opdracht #284 - dierentuin
Dierentuin.
Het gebeurde op een verrukkelijke zomerdag. Ik kuierde op mijn gemak door de mooi aangelegde wandelpaden van de dierentuin. Een oase van rust en schoonheid. Het stadslawaai is daar achterwege en het observeren van de dieren is nu eenmaal een hobby van me. Bij een vijver aangekomen ging ik op een bankje zitten. Een twintigtal flamingo's stond op één poot in het water. Sommigen roerden met hun snavel in de vijver, op zoek naar voedsel. Op een gegeven moment staarden al die grote, witte vogels me aan. Ik staarde terug. En tot mijn immense verbazing kwamen ze naar me toegelopen. Op hun hoge poten en met een felle blik in hun ogen stapten ze uit het water en kwamen richting mijn bank. Ik werd een beetje bang, maar bleef stil zitten. Weglopen leek mij geen zin te hebben.
“In gevaarlijke situaties moet je doen alsof je dood bent”, had iemand ooit tegen mij gezegd. Dus ik hield me doodstil. Onbeweeglijk.
Hoewel, het werd wel heel moeilijk. De snaterende bende huppelde rond het bankje. De brutaalsten onder hen pikten naar mijn enkels en benen. Het deed geen pijn maar het was wel angstaanjagend.
“Te mager”, snaterde er eentje. Waarschijnlijk de bazin van de meute. Het dier draaide zich om en stond even later weer op één poot in de vijver. Haar metgezellen volgden haar en ik kon eindelijk mijn ingehouden adem loslaten en wegrennen.
Ik kwam pas enigszins tot rust bij een soort ravijn dat door een groot rotsblok afgesloten werd. Ik leunde ertegen en keek naar beneden. Ik hoopte mensen te zien, zeker een oppasser. Ik had behoefte aan bescherming. Helaas, ik keek recht in de schitterend gele ogen van een forse leeuw die in zijn middagdutje gestoord werd en vanaf zijn terratorium luid gapend liet horen dat hij geprikkeld was door de storing.
“Als ik al mijn energie bundel, spring ik naar boven en.vreet ik je op”, brulde hij, “maar je bent te mager. Bovendien ben ik goed gevoed, heb ik een gezellig thuis tussen mijn rotsblokken. Ik ga dat niet verprutsen.
“Maak dat je weg bent!”
Hoe het mij verging bij de krokodillen, de beren, de stokpaardjes en de bizons vertel ik later nog wel eens. In ieder geval, ik kwam heelhuids thuis. Danig overstuur, dat wel. Sindsdien wandel ik niet zo graag meer in de dierentuin.
Hoi Marijcke, mooi verhaal…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Marijcke, mooi verhaal. Graag gelezen. Ik ben nu ook wel benieuwd hoe het je verging bij de andere dieren. Waarschijnlijk ook daar "te mager" bevonden?
Kleine opmerking:
Waarschijnlijk de bazin van de meute. --- het woord meute past niet goed bij een groep flamingo's. Ik zou ook zo snel niet weten hoe je het dan wel noemt. Bij meute denk ik eerder aan honden.
Om nog even te zeuren: bij een paar zinnen mis ik een spatie achter de punt.
Hallo Marijcke, …
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Hallo Marijcke,
... levendig verteld. Oe gos, ik hield mijn hart vast bij die leeuw!
Het viel gelukkig allemaal mee. Ja, die dromen ...
Met plezier gelezen.
Hoi Marijcke Grappig…
Lid sinds
9 jaar 9 maandenRol
Hoi Marijcke
Grappig verhaal, wat fijn als de dieren je niet lusten omdat je te mager bent.
In regel 6 is het "sommige"in plaats van "sommigen", want het slaat terug op de flamingo's in de vorige zin. Hopelijk vind je het niet erg dat ik het zeg. Groetjes van Annemieke
Dag Riny, Fijn dat je bij…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Dag Riny,
Fijn dat je bij mij op leesbezoek bent gekomen en zo'n leuk bericht achterliet. dank je wel. Ik probeer onze SOL weer aan de aangenamer kant te krijgen. Zoals een paar jaar geleden. Het komt mij nu allemaal bitser en harder over, maar ja, ik ben van een oudere generatie, hé?
Dag Annemieke, Leuk dat je…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Dag Annemieke,
Leuk dat je op schrijfbezoek bent gekomen en een interessant commentaar achterliet plus een smile. Je hebt gelukkig de humor van mijn horrorverhaal in gezien. Tegenover een paar jaar geleden, voor ik ziek werd, was de sfeer hier in SOL aangenamer dan nu. Enfin, zo ervaar ik het.
Je opmerking omtrent de 'n' is volkomen terecht. Thanks.
Dag Fief, Fijn dat je in…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Dag Fief, Fijn dat je in mijn dierentuin hebt 'verpozen'. En interessant commentaar achter hebt gelaten. Dank je wel.
Ik wil nog even kwijt dat ik in mijn rechterdij een behoorlijke lange tandafdruk van een krokodil heb staan. Maar hij vond mijn dijen ook te mager en de smaak beviel hem niet!
Leuk en spannend geschreven…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Leuk en spannend geschreven. Op het einde voelt het voor mij wel een beetje alsof je graag meer had willen vertellen maar woorden te kort kwam. Ik ben benieuwd naar de rest van het avontuur in de dierentuin.
Hallo Marijcke, ... alles…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Hallo Marijcke,
... alles verandert zo snel. Je moet óf meegaan óf je eigen visie blijven geven.
Je verandert zelf ook. Dat merkt je omgeving wel. Jij met je oudere generatie, lekker doorgaan, hoor! Als ze het beleven mogen belandt de jongere generatie straks ook in de voor hen oudere generatie. Heel simpel.
Het was fijn je even te ontmoeten.
Hoi schrijfcoach, fijn dat…
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Hoi schrijfcoach, fijn dat je mijn met een snuifje humor gekruide dierentuinverhaal leuk vond. Ja, de verleiding om nog meer dieren met mijn mager lijf te doen spelen was grooot.
Ik heb bij het verhaal alsnog een indrukwekkende tandafdruk van een krokodil gevoeg. Gelukkig begon het dier met zo'n lange tanden te eten dat ik mij uit zijn monsterlijke muil kon bevrijden. Met zijn schubbige staart had hij mij onverhoeds over de afscheiding gesleurd, het ondier. De venijnige beten van de stokstaartjes zijn bijna genezen, maar de prik van de neushoorn is ontstoken.
Hoe leg ik dat voorval in hemelsnaam aan mijn dokter uit?