Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#283 De geest van Eleonore

 

Zes maanden is ze nu. Ze heeft zich nog nooit zo goed gevoeld. Geen nare bijverschijnselen dienen zich aan. Alleszins tot nu nog niet. Integendeel, ze voelt zich kiplekker, zit vol energie, eet met veel meer smaak dan voorheen. Kortom zoals het ging en nu gaat geniet ze van het zwanger zijn. Misschien moet ze maar zwanger blijven.

Gisteren had ze het met Jonas gehad over namen. Ze moeten zowel een meisjesnaam als een jongensnaam kiezen vermits ze vooraf niet willen weten wat het gaat worden.

Na het middageten ligt ze te rusten op de bank, sterk aanbevolen. De namen presenteren zich één voor één. Ze zegt ze luidop om de klank te horen terwijl ze onbedacht over haar buik streelt. Plots denkt ze aan haar schoonmoeder. Wat kon dat mens toch moeilijk doen. Ze zou het vast niet eens geweest zijn met de namen. Vreemd dat ze ineens aan haar denkt.

Het scherm van haar gsm licht op. Een bericht komt binnen en schoonmoeder gaat buiten. Het is Jonas die vraagt hoe het gaat. Dan gaat Lies terug liggen. In haar hoofd tollen de namen door mekaar. Er is er niet eentje die eruit springt.

De kleine wil blijkbaar inspraak want hij schopt tegen haar schoot. In een reflex legt Lies haar twee handen op haar buik.

Een gedachte komt ongevraagd en ongewild grof binnen en verstoot de namen.

‘Je gaat toch niet een van die lelijke ordinaire namen nemen zeker. Waar is uw fatsoen? Als het een meisje is noem je haar naar mij, Eleonore. Bij een jongen neem je de naam van mijn man. Basta! Zo en niet anders, hoor je.’

De boodschap komt hard binnen. Lies hapt naar adem.

Zelfs na haar dood blijft ze haar stalken.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fijn, zo'n schoonmoeder. De boodschap is duidelijk.

Kortom zoals het ging en nu gaat geniet ze van het zwanger zijn. --- Volgens mij kun je hier ook gewoon zeggen: Kortom,ze geniet van het zwanger zijn.

Verder een mooi verhaal, op die schoonmoeder na. Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Wilfried, sterk gegeven, die sterke geest van de nog steeds nadrukkelijk aanwezige schoonmoeder. Arme Lies. Ik heb het met een glimlach gelezen. 😉
Mvg Ton Badhemd

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi het contrast van de blijde verwachting tegenover de desillusie nog niet van schoonmoeder verlost te zijn. Ik had nog wel wat meer van schoonmoeder willen weten.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Wlfried,

... je zal maar met zo'n schoonmoeder behept zijn.

Van ganser harte hoop ik. dat de gedachten aan haar zullen oplossen bij de komst van de baby.

Nog even: door mekaar > door elkaar

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Ton Badhemd

Dat is fijn Ton, bedankt

Ook leuke reactie , Riny

Bedankt Odile, schoonmoeders hé. Was het duidelijk dat die geest van de schoonmoeder in de buik zat

en dat haar stem op de voorgrond kwam toen ze wakker gewreven werd door de handen van Lies, zoals Aladin

met de lamp?

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dat was wel duidelijk en er zijn maar 300 woorden volgens de opdracht. Wat ik bedoel te zeggen is dat je in een langer verhaal de schoonmoeder nog meer kunt uitwerken en dat ik nieuwsgierig naar haar ben geworden door dit verhaal.