Zoektocht naar geluk #286
Alles is donker, het voelt oneindig alsof ik nooit licht zal vinden en nooit weer gelukkig zal zijn. Maar zo was het toch niet altijd? Of wel?
Nee, ik weet zeker dat ik ooit licht bij me heb gedragen, dat ik ooit vrolijk was. Waar heb ik mijn geluk toch gelaten?
In mijn jeugd had ik het nog, dat weet ik zeker. Misschien moet ik terug gaan en vind ik het dan.
Ik sluit mijn ogen en denk terug aan mijn kindertijd. Of dat probeer ik, want de herinneringen die helder zouden moeten zijn lijken troebel alsof iemand heeft geprobeerd ze uit mijn hoofd weg te vagen. Heel vaag hoor ik mezelf lachen. Tenminste, ik denk dat ik dat was, het is al zo lang geleden dat ik welgemeend heb gelachen dat ik nog amper weet hoe dat klonk.
Waar lachte ik toen om? Misschien kan ik mijn geluk terugvinden als ik daar achter kom.
In mijn hoofd probeer ik het beeld scherp te stellen. Het enige wat me opvalt is dat er een gedaante bij me was. Wie is het? Mijn moeder, een vriendje of vriendinnetje die ik toen had? Het lukt me niet om erachter te komen en ergens irriteert de herinnering aan mijn gelach me. Waarom mocht ik toen wel lachen en nu niet?
Eén ding is duidelijk; in deze herinnering zal ik mijn geluk niet kunnen vinden.
Een andere herinnering dan? Ik sluit mijn ogen weer.
Voor mijn ogen speelt zich een beeld af van iemand van wiens gezicht ik een naar gevoel krijg.
Nee, naar deze herinneringen wil ik niet terug! Ik wil dit niet nog eens meemaken, want ik weet ineens weer hoe ik mijn geluk ooit verloren ben.
Ik open mijn ogen, maar het beeld verdwijnt niet en rondom me lijkt het zelfs duisterder te worden. Hoe is dat nog mogelijk?
Donkere ogen bekijken me aandachtig. De ogen zelf zijn niet bijzonder, maar doordat ik weet van wie ze zijn jagen ze me angst aan. Kon ik maar aan die ogen ontsnappen, maar dat probeer ik al jaren en het is me nooit volledig gelukt.
Naast me flikkert iets. Maar voordat ik me ernaar kan toedraaien is het al verdwenen.
Wat was dat? Ik kijk om me heen. Daar, in de verte flikkert een klein licht.
Licht! Snel ren ik erop af. Hoe dichterbij ik kom hoe feller het licht wordt. Toch blijkt het niet groter te zijn dan een speldenknoop.
Even voel ik teleurstelling. Is dat alles?
Langzaam steek ik mijn hand naar het licht uit. Zodra mijn vinger het aanraakt begint het te groeien en het wordt feller, steeds feller totdat ik mijn ogen moet sluiten.
Wanneer ik ze weer open ben ik omringt door een helder licht, overal om me heen zweven woorden. Ik voel dat ik iets vasthoud en kijk naar mijn hand. Daarin bevindt zich een blauwe balpen.
Als vanzelf beweeg ik mijn hand omhoog en schrijf meer woorden in de lucht om me heen. Ze vermengen zich in een verhaal en mijn lichaam vult zich met een warm gevoel. Onwillekeurig moet ik lachen. Al is het niet zoals ik had verwacht, ik heb mijn geluk terug gevonden.
Mooi! Je kunt er zelf van…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Mooi! Je kunt er zelf van alles bij bedenken. Graag gelezen.
Fief. Bedankt.
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Fief.
Bedankt.
Hallo FictieChik, Wat een…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Hallo FictieChik,
Wat een pracht verhaal.
Het is duidelijk: schrijven maakt gelukkig.
Beetje vreemde zin: "Waar heb ik mijn geluk ook maar weer gelaten?" < ook maar weer > toch
Met plezier gelezen. Je bent echt in een ziel gedoken.
Riny Bedankt voor de mooie…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Riny
Bedankt voor de mooie feedback. Ik heb het stukje aangepast.
- FictieChick
FictieChick, mooi verhaal en…
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
FictieChick, mooi verhaal en met schrijven je geluk weer terugvinden. Dat klinkt super.
Vaak kunnen nare dingen omgevormd worden tot iets zinvols en moois, dat laat je me lezen!
Paar dingetjes, die me opvallen:
Misschien moet ik terug gaan, vind ik het dan.
Ipv de komma: en vind ik het dan.
dat ik gemeend heb gelachen Mss geeft welgemeend het beeld beter weer?
schrijf meer woorden in de lucht, meer kan weg. Wel een heel mooi beeld trouwens!
Onwillekeurig moet lachen.Onwillekeurig moet ik lachen.
Veel schrijfplezier, fijne dag.
mw.Marie Ook jij bedankt…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
mw.Marie
Ook jij bedankt voor de feedback.
Dat is het ook :)
Ik heb een aantal dingen na je feedback aangepast.
Nogmaals bedankt.
- FictieChick
Dag FictieChick Dit is een…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag FictieChick
Dit is een verhaal dat echt fijn is om te lezen.
Ik vraag me wel af of het niet nog sterker zou worden als je (kijk nu doe ik het zelf) de zinnen wat actiever maakt, vooral in de startparagrafen?
Johannawrote Bedankt, dat…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Johannawrote
Bedankt, dat is fijn om te lezen. Ik weet niet zo zeer hoe ik die zinnen actiever kan maken. Heb je tips daarvoor?
- FictieChick
dag FictieChick Ik…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
dag FictieChick
Ik probeer even, met enige aarzeling want iedereen heeft eigen stijl en kleur in zijn woorden, maar hier komt het.
Ik zet jouw tekst in cursief, en dan mijn suggestie.
Nee, ik weet zeker dat ik ooit licht bij me heb gedragen, dat ik ooit vrolijk was. Waar heb ik mijn geluk toch gelaten?
Waarom niet: Nee, ik weet zeker dat ik ooit licht bij me droeg, dat ik ooit vrolijk was. En dan zou ik doen: Waar is dat geluk toch heen?
In mijn jeugd had ik het nog, dat weet ik zeker. Misschien moet ik terug gaan en vind ik het dan.
Ik sluit mijn ogen en denk terug aan mijn kindertijd. Of dat probeer ik, want de herinneringen die helder zouden moeten zijn lijken troebel alsof iemand heeft geprobeerd ze uit mijn hoofd weg te vagen. Heel vaag hoor ik mezelf lachen.
Of dat probeer ik want mijn herinneringen lijken troebel alsof iemand probeerde ze uit mijn hoofd weg te vagen.
De zouden, moeten, hebben, worden enzo, zijn nuttige woorden, maar die gooi je liever weg uit creatieve schrijfteksten.
Je hebt dat niet nodig voor een sterke tekst, dat lees ik toch?
Hoi Fictiechick. Mooi…
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Hoi Fictiechick. Mooi verhaal, ik leef echt mee en zie het voor me. Af en toe kom ik nog een beetje tell tegen, terwijl je het eigenlijk al prachtig laat zien in het verhaal. Een zin zoals: "Misschien kan ik mijn geluk terugvinden als ik daar achter kom." heb je eigenlijk wat mij betreft allang laten zien. Misschien is de tekst sterker als die er gewoon uit gaat.