Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Achilles en zijn familie

 

Achilles, de zwaan, zwemt over het ondergelopen gebied van zijn stad. Hij kijkt om zich heen. Hij heeft Spes en hun acht kinderen toch weer mooi gered in deze storm. Hij weet, ze zijn nu aan het uitrusten op hun vertrouwde nest op de van Galenlaan. Hij voelt zich gelukkig en tevreden met zijn Spes. Zij is een sterke vrouw, maar nu was het haar bijna teveel in deze storm Ciara.

Hun jongste dochter is zo bewegelijk. Spes kon de dartel niet bij haar houden. Achilles zag de paniek in de ogen van zijn levensgezellin. En dat kan gevaar opleveren bij de verkeerde beslissing.

Wanhopig keek Spes naar hem, maar door de rondvliegende dennentakken zag ze hem niet. En hij kon geen contact met haar maken. De storm overschreeuwde zijn gedachten, die hij naar Spes probeerde te zenden. Zijn hart bonsde in zijn keel. Hij dreef zijn zonen bij elkaar om ze tegen de snelle stroming te beschermen. De storm rukte aan zijn kinderen. Hijzelf had ook moeite met de wind en stroming, die uit tegengestelde richtingen kwamen. Zoveel verwarring kon zijn evenwichtsorgaan niet aan. Hij dook in elkaar, met zijn sterke hals duwde hij zijn zonen naar Spes en hun dochter. Een grote berkenstam kwam recht op hen af en leek zijn jongste zoon te zullen spiesen. Een kind verliezen was voor hem nooit een optie. Hoe moest hij Spes en hun dochter redden?

Als door een wonder nam de storm ineens wat in kracht af. Spes wist hem weer te vinden, naar rechts gilde Achilles in gedachten. Goddank deed ze onmiddellijk wat hij dacht. Achilles duwde met zijn snavel hun zoontje weg van de punt van de berk. Op een haar na was het niet desastreus afgelopen.

Spes kreeg het voorelkaar dicht bij hem te zwemmen. Ze hield met haar snavel hun dochter bij haar staart vast. Achilles duwde hen voort naar, wat later bleek, de van Galenkade. Toen hij het herkende, wist hij dat zijn gezin spoedig veilig zou zijn. Hij wees Spes de weg naar het huis van Marie en Pim.  Daar waren ze veilig, het lag hoog, hier kon het water niet komen.

Marie zag hen door het raam, Rambo, die mallotige hond van haar, zag hij kwispelen als een gek. Hier kon hij zijn familie veilig achterlaten. Dat beest beschermde hen.

Nu eens kijken of hij anderen kan helpen.

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Spannend verhaal Marie! Mooi hoe je de zwanen met elkaar laat communiceren in gedachten, en probeert om de lezer mee te nemen in de wanhoop die Achilles voelt tijdens die reddingsactie. En ik moest glimlachen bij de laatste zinnen; hoe vaak heb ik Rambo al niet in een verhaal voorbij zien komen? Ik heb het graag gelezen! 

Het valt me op dat je lange zinnen maakt, veelal onderbroken met komma's. Die zinnen kun je op veel plekken korter maken. Hiermee maak je het verhaal krachtiger. Bijvoorbeeld: 'Hij voelt zich gelukkig en tevreden met zijn Spes, een sterke vrouw, maar nu was het haar bijna teveel in deze storm Ciara.' kan dan worden 'Hij voelt zich gelukkig en tevreden met zijn Spes. Ze is een sterke vrouw, maar deze storm was haar bijna teveel.' Kijk op deze manier nog eens kritisch naar je tekst.

 

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo mw.Marie,

… kijk zo moet je fantaseren; in het koppie van de zwaan duiken.

Gezellig dat Rambo weer om de hoek kwam kijken. Leuk verhaal.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

mw.Marie,

… is dat dan geen fantaseren? 

Als ik iets schrijf, zit er altijd iets van mezelf bij. Fantaseer ik iets, dan is het 't lezen niet waard. Gelukkig leid ik er niet onder; ik ga wel op zoek. 

Dank voor je antwoord, het zet me echt aan het denken.

 

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Riny

Riny, fantaseren is je verbeeldingskracht laten werken, dat bedoel jij toch ook?

Voor mij heeft het woord zo'n fijne klank, vanwege de Friese herinnering, dat wilde ik zeggen

En natuurlijk geen schrijver kan om zichzelf heen, dus je 'ziel' ligt in je schrijfsels.

Laat je fantasie maar lekker gaan Riny, wie weet op welk pad het je brengt, niet te streng voor jezelf, anders kunnen wij het hier niet lezen.

En dat zou ik oprecht heel jammer vinden!

Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

mw.Marie,

… je meelevende reactie doet me goed. Dankjewel.

Ik denk net: fantasie is naar buiten treden, niet naar binnen. Natuurlijk zit er altijd iets van jezelf bij want het bedenken van de fantasie komt nu eenmaal uit jouw 'koppie'.