Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#282 Klein meisje

Klein meisje in de zon
met moeders hoge hakken aan
achter de poppenwagen
op de stoep, waar de bladeren van de bomen
kleine schaduwplekjes maken
 

Klein meisje, blond en tenger
Je jurkje door mama gemaakt
Je hebt zorgzaam je pop toegedekt
met een lakentje en een  dekentje
in miniformaat

Klein meisje in de zon
zo veilig, zo blij, zo vol vertrouwen,
wandel je daar, alleen,
op de stoepjes rond je huis
net-alsof boodschapjes in het netje aan de wagen
Je praat tegen je pop, je kind
en voelt je geborgen,omdat je weet
dat mama thuis is en op je let

Je bent zo’n gelukkig, blij kind
zoals je daar loopt in de zon
de vogels zingen, jij zingt
en bent er totaal onwetend van
dat het zo niet altijd zal blijven
Maar je voelt je geluk zo intens,
dat je dit moment nooit zult vergeten

Klein meisje in de zon
ik krijg tranen in mijn ogen als ik aan je denk
Ik mis je, want ik was jou

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Krieltje, prachtig hoe je het terugverlangen naar je eigen kind-zijn hier neerzet. Je laatste alinea raakte me! Ik heb je 2x gelezen en 2x genoten.
Mvg Ton Badhemd

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig Krieltje, hoe je je eigen onbezorgde jeugd beschrijft, je bracht me even terug in mijn eigen jeugd.

Je laatste alinea rond het zo mooi af.

Fijne dag.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heel mooi en verrassend. 

Maar je voelt je geluk zo intens 

dat je dit moment nooit zal vergeten

 

In deze passage zit iets ongerijmds. Ik dacht: 'hoe kun je dat nu weten.' De laatste strofe verklaarde het direct, maar ik vond het toch jammer dat ik even uit het gedicht was gehaald. Misschien schrappen?