kon er alles mee. Als de stofzuiger het niet meer deed en waarschijnlijk een schroevendraaier genoeg was om te kijken wat er aan de hand is, gebruikte ik dan toch het tangetje. Ik sleepte het overal mee. Ik was ermee vergroeid.
Ik had het een keer uitgeleend aan mijn schoonzus. Ik kreeg het niet meteen terug en toen ik ernaar vroeg – met iets te luide stem misschien – was ze ontzet en zei berispend: “Ja, sorry hoor. Ik weet niet meer waar het is. Wat maak je je nou druk om dat stomme tangetje. Materialist!”


Dit voorval is inmiddels tientallen jaren geleden, maar mijn onbegrip over haar onbegrip is nog levensgroot.
Dit brengt me op de vraag waar dat tangetje voor staat. Is het een bezit en ben ik te bezitterig? Ik waag het te betwijfelen. Dat tangetje is veel meer dan een bezit. Het bevalt mij, het is van mij, zoals mijn pink van mij is. Het is een deel van mijn geest, of van mijn lichaam, voorzover daar verschil tussen bestaat. Ik heb er de wereld mee verkend.


Bezit is toch vaak niet zomaar bezit. Het schoolboekje waaruit ik Duitse uitdrukkingen geleerd heb – Schwere Wörter – heeft mij kennis laten maken met de Duitse taal en cultuur. Het behoort tot mijn kennisveld, onvervreemdbaar en uiterst belangrijk. Het boekje is nog steeds in mijn bezit en als ik er af en toe in blader, roept dat werelden op. Het is een verlengstuk van mij. Het maakt deel uit van mijn existentie.
Mensen die smalend neerkijken  op zulk bezit, hebben fundamenteel het leven in al zijn rijkdom niet begrepen. Hebben is een deel van zijn. Het hebben is in mijn opvatting – voor alle duidelijkheid – anders dan het bezit van een paar dollars natuurlijk. 
Wat ik ben dat heb ik en wat ik heb dat ben ik. Zo zie ik mijzelf graag en in die zin ben ik een doorgewinterde materialist. Wie heeft daar wat tegen? Laat die opstaan en er anders het zwijgen toe doen.


 

 

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dagWhi37

Bijzondere tekst maar ik vind het wel plezant. Je bent duidelijk nog niet over je verloren tangetje heen. 

Geweldig.

 

 

   

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk ook de filosofische kant te lezen! Het is eigenlijk een verlengstuk van het lichaam geweest lijkt het :D. Het is rouw .. 

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Whl37, ik lees je, geloof ik, voor het eerst.

Mooi beeldend, hoe je het voor jou het bijzondere tangetje, zo beschrijft.

En hoe een derde daar volkomen anders mee omgaat (schoonzus).

Twee gevoelswerelden die oneindig ver uitelkaar liggen en tot problemen in een relatie kunnen leiden of lijden.

Graag gelezen en fijne dag.