#282 Arona

Hoi Ton,
De passie is duidelijk. Ogenschijnlijk met gemak geschreven. Jaloersmakend.

Eén klein dingetje: het uitzicht op pure red --- Is pure red Engels? Dan heb ik er een beeld bij, maar dan is het handig om het schuingedrukt zetten. Je schrijft namelijk ook "pure poëzie" en dat is dan weer Nederlands.

De Italiaanse sfeer komt binnen met jouw gedicht. De blikken, die je op verschillende wijze toont aan mij als lezer, leuk gevonden.

Het bier is dan weer een verrassing tegen je titel, die mij naar Italië voert.

Heel leuk weer iets van je te lezen.

Fijne dag.

Hoi Fief, dankjewel voor je reactie. Ik bloos ervan (pure red). De kleur pure red staat zo beschreven in de Nederlandse folder van mijn nieuwe bolide. Je suggestie heb ik verwerkt.

Hoi Mw.Marie, fijn dat we elkaar hier weer treffen.
Dankjewel voor je reactie. Ik snap je associatie met Italië, echter de producent van automobielen op het Iberisch schiereiland heeft zijn modellen vernoemd naar Spaanse steden. Arona is (ook) een plaats op Tenerife, weet ik nu, na een blik op Google Maps. Maar dat maakt voor de sfeer uiteindelijk niet zo veel uit ;-) 
En vwb het bier; in het begin associeer ik bij 'maat' (zie de opdracht, citaat Hugo Claus) en kom uit op drinken met mate(n)', dan komt dat weer terug aan het eind als ik drink met mijn maten. Ook dat is voor mij pure poëzie ;-D

Poëzie in pure red.
Poëzie in het lijnenspel.
Poëzie in de zuigers onder de motorkap,
een gedempt roffelen in symfonische extas

zo ver van mijn persoonlijke belevingswereld, en toch voel ik hem direct; deze alinea klopt gewoon helemaal

Hoi Lisette, dankjewel voor je mooie compliment. 

Hoi Ton, er spreekt zoveel gezelligheid uit je gedicht, en natuurlijk je passie voor je auto :). Leuk om te zien hoe door associatie van woorden zoiets tot stand komt! Met plezier gelezen!

Hoi Chantal, wat een gezellige reactie! Dankjewel!

Om eerlijk te zijn Tom, vind ik je proza beter verteerbaar dan je poëzie.
Wel proef ik dat je de weekopdracht met plezier ingevuld hebt en dat is ook wat waard. Heb je ook voor een BoB gezorgd? Rode bolides en hun inzittenden zijn kwetsbaar, zoals je weet.

Hoi Dos, om eerlijk te zijn; ik doe liever een proza- dan een poëzie-opdracht.
Poëzie heeft voor mij de associatie met de taaie lessen Nederlands op de HBS (bij gebrek aan enig talent deed ik HBS-A), waar maar uren werd doorgezeverd over allerlei ingewikkelde regels over rijm en metrum en de bedoeling van inmiddels lang geleden gestorven dichters. Terwijl ik me maar afvroeg 1. hoe kunnen ze dat nu weten; hebben die dooien daar ooit íets over gezegd? en 2. wanneer de les nu eindelijk eens was afgelopen.
Maar bij deze opdracht was het mij duidelijk dat je gewoon een verhaal mocht schrijven, zonder gebonden te zijn aan allerlei conventies. De trigger voor mij was de uitspraak van dhr. Claus over 'geen normen.' Dus, ja, toen kon ik los gaan... ;-)